کدام غذاها را نباید برای بار دوم گرم کرد؟

دویچه وله :اگرچه بسیاری از غذاها با پخته شدن برای اولین بار، برخی از مواد مغذی خود را از دست می‌دهند، اما با گرم شدن مجدد، تعداد این مواد مغذی بیشتر کاهش می‌یابد.

به گزارش هافینگتون‌پست؛ پروفسور ابیگل فیلیپس، متخصص تغذیه در بیمارستان و مرکز پزشکی کودکان اوماها واقع در نبراسکا می‌گوید: خطر گرم شدن غذاها به ترکیب آنها بستگی دارد. به‌طور کلی بیشترین تغییر، شامل از بین رفتن ویتامین‌های محلول در آب است و دوباره گرم شدن خوراک‌های حاوی این ویتامین‌ها، ارزش غذایی آنها را به صفر نزدیک می‌کند.

کلم بروکلی حاوی ویتامین‌های محلول در آب مانند ویتامین C است و هنگام پختن مقداری از ارزش غذایی خود را از دست می‌دهد. دکتر فیلیپس توضیح داد: اما فولات موجود در سبزیجات تیره نیز هنگام گرم شدن مجدد، از بین می‌رود. فولات به بدن کمک می‌کند تا سلول‌های قرمز خون سالم تشکیل دهد و می‌تواند خطر نقص لوله عصبی در نوزادان را کاهش دهد.

سیب‌زمینی به هر روشی که طبخ شود همیشه خوشمزه است؛ حتی وقتی دوباره گرم شود. اما یک سیب‌زمینی ۱۴۰ گرمی (سفید یا قرمز)، حدود ۲۷ میلی‌گرم ویتامین C (۴۵ درصد مقدار مورد نیاز روزانه) را تأمین می‌کند. بنابراین درست مثل کلم بروکلی، هنگام گرم شدن مجدد، مقدار زیادی از این نوع ویتامین موجود در سیب‌زمینی را از دست خواهید داد.

به گفته دکتر فیلیپس، قرار دادن تخم‌مرغ آب‌پز در مایکروویو ممکن است منجر به یک انفجار خطرناک شود، بنابراین مطلقا از این کار دوری کنید. اما یک خطر دیگر: گرم کردن مجدد تخم‌مرغ آب‌پز، خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن را کاهش می‌دهد. زرده تخم‌مرغ حاوی دو آنتی‌اکسیدان بسیار مهم برای سلامت چشم شما است؛ لوتئین و زاگزانتین، که از چشم در برابر اثرات مضر نور خورشید محافظت می‌کند و به طور قابل توجهی خطر تخریب ماکولا و آب‌مروارید را کاهش می‌دهد.

دکتر فیلیپس در مورد روغن‌های گیاهی نیز می‌گوید: این روغن‌ها حاوی اسیدهای چرب اشباع‌نشده بوده و هنگامی که چند بار در معرض گرما قرار می‌گیرند و خنک می‌شوند، این چربی‌های سالم به اسیدهای چربی تبدیل می‌شوند، التهاب را در بدن افزایش داده و خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می‌دهند.

ماهی (به ویژه ماهی تن زرد و ماهی قزل‌آلا سوکای) حاوی پیریدوکسین است (که به آن ویتامین B6 نیز می‌گویند)، که برای درمان نوع خاصی از کم‌خونی و کمبود ویتامین B6 استفاده می‌شود. اما پیریدوکسین به گرما بسیار حساس است و هنگامی که ماهی هنگام گرم شدن مجدد آب خود را از دست می‌دهد، پیریدوکسین بیشتری از آن خارج می‌شود.