زوجی که به دلیل حمله داعش به مراسم عروسی‌شان مقصر دانسته شدند

ریحانه و میرویس

روزی که باید خوش‌ترین روز زندگی شان می‌بود، بدترین روز زندگی شان شد.

سال گذشته، مراسم عروسی میرویس و ریحانه در کابل، پایتخت افغانستان توسط یک مهاجم انتحاری عضو داعش هدف قرار گرفت و بیش از ۹۰ مهمان این مراسم را کشت. این زوج دوستان و اعضای نزدیک خانواده شان را از دست دادند که تاثیر عمیقی بر روان آنها گذاشت.

این هفته برابر است با یک سالگرد ازدواج و آن حادثه غم انگیز. ریحانه، ۱۸ ساله برای نخستین بار تصمیم گرفته به طور علنی در مورد آن رویداد حرف بزند.

او به بی‌بی‌سی گفت:"هر شب کابوس می‌بینم. گریه می‌کنم و نمی‌توانم بخوابم."

تجمع مردم و سفر کردن با خودرو او را دچار اضطراب می کند.

"وقتی صدای شلیک یا انفجار را می‌شنوم، مرا دوباره به آن روز می‌برد و فکر می‌کنم دوباره اتفاقی برای من می افتد."

بستگان شماری از کسانی که در آن روز جان شان را از دست دادند به این فکر می‌کردند که در یک سالگی آن حادثه در بیرون از آن تالار عروسی تجمعی اعتراضی برگزار کنند، هم برای یادبود از قربانیان و هم برای درخواست به عدالت کشانیدن عاملان آن رویداد. میرویس اما می‌گوید نمی‌خواهد در آن تجمع شرکت کند. حتا وقتی در مورد آن حمله فکر می‌کند، دستانش به لرزه می‌افتد.

او می‌گوید: "قبل از مراسم عروسی خیلی خوشحال بودیم. به یکبارگی مثل این بود که از آسمان به زمین بخوریم. تمام شادمانی خود را از دست دادیم."
میرویس در حال رقصیدن در مراسم عروسی‌اش قبل از انفجار بمبعروسی این زوج به دلیلی هدف حمله داعش قرار گرفت که آنها مربوط به اقلیت شیعه در افغانستان هستند. داعش مذهب تشیع را بدعت می‌داند و مخالف آن است. این گروه در سال‌های اخیر حملات زیادی علیه اجتماعات تشیع انجام داده است.

رنج و اندوه این حمله زمانی برای میرویس و ریحانه بیشتر شد که خلاف انتظار برخی از آشنایان و بستگان شان آن ها را مسئول این خونریزی داستند.

میرویس می‌گوید:"روزی در حال خرید بودم و زنی را دیدم که یکی از بستگانش را در این عروسی از دست داده بود. او مرا قاتل خطاب کرد."

به گفته میرویس کم کم برخی دیگر از بستگان قربانیان این زوج را به چشم "دشمن" شان نگاه کردند. میرویس که خیاط است، مجبور شد دکان خیاطی‌اش را به خاطر آزار و اذیتی که می‌شد، ببندد.

ریحانه هم از سوی کسانی مورد حمله لفظی قرار گرفت و به او گفته شد که اگر این زوج هرگز ازدواج نمی‌کردند، چنین اتفاقی نمی‌افتاد.

او به آرامی می‌گوید: "همه مرا برای آنچه که اتفاق افتاد مقصر دانستند. من به جواب آنها فقط سکوت می‌کنم."
بستگان قربانیان سال گذشته در بیرون از بیمارستانداعش که مسئولیت این حمله را به عهده گرفت، قدرت به مراتب کمتری نسبت به طالبان در افغانستان دارد اما این گروه ده‌ها حمله خونبار انجام داده است.

در ماه مه سال جاری این گروه مسئول یک حمله وحشتناک به زایشگاهی در کابل دانسته شد. در این حمله شورشیان ۲۴ زن، کودک و نوزاد را کشتند. در اوایل ماه جاری داعش به زندانی در جلال آباد در شرق این کشور حمله کرد و صدها زندانی را از بند آزاد کرد. این در حالی است که این گروه مناطق زیادی از قلمرو خود را از دست داده و رهبران ارشد آن بازداشته شده‌اند.

اتفاقات جاری ریحانه و میرویس را مجبور می‌کند تا همواره به یاد تجربه تلخ خود بیفتند.

میرویس می‌گوید:"چند هفته بعد از عروسی انفجاری در بخش دیگری از کابل رخ داد. همسرم از بس ترسیده بود، ضعف کرد."

ریحانه در حال حاضر از سوی یک نهاد خیریه در کابل حمایت‌های روانی دریافت می‌کند. او می‌گوید روان‌درمانی برایش کمک می‌کند که با پیچیدگی‌ها و درد و رنج آن حمله و این که به خاطر آن مقصر دانسته شده، کنار بیاید و اندوهش کمتر شود.

لیلا شوارتز، روان‌درمانگر او که یکجا با این زوج با بی‌بی‌سی حرف زد گفت که ریحانه در حال بهبود است اما "وقتی انفجار دیگری اتفاق می‌افتد او دوباره به وضع قبلی برمی‌گردد."

با وجود آن که هزاران نفر همه ساله در افغانستان کشته یا زخمی می‌شوند، شمار اندکی مشاورت‌های روانی دریافت می‌کنند. در کشوری که دسترسی به خدمات اساسی بهداشتی دشوار است، سلامت روان از جمله اولویت‌ها به حساب نمی‌آید. میرویس و ریحانه که حمایت این نهاد خیریه را در این زمینه به دست آورده‌اند، از عهده پرداخت به مراکز خصوصی درمان نمی‌توانستند برایند.
تالا ویران‌شده عروسی بعد از انفجارریحانه می‌گوید صحبت با روان‌درمان و در میان گذاشتن مشکلاتش به او خیلی کمک کننده بوده است. میرویس نیز با او موافق است:"افغانستان به افراد زیادی در زمینه سلامت روانی نیاز دارد. هر افغان رنجدیده است و داغ از دست دادن یک عضو خانواده اش را دارد."

انتظار می‌رود گفتگوهای صلح میان دولت افغانستان و طالبان در هفته‌های پیشرو آغاز شود اما جنگ ادامه دارد. داعش بخشی از مذاکرات نیست. ریحانه می‌گوید در افغانستان احساس مصونیت نمی‌کند.

خانم شوارتز امیدوار است که از حمایت‌هایی را جلب کند تا این زوج مدتی را در بیرون از افغانستان و به دور از انفجارهای انتحاری و همچنین کسانی که آنها را مقصر رویداد روز عروسی شان می‌دانند، بگذرانند.

میرویس نیز مشاورت‌هایی دریافت کرده اما مثل ریحانه او نیز امیدی به آمدن صلح ندارد.

"قبل از عروسی ما می‌گفتند که صلح می‌آید. حالا یک سال گذشت. کجاست صلح؟"

"برایت گفته باشم حتا ده سال بعد هم صلح و ثبات را در افغانستان نخواهی دید."