دشت مغان از شش شهر اسلام آباد، بیله سوار، پارسآباد، جعفرآباد، گرمی و اصلاندوز تشکیل شدهاست که قدیمیترین بخش آن گرمی میباشد. طبق منابع یک سوم این دشت در ایران قرار دارد و مابقی در جمهوری آذربایجان است. از سال۱۳۵۲ مرکزیت آن گرمی هست؛ و دوران اوج مغان نیز در شهرستان مغان زمانی بود که کشت و صنعت در اوج رونق اقتصادی بود؛ که پس از جدا شدن از مشگینشهر توانست کمکم بر امکانات خود بیفزاید. بعد از انقلاب اسلامی در ایران، مغان به سه شهرستان مغان(گرمی)، پارس آباد و بیله سوار تقسیم شد. هماکنون کشت و صنعت مغان زبانزد عام و خاص است. در میان این سه شهرستان، گرمی کهنترین شهر میباشد. اما طبق تحقیقات باستان شناسان تاریخ شهر گرمی مربوط به هزاران سال پیش است و وجود اشیای تاریخی بسیار که اکنون در موزههای شهرهایی همچون تبریز و اردبیل و … موجود میباشند گواهی بر این مدعاست که این شهر دارای پیشینه بسیار بالایی است. همچنین آب و هوای مناسب این شهرستان نیز نه تنها در استان بلکه در منطقه آذربایجان نمونه است. خاک هر سه شهر مغان بسیار ارزشمند است و طبق اظهار نظر کارشناسان کشاورزی محصول دهی خاک این شهرها از دیگر مناطق بیشتر است. همچنین پارسآباد نیز زمینهای حاصلخیز و مناسبی برای کشت دارد و از این رو نام و آوازه کشت و صنعت و دامپروری مغان در همه جا پیچیدهاست.
+11
رأی دهید
-2
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.