خروج شتابزده آمریکا از افغانستان؛ آیا ایالات متحده یک ببر کاغذی است؟

رادیو پیام اسرائیل : با آن که تلاش جنگی در افغانستان، منحصرا توسط گروه طالبان به عمل می‌آید و رژیم ایران کوچکترین نقشی در آن ندارد، ولی در تالارهای مشورتی در سپاه پاسداران ایران، شورای عالی امنیت ملی، ستاد کل فرماندهی سپاه پاسداران و بیت رهبری، علل و پیامدهای خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان را مورد بررسی قرار داده‌اند و بازتاب احتمالی آن بر امور ایران را می سنجند و عمیقا احساس خوشحالی می کنند.
 
سران حکومت ایران، همیشه ادعا کرده‌اند که به آسانی استکبار آمریکا را به شکست می‌کشانند. آن‌ها گفته بودند که در آینده‌ای نه چندان دور، سربازان آمریکایی را از عراق بیرون می‌رانند. آیا خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان نمی‌تواند نشان رسیدن به چنین هدفی باشد؟
 
از روزی که خمینی قدرت را در ایران به دست گرفت، ادعا کرد که خواهد توانست آمریکا را شکست دهد. او در همان حال که امنیت امیرنشین‌های حوزه خلیج فارس و از جمله عربستان سعودی را به شدت مورد تهدید و خطر قرار داده بود، به آن ها توصیه می‌کرد به آمریکا اعتماد نکنند و پناهگاه خود را در آغوش آمریکاییان نجویند، بلکه رهبری رژیم ایران در مطقه را بپذیرند و به آن گردن نهند.
 
حتی آخوند ابراهیم رئیسی نیز در سخنرانی رسمی خود ادعا کرد که رژیم ایران می‌خواهد با همه کشورهای همسایه دوست باشد.
 
آیا خروج نظامی آمریکا از افغانستان و تصمیم ایالات متحده برای برگرداندن شماری از سربازان مستقر در خاورمیانه به میهن خود، نشان آن است که خورشید ابرقدرتی ایالات متحده در حال افول است؟
 
دولت پرزیدنت بایدن در هفته‌های اخیر به علت آنچه که در افغانستان می‌گذرد، در معرض انتقادهای شدید قرار دارد و هر اندازه بر وخامت اوضاع در آن کشور افزوده می‌شود، در داخل ایالات متحده اعتراض نسبت به شیوه رفتاری رئیس جمهور دموکرات قوی تر می‌گردد.
 
ولی دولت بایدن همچنان اصرار می ورزد که اقدام درستی کرده و در واقع همان آرزو و وعده‌ای را عملی ساخته که دست کم سه رئیس جمهوری پیشین نیز خود را نسبت به آن متعهد دانسته بودند.
 
ولی استدلال دولت بایدن برای دفاع از اقدام خود، به واقعیاتی اشاره دارد که نمی توان آن‌ها را نادیده گرفت. در بیست سالی که آمریکا در جنگ افعانستان دخالت فعال دارد، حدود یک هزار میلیارد دلار در آن کشور هزینه کرده است. ادامه این هزینه کلان، چه سودی برای مردم آمریکا دارد؟
 
مقامات آمریکایی می گویند هدف از ورود نظامی به افغانستان، تعقیب سران القاعده پس از انفجار برج‌های دوقلوی نیویورک بود. این هدف انجام شد و طالبان نیز به کمک سربازان آمرکایی سرکوب گردید و به این ترتیب اهداف ایالات متحده از دخالت در اوضاع افغانستان تامین گردید. بنابراین، اکنون دلیلی وجود ندارد که آمریکا همچنان در افغانستان بماند و در کنار هزینه های سنگینی که متحمل می‌شود، سربازان خویش را نیز قربانی کند.
 
دولت پرزیدنت بایدن می‌گوید که در این حضور بیست ساله، ایالات متحده نود میلیارد دلار برای پرورش و تقویت ارتش ملی افغانستان هزینه کرد. این پول ها کجا رفت؟
 
ارتش افغانستان، به علت فساد مالی ساختاری در آن جامعه، هرگز به نیرویی مبدل نگردید که بتواند یک گروه تروریستی به نام طالبان را سرکوب کند. پس ادامه این هزینه‌ها، چه سودی می تواند برای مردم آمریکا داشته باشد؟
 
در روزهای اخیر، ارتش افغانستان در شماری از شهرهای بزرگ و کوچک، حتی یک پیکار جدی با نیروهای طالبان نداشت و شهرها را دو دستی به آن ها تقدیم کرد و انبارهای بزرگ سلاح‌های ساخت آمریکا و تجهیزات دیگر به دست طالبان افتاد. چرا آمریکا باید به چنین هزینه‌ای ادامه دهد و سربازان خود را همچنان قربانی سازد؟
 
اکنون پرسش آن است که آیا دولت پرزیدنت بایدن، در مورد رژیم ایران و کشورهای عرب منطقه، همین شیوه را درپیش خواهد گرفت؟ آیا بیرون بردن شماری از سربازان آمریکایی از عراق و چند امیرنشین، کوتاه مدتی پس از آن که سپاه پاسداران سوگند خورد که آمریکایی ها را بیرون می‌اندازد، نمی‌تواند نشان ضعف آمریکا باشد؟
 
افعانستان در دوران جنگ سرد با بلوک کمونیستی، برای ایالات متحده که رهبر کشورهای غربی بود، اهمیت بسیار داشت و در آن دوران، ایران و حوزه خلیج فارس نیز از بالاترین اهمیت استراتژیک برخوردار بود.
 
ولی شرایط منطقه ای و جهانی دگرگون شده و کمتر از دو سال پیش بود که پرزیدنت ترامپ علام کرد که خاورمیانه و حوزه خلیح فارس، دیگر برای آن کشور اهمیت پیشین را ندارد. آمریکا از نفت این منطقه بی‌نیاز است و خودش نفت صادر می کند و جنگ سرد با اتحاد شوروی نیز به پایان رسیده است.
 
در نشست‌های فوق العاده محرمانه در تهران، همه این عوامل و دگرگونی‌ها مورد بررسی دقیق قرار دارد و نتایج آن، بر سیاست آینده رژیم نسبت به ایالات متحده و دنیای غرب، بازتاب خواهد یافت.