توئیت نماینده مجلس در تقبیح توئیتر! یه دل میگه برم، برم، یه دلم میگه نَرَم، نَرَم؟

عصر ایران ؛ کاوه معین فر - سید جواد حسینی کیا نماینده مجلس توئیت زده است:
 
«‏با محدود کردن رسانه های مخربی همچون ‎اینستاگرام و ‎توئیتر فضا برای رسانه های انقلابی و آن ها که دل در گرو اهداف انقلاب و منافع عالی کشور دارند فراهم می گردد که با فعالیت ارزشمند خود در خط مقدم جهاد اُمیدآفرینی بنمایند.»
 
واقعا جالب است خود بر این اعتقاد باشی که این رسانه (توئیتر) مخرب است ولی درآن فعال باشی و توئیت بزنی!
 
این توئیت در همان توئیتر هم با واکنش کاربران همراه شد، المیرا شریفی مقدم (مجری خبر صداوسیما) جواب داد: «پس شما کجا بنویسید؟» و کاربر دیگری هم ریتوئیت زد: «‌‎سید جان پس خودت و امثالهم اینجا چیکار میکنید؟» و البته بسیاری هم محترمانه و غیر محترمانه به او تاخته اند و گفته اند چرا چنین پیام مهمی را در توئیتر منتشر کرده اید این فعالیت ارزشمند خود را در یکی از پیام رسان های مورد تائید خودتان باید می نوشتید.توئیتر در ایران فیلتر است و انگار نماینده محترم از این قضیه بی خبر! حال باید پرسید غیر از فیلتر کردن باید چه اقدام دیگری صورت می گرفت؟ پیشنهاد شما چیست آقای نماینده؟

جدای از مثل آشنای «رطب خورده، منع رطب چون کند؟» برای درک موقعیت موجود فقط می توان گفت : یک موقعیت گروتسک است!
 
حال گروتسک چیست؟ گروتِسک نوعی از طنز در ادبیات و هنر که بسیار شبیه به طنز سیاه است ولی با آن تفاوتهایی دارد. در لغت هر چیز تحریف شده، زشت، غیرعادی، خیالی یا باورنکردنی را «گروتسک» یا صُوَر عَجایب یا عجیب و غریب می‌گویند.
 
به عنوان مثال، بر اساس محتوا و نوع طنز، یک کاریکاتور با محتوای گروتسکی، بین کاریکاتورهایی با طنز محض و خنده‌دار و کاریکاتورهایی با طنز سیاه قرار می‌گیرد.
 
محتوای یک طنز محض صرفا برای خنداندن مخاطب است ولی محتوای یک طنز سیاه معمولاً موجب خنده، دست‌کم در وجه معمول آن نمی‌شود و بیشتر وحشت، و تلخ‌کامی و اندوه را بیدار می کند.
 
گروتسک اما مخاطب را در میان این دو نوع از حالات معلق می‌گذارد. تردید بین خندیدن یا وحشت کردن. بلاتکلیف میان مضحک بودن و سیاه بودن محتوا.
 
مخاطب اثر هنری گروتسک، تکلیف خود را با آن نمی‌داند. گروتسک یقیناً زیبا نیست، اما احساس تمسخری که در آن نهاده شده، جذابش می‌کند.
 
موقعیت هم خنده دار است و همه لبریز از اشک. معلق میان گریستن یا خندیدن!
 
موقعیت ما با این وضعیت فقط چنین حالی است که با دیدن چنین حرکات، توصیه ها، عملکرد و کارنامه مدیران و مسئولان واقعا نمی دانیم باید بخندیم یا گریه کنیم؟!
 
احساس می کنم تکلیف آقای حسینی کیا با خودشان در توئیتر روشن نیست و با الهام از زنده یاد علی انصاریان این "سخن بزرگان" در ذهنم زنده شد:
 
یه دل میگه برم،برم،یه دلم میگه نَرَم،نَرَم
طاقت نداره دلم،دلم، بی تو چه کنم
 
لازم است به امثال این آقای نماینده مجلس گفت لطفا با ما چنین کاری نکنید به اندازه کافی از تحریم، گرانی، کرونا و... طاقتمان طاق شده است. شما دیگر از این حرکات گروتسکی پرهیز کنید.
 
و فقط می توان  اضافه کرد: مرسی، اَه.