گلشیفته فراهانی از علت ترک هالیوود می گوید

گلشیفته فراهانی، بازیگر مشهور ایرانی، در آستانه ی آغاز انتشار اولین تجربه ی سریالی خود، یک مجموعه تلویزیونی علمی تخیلی آمریکایی به نام «هجوم» (Invasion) با موضوع حمله ی موجودات فضایی که در آن با سم نیل همبازی شده و قرار است از ۲۲ اکتبر از سرویس اپل تی وی پلاس پخش شود، مصاحبه ای با نشریه ی ایتالیایی IO Donna داشته است.
 
او در بخشی از این مصاحبه درباره علت ترک هالیوود گفت:
 
«در ابتدا در هالیوود دائم به من نقش تروریست خاورمیانه‌ ای پیشنهاد می‌ شد، برای همین آنجا را ترک کردم. به اروپا رفتم تا آزاد باشم و در نقش‌ هایی بازی کنم که ریشه‌ ی آن ها خیلی مشخص نباشد، نقش‌ هایی که امیدها و مشکلاتی دارند که هر شهروند دیگری در جهان دارد.»
 
او در پاسخ به این سؤال آیا دوری از کشورش روی شانه هایش سنگینی می کند، گفت:
 
«تبعید، با تمام دردهایش، به من زندگی تازه‌ ای بخشید. و همانطور که نوزادان تازه متولد شده شکم مادرشان را فراموش نمی‌ کنند، ایران حالا در درون من است، در تک تک سلول‌ هایم. من در خارج از کشور بیشتر از زمانی که در ایران بودم، حس ایرانی بودن دارم: من تمام مناسبت های ایرانی را جشن می‌ گیرم و برای دوستانم، برنج زعفرانی درست می‌ کنم. بعد از مجبور شدن به زندگی در تبعید، روحم هزار تکه شد، اما این آسیب که حسی مثل قطع عضو داشت من را قوی‌ تر ساخت، انگار که داشتم برای پارالمپیک تمرین می کردم.»
 
او در این مصاحبه درباره نقش خود در سریال «هجوم» و اینکه شخصیت مبارز داخل سریال، چقدر شبیه خود او است گفت:
 
«من خودم هم مانند شخصیتم مثل یک ببر هستم، و وقتی که لازم باشد گاز می‌ گیرم! (می‌ خندد)»
 
او درباره ی روابط شخصی‌ اش بعد از دو ازدواج و یک رابطه کوتاه هم گفت:
 
«بله الان در رابطه هستم، هرچند فکر نمی‌ کنم که برای کسی مهم باشد او کیست. او یک مرد بسیار عالی است و خیلی هم غذاهای ایتالیایی دوست دارد، و اگر بخواهد یک غذا برای خوردن در تمام زندگی‌ اش انتخاب کند احتمالاً پاستا با سس گوجه خواهد بود.»
 
او در جواب اینکه آیا این مرد ایتالیایی است با خنده گفت:
 
«نه، اما بهتر از هر مرد دیگری در کشور شما آشپزی می‌کند!»
 
در انتها گلشیفته در پاسخ به این سوال که خود را چطور توصیف می‌کند، گفت:
 
«من باور دارم آدم باملاحظه و مهربانی هستم. اما مثل یک کرگدن پوست کلفت و یک دنده هم هستم! و خیلی زیاد هم همه چیز را باید کنترل کنم. این شکلی از دفاع از خودم هست، و امیدوارم یک روز بتوانم از شرش راحت شوم.»