سؤال از مردم تهران؛ آخرین باری که احساس خوشبختی کردی کی بود؟

نمیدونم چی بنویسم ولی این یه جور غرض ورزیه که بیای سیاه و سفید فیلم بذاری و آهنگ غمگین هم روش. والا بخدا خیلی ها تو ایران وضعشون بهتر از منه که مثلا خارج هستم.هر هفته با خواهرم تماس تصویری دارم. میگه خیلی چیزها عوض شده و درسته که گرونیه ولی باز خیلی ها تفریحشون و زندگیشون براهه تازه شوهرش یه مغازه دار ساده بیشتر نیست.من که همون هم ندارم.به سرم زده برگردم ایران.گوربابای هرچی هلند و هلندیه که با پنبه سرآدمو میبرن.

وقتی خمینی را کردنش توی گور .

حضرت زهرا س: اِنَ السَعیدَ، کُلَ السَعیدِ، حَقَ السَعیدِ مَن أحَبَ عَلیاً فی حَیاتِه وَ بَعدَ مَوتِه؛، همانا خوشبخت به معنای کامل و حقیقی کسی است که امام علی ع را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.

[::Zir o Roo - اوترخت، هلند::]. البته خوب ما ایرانی های خارج از کشور چوب دو سر نجسیم. اینجا یه خارجی هستیم که مثل کفر ابلیس همه چیز تقسیر ماست و در ایران هم قبولمون ندارن که شماها که کیفتون کوکه. اگر هم به خاطر زندگی در یک جامعه آزاد ودمکرات چیزی یاد گرفتیم و در بارش حرف بزنیم, طوری باهامون برخورد میشه که تقریبا معنیش میشه: دو روز رفته اروپا زندگی کرده فکر میکنه خیلی حالیشه.

این سوال رو باید از ۱۸۰ هزار هوملس یا همان بیخانمان استان اونتاریو در کانادا پرسید ،نه ما اسکول شما نیستیم با این خبرهای زرد مردم ایران رو نا امید کنید .ملت ایران باید بدانند ۱۰ کشور اول خودکشی خیز دنیا ،هفتاشون از کشورهای به اصطلاح جهان اولی هستند که یکیش کانادا ست .ایران در این رنکینگ رتبه ۱۴۸ دنیا رو داره یعنی ملت ما خیلی از لحاظ روحی روانی حالشون بهتر از آلمانی و یا یک دانمارکی هستش

مقصر کیست!!!!؟ مردمی که سال ۵۷ خودکشی کردند و مردمی که منافع خودشان را ترجیح می دهند به منافع ملی!!!!! مقصر کیست!!!؟؟؟

در این که مردم امروز سخت ترین دوران صد سال اخیر را می گذرانند تردیدی نیست ولی مردم ایران همیشه ناراضی بودند من شما را ارجاع می دهم به مصاحبه ای که در سال 56 از مردم گرفته شدو الان در یوتوب هم موجوده تمام مردم در آن زمان هم از وضع زندگی خود ابراز نارضایتی می کردند اخیرا هم یک مصاحبه از سیاوش صحنه خواننده معروف در اینترنت دیدم که وقتی مجری از او پرسید چرا سه سال قبل از انقلاب از ایران مهاجرت کرد جوا ب داد برای این که می گفتند ایران جای زندگی نیست . یعنی مردم ما تو این صد سال همواره ناراضی بودند . در واقع قبل از انقلاب مشروطه که مردم ایران اطلاعی از دنیا نداشتند از زندگی خود راضی بودند چون فکر می کردند بقیه دنیا هم اینطوری زندگی می کنند ولی بعد از مشروطه که مردم با شکل حکومت داری دنیا آشنا شدند حس بدی نسبت به کشور خودشان شکل گرفت و بخصوص امروز در این دوران بحرانی این حس بیش از هر زمان دیگری احساس میشود

ملت بیچاره.

یه ملتی که ۳ بار انقلاب کرده،رکورد زدیم توی یه قرن توی انقلاب کردن،هنوز هم نمی دونیم چی میخواد،یه ملت که دوست داره خودش رو قربانی نشون بده غر بزنه نق نقو انگار فقط خودش این مشکلات رو دیده،در حالیکه بقیه ملتها هم اینها رو داشتن،

تعریف خوشبختی برای یک جامعه این است که هدفمند و دارای امنیت شغلی ،روحی جسمی و اقتصادی باشد ،امیدوار به روزهای بهتر آینده و امید به تحقق آرزوهای نسبتاً بزرگ و از همه مهمتر داشتن یک پشتوانه و پشتیبان قوی بنام دولتی متعهد و صادق و نیرومند که بتوان در حوادث پیش بینی نشده به آن تکیه کرد ،در جامعه ایران از سال ۵۷ تا کنون هیچکدام از این فاکتورها نه تنها موجود نیست بلکه با حکومتی روبرو هستیم که اندک شادیهای خودساخته ملت را هم با بیرحمی نابود و عرصه و زندگی را بیش از بیش و روزانه به او تنگ میکند ،در چنین جایی مسلماً خوشبختی یک لغت نامفهوم و دست نیافتنی است.