نمایی از استادیوم آزادی در تهران رادیو فردا :مهدی رستم پور فدراسیون فوتبال ایران بار دیگر خواستار میزبانی جام ملتهای آسیا شده است، درخواستی که در دورههای قبلی رد شده بود اما برای جام ۲۰۲۷ تکرار شده است.
اعلام آمادگی ایران رسماً به کنفدراسیون فوتبال آسیا ارائه شده و انتقادات تند رسانههای ورزشی، همچنین طعنه و شوخی کاربران در شبکههای اجتماعی را در پی داشته است.
شاهین رحمانی عضو ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا با اشاره به شکوفایی اقتصادی فوتبال در کشورهای منطقه میگوید: «برای آنها که ورزش ایران را به عنوان بخشی از هویت ملی و نشانی از توسعه و اعتبار سرزمینشان دنبال میکنند، این اخبار نشان رکود و عقبماندگی در سالهای آینده است».
او در روزنامه همشهری مینویسد: «کشوری که با میزبانی بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ زیر ساختهای ورزش را جابهجا کرد و برای نخستین بار این بازیها را به غرب آسیا آورد، چند دهه است نمیداند کجا ایستاده. در این سالها برنامه مشخصی درباره میزبانیها ندیدهایم».
موضوع اما فقط برنامهریزی نیست. به طور مثال، جداسازی مردان و زنان در رویدادی همچون جام ملتهای آسیا غیرممکن است.
عدم پذیرش کارتهای اعتباری، فقدان تاسیسات ورزشی، فساد گسترده و نهادینه در ورزش که حتی برنامههای صداوسیما به آن معترفند امکان میزبانی رویدادهای بینالمللی را غیرممکن میکند.
خبرگزاری تسنیم درخواست میزبانی را «شوخی جالب در آستانه ۱۰۰ سالگی فوتبال ایران» دانسته و نوشته است: «فدراسیون حتی برای پرداخت دستمزد کارمندانش مشکل دارد. شکایات متعدد خارجی و پرداخت غرامتهای سنگین برای فدراسیون بدون رئیسی که لیگ نوزدهم را هم بدون استاندارسازی آغاز کرد».
فوتبال ایران حتی برای بازیهای داخلیاش در ترمیم ورزشگاهها، شمارهگذاری صندلیها، نصب دوربین مداربسته، شناسایی متخلفان روی سکوها، فروش بلیت الکترونیکی و نصب گیتهای الکترونیکی با مشکل مواجه است.
مسائل سیاسی و سرنگونی هواپیمای مسافربری از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، باشگاههای ایرانی را از میزبانی در دور رفت لیگ قهرمانان آسیا محروم کرد.
بهترین استادیوم ایران دچار فرسودگی است اما حتی در صورت برخورداری از بهترین امکانات ورزشی نیز تحریمهای جهانی، فعالیت شرکای تجاری مسابقات را در ایران غیرممکن میکند.
در چنین شرایطی، درخواست میزبانی جام ملتهای آسیا اقدامی است که حتی رسانههای حکومتی هم جدی نگرفتهاند.
شاهین رحمانی معتقد است: «امید بستن به یک میزبانی در رویدادی مانند بازیهای آسیایی تا ۱۰سال بعد هم منتفی است. باید به آیندههای دورتر امیدوار باشیم، دورتر از ۲۰۳۰».
میزبانی رقابتهای جام ملتهای آسیا نیازمند حدود ۱۰ ورزشگاه مدرن است. برای همه تیمها نیز باید اردوگاه استاندارد تمرینی مهیا شود.
در حالی که چنین امکاناتی در ایران وجود ندارد و باشگاههای معتبر ایرانی نیز برای تمرینات پیش فصل به خارج از کشور میروند.