فرزانه انصاری فر دختر شجاع بهبهان به جمع قهرمانان ایران پیوست

جناب شجریان زمانی که باید آبی بر آتش آشوب 57 می ریختید، سرود آنارشیستی شب نورد را خواندید. جوانانی از همه جا بی خبر را تحریک کردید برای آشوب 57. در آن سرود کذایی حرفی از مهر و دعوت به آرامش نبود و خواندید:. "تفنگم را بده تا ره بجویم/که هرکه عاشقه پایش به راهه/برایم خلعت و خنجر بیاور/که خون می بارد از دلهای سوزان/برادر، دشمنم خونخواره امشب/هوای خانه ظلمت باره امشب.". درست در زمانی که مردم در سال 88 عزم تغییر نظام را کردند و پاسخی غیر از گلوله از ددمنشان خونریز نگرفتند شما خواندید:. "برادر گر که می خوانی مرا، بنشین برادروار/تفنگت را زمین بگذار.". ادامه...

ادامه . ای کاش ما مردم در بهمن 57 اندکی فکر می کردیم تا گوسپندوار دنبال انتلکتوال های بی فکر، فرصت طلب، بی سواد و سود جویی مانند ملی مذهبی ها راه نمی افتادیم و تحت تاثیر سرودهای انقلابی مطربانی چون شجریان ها قرار نمی گرفتیم. این غم را کجای دل بگذاریم که کسانی مارا تحییج کردند مانند علی هاتف مطرب انقلابی که سرود "رسالت محمد" را سال57 خواند و در فرازی از این سرود فرمودند "در جواب یک ندا خلقی آمد به خروش/گفت هان‌ای زن و مرد جامه‌ی رزم بپوش/روز قیام است و جهاد، کشتن دیو بد نهاد/رسالت محمد است، از تو جهان بر تو معاد." اما چند سال بعد در لس آنجلس آهنگ "سر زنگ هندسه/ میگم این درسا بسه!!!" را با چنان قر کمری خواندند که مرزهای بلا تکلیفی اعتقادی فرسنگ ها جابجا شد. برای همه ما مردم ایران اندکی آگاهی آرزوست..

قهرمان پشمکی، پارسال قهرمان اون خانم شاپرک بود که زرنگ بازی کرد خودشو مبارز نشون داد ولی در اصل برای پناهندگی از کانادا بود، این خانم هم مثل بقیه. یه اسم از خودشون در میکننن در فضای مجازی بد فرار ترکیه، پناهندگی و در آخر هیچ خبری ازشون نمی‌شه. دلم واسه این بد بخت هایی میسوز که این جریانات رو دنبال می‌کنن.