مجتبی ذوالنور گفت: «در قانون اساسی ولی فقیه شخص اول مملکت و فصلالخطاب است. ولی گستردهترین حیطه مدیریتی را رئیس جمهور دارد. در مقام مثال رهبری مانند خلبان و رئیس جمهور مانند کمک خلبان است و کمک خلبان نباید تعارض عملی نسبت به خلبان داشته باشد».
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس که در همایش «دانشجویی ـ مردمی بن بست تکرار» سخنرانی میکرد در مورد برنامه انتخاباتی اصلاحطلبان گفت: «کلید اصلی و محور اساسی جبهه مقابل در انتخابات پیش رو مسئله مذاکره است».
این نماینده مجلس تلویحا اصلاحطلبان را به دنبال مطرح کردن مجدد موضوع مذاکره متهم کرد و گفت: «هم از طریق تطمیع ملت به مذاکره و هم از طریق تهدید به جنگ، جریانات به دنبال مطرح کردن مجدد موضوع مذاکره هستند».
ذوالنور تاکید کرد: «در صورتی جبهه انقلاب پیروز میشود که وحدت حاصل بشود. ما در صورتی که به گزینه نمره ۱۰۰ بچسبیم که اقبال ندارد به صفر سقوط میکنیم. پس باید سراغ نمره بعدی برویم و شاید برخی علایقمان را هم باید کنار بگذاریم».
پیش از این نیز بارها چهرهای مطرح اصولگرا بر این أمر تاکید کردند که رئیس جمهور باید دنبالهرو و مطیع اراده رهبری باشد. این در حالی است که طبق قانون اساسی مسئولیت پاسخگویی درمورد همه امور کشور به عهده رئیس جمهور است اما رهبری و وابستگانش در حیطه اختیارات رئیس جمهور دخالت می کنند و مانع انجام برنامهها وسیاستهای او میشوند.
محمد خاتمی، احمدی نژاد و حسن روحانی از عدم تناسب اختیارات و مسؤولیت رئیس جمهور بارها شکایت کردند و سعی نمودند با ارائه لوایحی به اختیارات خود بیافزایند که همیشه با کارشکنیهای علی خامنهای و منصوبان او مواجه شدهاند.
بعض تحلیلگران اختلاف بین روسای دولت ایران با رهبر سابق و کنونی کشور را ناشی از ابهام در قانون اساسی این کشور و دخالت رهبری و نهادهای نظامی و قضایی وابسته به او در کار دولت و ریاست جمهوری دانستند که در سالیان اخیر شدت گرفته است به طوری که بهزاد نبوی از سران اصلاحطلبان به صراحت بیان کرد که جریان حاکم «رئیس جمهور را در حد تدارکاتچی هم نمیخواهد!.