انتقال قدرت در آمریکا؛ چرا سازمان‌های جاسوسی ایالات متحده نگران هستند؟

بی بی سی :اخراج‌ها و انتصاب‌های متوالی - و شایعاتی مبنی بر ادامه این رویه - محافل اطلاعاتی و امنیتی ایالات متحده را در هاله‌ای از شک و تردید فرو برده است.

در حالی که عده‌ای خارج از این محافل با نگرانی از این وقایع به عنوان بخشی از تلاش‌های رئیس‌جمهور برای باقی ماندن در قدرت یاد کرده‌اند، نظر خیلی‌ها در داخل این محافل بر این است که این رویه ادامه تسویه حساب‌های شخصی و جدیدترین مرحله از مناقشه‌ای است که یکی از مؤلفه‌های اصلی ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ محسوب می‌شود.

با این حال، وضعیت نامشخص دوره گذار خیلی‌ها را نگران خطرات احتمالی موجود کرده است.

خیلی‌ها عقیده دارند که اخراج تنی چند از مقامات عالی‌رتبه غیرنظامی پنتاگون، از جمله وزیر دفاع، تازه شروع کار است.

در بعضی موارد، این اتفاقات ممکن است با تمایل رئیس‌جمهور برای عملی کردن اهداف سیاسی خاص و کنار گذاشتن مخالفان آن‌ها رابطه داشته باشد، مثل خارج کردن نیروهای آمریکایی از افغانستان. اما این اتفاقات به نظر برخی ناظران از خیلی جهات نتیجه شعله‌ور شدن آتش زیر خاکستر و آخرین پرده نبردی طولانی است.

فعالان امنیت ملی آمریکا از مدت‌ها پیش مورد غضب آقای ترامپ بوده‌اند. او آن‌ها را "دولت پنهان" می‌داند که علیه‌اش توطئه می‌کنند.

به نظر او، ارزیابی محافل اطلاعاتی از دخالت روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ به عنوان تلاشی برای حمایت (روسیه) از نامزدیش اقدامی بود در جهت مشروعیت‌زدایی از پیروزیش در انتخابات و بلافاصله دست به حمله زد و هنوز هم دست نکشیده است.
فعالیت مارک اسپر، وزیر دفاع، با یک توییت "به پایان" رسیددر ماه‌های اخیر، او فشار زیادی برای انتشار اطلاعات محرمانه‌ای وارد کرده است که به نظرش نشان می‌دهد که این ارزیابی غلط بوده است. کاخ سفید متحدان سیاسی خود را که حامی این فشارها بوده‌اند به عنوان مدیران دستگاه‌های اطلاعاتی منصوب کرده است، اما همچنان با مخالفت‌هایی روبه‌رو شده است.

گفته می‌شود که جینا هسپل، مدیر سیا، در تیررس رئیس‌جمهوری است. او از زمان انتصابش سعی کرده است بین دو گروه تعادل برقرار کند. منتقدان می‌گویند که او بیش از اندازه به کاخ سفید نزدیک بوده است و به حضور او هنگام سخنرانی وضعیت کشور رئیس‌جمهور و تشویق‌هایش اشاره می‌کنند.

اما حامیان او می‌‌گویند که هدفش جلب نظر رئیس‌جمهور به منظور محافظت از این سازمان در برابر سیاست‌زدگی بیش از حد بوده است، چرا که در صورت اخراج احتمالا کسی که جانشینش می‌شد گرایش حزبی شدیدتری نیز می‌داشت. و بی‌تمایلی او نسبت به انتشار بعضی از ابعاد اطلاعاتی موجود درباره دخالت روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ باعث خشم حامیان رئیس‌جمهور شده است.

اما اخراج کریس ری، مدیر اف‌بی‌آی، از این هم مناقشه‌برانگیزتر خواهد بود.

گمان می‌رود که تصمیم سازمان‌های انتظامی فدرال مبنی بر عدم تحقیق و تفحص از هانتر بایدن، پسر جو بایدن، به خاطر روابط تجاریش در خارج از کشور باعث عصبانیت آقای ترامپ شده است. ظاهرا او خواهان تکرار اتفاقی بود که در سال ۲۰۱۶ افتاد و اظهارات جیمز کومی، مدیر وقت اف‌بی‌آی، درباره ایمیل‌های هیلاری کلینتون در روزهای پایانی رقابت انتخاباتی به نفعش تمام شد.

در حالی که مدیران سیا معمولا، و نه البته همیشه، با انتقال قدرت به رئیس‌جمهور جدید جابه‌جا می‌شوند، انتصاب مدیران اف‌بی‌آی برای یک دوره ده ساله است.

کریس کربز، رئیس اداره امنیت سایبری و زیرساخت‌ها، نیز توسط آقای ترامپ اخراج شد، اقدامی که گفته می‌شود به خاطر بی پایه خوانده شدن ادعای تقلب انتخاباتی، از جمله ادعاهای مورد علاقه رئیس‌جمهور و حامیانش، توسط وبسایت این اداره بوده است.
البته نگرانی‌ها به اخراج‌ها محدود نمی‌شود و انتصاب‌ها را نیز در بر می‌گیرد.

منصب‌های مهمی در پنتاگون به عوامل سیاسی داده شده است و یکی از آن‌ها، مایکل الیس، بر خلاف نظر ژنرال پل ناکاسون، رئیس آژانس امنیت ملی، به عنوان مشاور این آژانس منصوب شده است.

این اتفاق باعث بروز نگرانی‌هایی مبنی بر تلاش تیم ترامپ برای "نقب زدن" در دستگاه امنیت ملی و سپردن اختیارات به افرادی شد که ممکن است بعد از ۲۰ ژانویه و آغاز ریاست‌جمهوری جو بایدن همچنان ایفای نقش کنند.

گزینه دیگر این است که این کار صرفا با هدف پاداش دادن به افراد وفادار صورت می‌گیرد تا آن‌ها بتوانند "رزومه کاری خود را چربتر کنند" و در مدت زمان باقی‌مانده سیاست‌های جنجالی بیشتری را پیش ببرند.

البته یک رئیس‌جمهور جدید احتمالا می‌تواند خیلی از این افراد را جایگزین کند و تیم خود را تشکیل دهد، اما همچنان نگرانی‌هایی بابت پیامدهای این رویه وجود دارد.

عدم پذیرش پیروزی جو بایدن به این معنی است که او، بر خلاف سنت همیشگی، گزارش‌های اطلاعاتی روزانه‌ درباره تهدیدات احتمالی را دریافت نمی‌کند. هر چه این روند بیشتر ادامه پیدا کند، احتمال بروز پیامدهای واقعی نیز بیشتر می‌شود چون تیم امنیت ملی جدید شاید با مسائلی روبه‌رو شود که برای آن‌ها آمادگی ندارد.

خطر دیگر این است که کشورهای دیگر شاید بخواهند از این وضعیت نامشخص استفاده کنند. مثلا ایران شاید بخواهد کشته شدن قاسم سلیمانی به دست آمریکا در ماه ژانویه را تلافی کند.

انتقال ناهموار قدرت می‌تواند پیامدهایی واقعی برای امنیت ملی داشته باشد.

تحقیقات درباره حمله‌های ۱۱ سپتامبر نشان داد که انتقال کوتاه‌مدت قدرت از بیل کلینتون به جورج دبلیو بوش به خاطر انتخابات مناقشه‌برانگیز سال ۲۰۰۰ شاید به عدم موفقیت در جلوگیری از حمله‌های مرگبار به نیویورک کمک کرده باشد، چرا که استقرار و شروع کار یک تیم جدید را سختتر کرد.