وگان‌ها ۴۳ درصد بیشتر در معرض شکستگی استخوان هستند
+1
رأی دهید
-0
وگان‌ها با بیست مورد در هر هزار نفر، در طول یک دوره ده ساله، بیشتر در معرض شکستگی استخوان بوده‌اندایندیپندنت فارسی :نتیجه تحقیقی که در مجله پزشکی «بی‌ام‌سی مدیسین» منتشر شده است، نشان می‌دهد کسانی که رژیم غذایی وگان دارند، ۴۳ درصد بیش از گوشتخواران در معرض شکستگی استخوان هستند.این تحقیق که با مشارکت حدود پنجاه هزار نفر در بریتانیا انجام شد، نشان داد گیاهخواران و کسانی که جز ماهی، گوشت دیگری نمی‌خورند، بیشتر در معرض خطر شکستگی لگن هستند. میزان مناسب شاخص توده بدن (بی‌ام‌آی)، کلسیم موجود در غذا و پروئتین مصرفی، ریسک شکستگی را تا اندازه‌ای کاهش می‌دهد.
گرچه مصرف کمتر کلسیم و پروتئین در میان غیرگوشتخواران هم گزارش شده، تحقیقات قبلی درباره ارتباط میان رژیم گیاهی و شکستگی استخوان مبهم بوده است.
دکتر تمی تانگ، واگیرشناس تغذیه‌ای در دانشگاه آکسفورد و محقق اصلی این پژوهش، گفت: «این اولین مطالعه جامع بر روی شکستگی کلی و موضعی استخوان در میان افرادی با رژیم‌های غذایی مختلف است.»
این تحقیق نشان داد وگان‌ها با بیست مورد در هر هزار نفر، در طول یک دوره ده ساله، بیشتر در معرض شکستگی استخوان بوده‌اند تا گوشتخوارها. بزرگ‌ترین تفاوت، در شکستگی لگن دیده شد که در میان وگان‌ها دوبرابر گوشتخوارها بود.
یک گروه پژوهشی در دانشگاه‌های آکسفورد و بریستول، اطلاعات حاصل از ۵۴۸۹۸ شرکت‌کننده را تحلیل کرد. ۳۹۴۱ مورد شکستگی گزارش‌شده از سوی وگان‌ها، گیاهخواران و ماهیخواران، به شکل نامتناسبی بیشتر از گوشتخواران بود.
دکتر تانگ گفت: «مطالعات قبلی نشان داده که شاخص پایین توده بدن با خطر شکستگی لگن مرتبط است، و مصرف کم کلسیم و پروتئین، هر دو به سلامت استخوان‌ها ربط دارد. این مطالعه نشان می‌دهد وگان‌ها که به طور میانگین شاخص توده بدن پایین‌تر و نیز کلسیم و پروتئین مصرفی کمتری از گوشتخواران دارند، بیشتر در معرض خطر شکستگی استخوان، در قسمت‌های مختلف بدن هستند.
«رژیم‌های متوازن و عمدتا گیاهی می‌تواند به افزایش میزان مواد مغذی و کاهش خطر بیماری‌های قلبی و دیابت منجر شود. افراد باید مزایا و مخاطرات رژیم غذایی خود را در نظر بگیرند و حتما مقدار کافی کلسیم و پروتئین مصرف کنند و شاخص سالم توده بدن را داشته باشند تا نه کمبود وزن داشته باشند نه اضافه وزن.»
از جمله محدودیت‌های تحقیق این بود که بیشتر شرکت‌کنندگان، اروپایی‌های سفیدپوست بودند. مطالعات قبلی تفاوت میان چگالی مواد کانی استخوان و ریسک شکستگی را در قومیت‌های مختلف نشان داده است.
مولفان اطلاعاتی هم درباره علل مشخص شکستگی در دست نداشتند و نتوانستند مصرف کلسیم تکمیلی را ردگیری کنند. میزان کلسیم مصرفی، بر اساس گفته شرکت‌کنندگان محاسبه شد.