هنگامی که یک پستاندار تازه متولد شده چشمان خود را برای اولین بار باز میکند، میتواند دنیای اطراف خود را بصری جلوه دهد. اما چگونه این اتفاق میافتد قبل از اینکه آنها بینایی را تجربه کرده باشند؟
یک مطالعه جدید در دانشگاه ییل نشان میدهد که به یک معنا، پستانداران در مورد دنیایی که قبل از متولد شدن تجربه میکنند، خواب میبینند.
به گزارش فرادید؛ در مقالهای که در شماره ۲۳ ژوئیه در مجلهی Science منتشر شد، تیمی به سرپرستی مایکل کریر، استاد علوم اعصاب ویلیام زیگلر سوم و استاد چشم پزشکی و علوم تصویری، مطالعات مربوط به موج فعالیتهایی را که از شبکیه چشم نوزادان در موشها قبل از باز شدن چشم آنها سرچشمه میگیرد را منتشر کردهاند.
این فعالیت بلافاصله پس از تولد ناپدید میشود و با شبکهای بالغ از انتقال عصبی محرکهای بصری به مغز جایگزین میشود، جایی که اطلاعات بیشتر رمزگذاری و ذخیره میشوند.
کریر، نویسنده ارشد این مطالعه، که معاون تحقیقات در دانشگاه ییل است، میگوید: "هنگام باز شدن چشم، پستانداران قادر به رفتارهای پیچیده هستند. اما چگونه مدارهایی شکل میگیرند که به ما اجازه میدهد حرکت را درک کرده و در جهان حرکت کنیم. معلوم میشود که ما در بسیاری از این رفتارها، حداقل در شکل ابتدایی، متولد شده ایم. "
در این مطالعه، تیم کریر، به رهبری دانشجویان فارغ التحصیل دانشگاه ییل، ژین ژین جی و کتی ژانگ، ریشه این موج فعالیت را مورد بررسی قرار دادند. با تصویربرداری از مغز موشها بلافاصله پس از تولد، اما قبل از باز شدن چشم آنها، تیم ییل دریافتند که این امواج شبکیه با الگویی شبیه به فعالیتی است که در صورت حرکت حیوان در محیط پیش میآید.
کریر خاطرنشان کرد: "این فعالیت اولیه شبیه به رویا، معنای تکاملی دارد، زیرا به موش اجازه میدهد پیش بینی کند که پس از بازکردن چشمان خود، چه چیزی را تجربه خواهد کرد و آمادهی پاسخگویی فوری به تهدیدهای محیطی باشد. "
همچنین پیش از این، تیم تحقیقاتی دانشگاه ییل سلولها و مدارهای مسئول انتشار امواج شبکیه را که حرکت رو به جلو را در موشهای تازه متولد شده تقلید میکنند، مورد بررسی قرار داد. آنها دریافتند که مسدود کردن عملکرد سلولهای آماکرین، که سلولهای شبکیه هستند و انتقال دهندههای عصبی را آزاد میکنند، مانع از حرکت امواج در جهتی میشود که حرکت رو به جلو را تقلید میکند. این به نوبه خود توسعه توانایی موش در پاسخ به حرکت بصری پس از تولد را مختل میکند.
به طرز شگفت انگیزی، در شبکیه بالغ موش همین سلولها نقش مهمی در یک مدار تشخیص حرکت پیچیدهتر ایفا میکنند که به آنها اجازه میدهد به نشانههای محیطی پاسخ دهند.
البته موشها از نظر توانایی در حرکت سریع در محیط خود بلافاصله پس از تولد با انسانها متفاوت هستند. با این حال، نوزادان انسان همچنین میتوانند بلافاصله اشیاء را تشخیص داده و حرکت را تشخیص دهند، مانند انگشتی که در میدان دید آنها حرکت میکند، که نشان میدهد سیستم بینایی آنها نیز قبل از تولد آماده شده است.
کریر میگوید: "این مدارهای مغزی در بدو تولد خود سازماندهی میشوند و برخی از آموزشهای اولیه در حال حاضر انجام شده است. این مانند این است که در مورد چیزی که قرار است قبل از باز کردن چشمان خود ببینید، رویاپردازی کنید. "