پِیو: اسبی که بیماران سرطانی را تسکین می‌دهد

پیو و صاحبش زمانی در مسابقات درساژ شرکت می‌کردند. اکنون آن‌ها وقت‌شان را در بیمارستانی در فرانسه می‌گذارنند و اغلب تا آخرین لحظات بیماران در کنار آن‌ها می‌مانند.

 

به گزارش فرادید به نقل از گاردین، ماریون ۲۴‌ساله با بیماری سرطان پیشرفته در بیمارستان کَلِی در شمال فرانسه فرزند ۷ ساله‌اش، اِتان، را در آغوش کرده و پیو جفت‌شان را می‌بوید.
مربی پیو، حسن بوچاکور، می‌گوید: «با پیو ما تلاش می‌کنیم در پایان زندگی، زندگی را مجدد خلق کنیم تا مبارزه کنیم و برای خانواده‌ها و مراقبین بهداشتی آن‌ها انرژی ایجاد کنیم.»

پیو و بوچاکور با یک سازمان درمانی که دانشمندانش مشغول مطالعه توانایی پیو در کاهش اضطراب و تسکین دادن به درد بیماران هستند، همکاری می‌کنند.
پیو در بیمارستان با توقف یا بالاآوردنِ پایش به مربی‌اش نشان می‌دهد که اتاق بعدی‌ای که می‌خواهد به آن وارد شود، کدام است. پیو ۱۵ سال دارد و به نظر می‌رسد توانایی تشخیص سرطان و تومور را در انسان‌ها دارد. باچاکور می‌گوید: «او نزدیک به ۲ ساعت اینجا ایستاد و زنی که در بستر مرگ بود را تماشا کرد. من او را همراهی می‌کنم، اما اجازه می‌دهم هر کاری که می‌خواهد را انجام دهد. تصمیم‌گیرنده اوست.»
او ادامه می‌دهد: «آنچه واقعاً دانشمندان را ترغیب کرد تا به او علاقه‌مند شوند و در‌های مؤسسه درمانی را به روی ما بگشایند، توانایی [ظاهری]او در کاهش [دوز]دارو‌ها بود که به آن‌ها اجازه می‌دهد کوچ آرامش‌بخش داشته باشند.»

مربی می‌گوید: «پزشکان به پیو لقب "دکتر پیو " داده‌اند. این جفت مدت‌های طولانی در مسابقات نمایشی اسب‌سواری شرکت می‌کردند. اما پیو مدام در پی ارتباط برقرار کردن با انسان‌ها بود. او بعد از نمایش‌ها افرادی را از بین جمعیت انتخاب می‌کرد و می‌رفت در کنارشان می‌ایستاد. باچاکور متوجه شد پیو افرادی را انتخاب می‌کند که به لحاظ اخلاقی، جسمی و روانی رنجور به نظر می‌رسند.
بعد از ۴‌سال پژوهش، متخصصان دامپزشکی به این باور رسیدند که عملکرد مغز پیو منحصر‌به‌فرد است. ماریون یکی از بیماران کلی است. ماریون می‌گوید، پیو و باچاکور همراهان همیشگی‌اش هستند و هر روز به دیدنش می‌آیند.

آن سوفی، پرستار بیمارستان مرکز تسکین درد، می‌گوید: «حسن و پیو بخشی از تیم هستند، آن‌ها نه‌تن‌ها برای بیماران که برای ما هم خوب هستند. وقتی اوضاع سخت می‌شود، خوشحالیم که می‌دانیم آن‌ها کنارمان هستند.»
بوچاکور می‌گوید: «ما از سال ۲۰۱۶ به حدود ۱۰۰۰ نفر تا آخرین نفس‌شان انواعی از خدمات ارائه کردیم. او می‌گوید: «پیو نیمه دیگر من است او شریک من است.»

ایزاک، ۹‌ساله با غرور دوست جدیدش پیو را به مادرش که تازه از اتاق عمل خارج شده، نشان می‌دهد. توماس، پدر ایزاک می‌گوید، «برای ایزاک بیمارستان به معنی پیو است. او امروز خوشحال است که برای دیدن مادرش به بیمارستان آمده و این به خاطر وجود پیو است.»
پیو دست راجر ۶۴‌ساله را که به تازگی از واحد تسکین درد برگشته لیس می‌زند. راجر خوشحال است که پزشک «محبوبش» را دوباره می‌بیند. همسرش می‌گوید: «بعد از دیدن پیو، او امشب بهتر می‌خوابد. به محض اینکه او را می‌بیند مثل یک بچه خوابش می‌برد.»
پیو و بوچاکور راجر را تا آمبولانسی که قرار است او را بعد از درمان به خانه ببرد، همراهی می‌کنند. متخصصان در تلاش‌اند تا بیشتر درباره توانایی ذاتی پیو در تسکین بیماران اطلاعات کسب کنند.

بوچاکور همیشه بهداشت را رعایت می‌کند و پیو را بعد از هر بار آمدن به بیمارستان می‌شوید و ضدعفونی می‌کند. «هر بار ۲ ساعت طول می‌کشد تا اسب را آماده کنم. بوچاکور می‌گوید: «ثابت شده که هیچ بیماری‌ای از اسب‌ها به انسان منتقل نمی‌شود، اما برعکسش ممکن است. وقتی او را ضدعفونی می‌کنم درواقع برای سلامتی‌اش این کار را می‌کنم. خوشبختانه، او این کار را دوست دارد.»