آلمان از پناهندگان پذیرفته شده در سایر کشورهای اتحادیه اروپا حمایت می کند

دویچه وله :بر اساس تصمیم یک دادگاه ایالتی درآلمان، اگر پناهندگی فردی دریکی از کشورهای اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته شده باشد، اما در آنجا با او رفتاری غیرانسانی شود، این پناهنده می‌تواند در آلمان کمک‌های اجتماعی دریافت کند.

دادگاه ایالتی نیدرزاکسن-برمن  اعلام کرد، از حقوق پناهندگانی که قبلا پناهندگی‌شان توسط کشور دیگری در اتحادیه اروپا پذیرفته شده، اما در آنجا در معرض برخورد غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گرفته‌اند، حمایت می‌کند.

در حکمی که روز دوشنبه سوم ماه مه صادر شد، دادگاه مزایای پناهندگی کامل را به زنی که از نیجریه فرار کرده و ابتدا در ایتالیا پناهنده شده بود، اعطا کرد، زیرا این زن مجبور به روسپیگری یا گدایی برای امرار معاش در ایتالیا شده بود.

پرونده این زن در دادگاه شهر گوتینگن رسیدگی شد. پناهندگی این زن که تنها سرپرست فرزندش است، پیش از ورود به آلمان در ایتالیا به رسمیت شناخته شده بود. اداره رسیدگی به امور مهاجران گوتینگن با این استدلال که او فقط برای دریافت مزایای مالی وارد آلمان شده، این مزایا را کاهش داده بود. اتهام دیگر او این بود که با تلاش برای گرفتن پناهندگی از طریق کلیسا، سعی کرده بود جلوی اخراج خود را بگیرد.

استدلال زن هم این بوده است که وی بدون سرپناهی دائم برای زندگی در آن کشور بسر برده، در هراس از جان خود بوده و امید داشته که در آلمان به او کمک شود.

دادگاه به این نتیجه رسید که حتی اگر علت ورود این زن به آلمان استفاده از مزایای مالی بوده، اما نباید این مزایا از او دریغ یا کاهش داده می‌شد. از نظر دادگاه این زن در شرایط اضطراری و در معرض برخورد غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار داشته است.

حکم دادگاه این است که اگر پناهنده‌ای در یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا مجبور شود برای مدت طولانی در خیابان زندگی کند، حتی در صورت ورود غیرقانونی به آلمان، باید مصالح پناهندگی او در اولویت قرار داده شوند و معیار رفتار با چنین فردی این نباشد که او تنها به خاطر دریافت کمک‌های اجتماعی وارد آلمان شده است.

اخیراً دادگاه‌های عالی اداری در شهرهای مونستر و لونبورگ نیز در مورد پناهندگانی که قبلا در یونان زندگی می‌کردند و پناهندگی‌شان به رسمیت شناخته شده بود، رای به عدم اخراج آنان دادند و دلیل آنرا شرایط وخیم پناهندگان در یونان اعلام کردند. دادگاه چنین استدلال کرد که «این خطر جدی برای آنها وجود دارد که نتوانند ابتدایی ترین نیازهای خود، مانند "تخت، نان، صابون" را در آنجا برآورده کنند.