رقص شاد پرستاران قرنطینه کرونایی جهت روحیه دادن به بیماران

1 . عده ای به زعم خودشان در این شرایط بحرانی تزریق شادی میکنند غافل از اینکه این شادی تزریق شده در رگهای ج.ا. جریان می یابد که هیچ بها و ارزشی به جان انسان ها قائل نیستند! خنده هایی که از سر درماندگی بر چهره ها نقش بندد و رقص هایی که از سر بیچارگی در کنار جنازه ها و بیمارانی که بیم نفس هایشان را دارند به نمایش درآید ، نشان از افسردگی عمیق و بی خویشتنی و استیصال، قر دهندگانی است که فکر میکنند با پیچ و تاب اندامی یا باز کردن نیشی، نیش و زهر عمیق ج.ا. را قادرند ترمیم کنند. چهل و یک سال رقصاندن و ما گفتیم آنها با رقص مخالفند، چهل و یک سال مارا مضحکه جهانیان کردند و به ریش ملت خندیدند و ما گفتیم آنها دشمن شادی هستند. بزرگترین مبارزه ما شد خندیدن و رقصیدن، یا در خفا حجاب از سر کندن، آن هم در مقابل تیر و تانک و توحشی بی مانند، مختص جمهوری اسلامی.

2. کاش میدانستیم نمیتوان با لودگی و شادی های تصنعی، غمخوار مردمی شد که عزیزانشان قربانی بی لیاقتی و سیاست های اشتباه ج.ا. شده. به لطف جمهوری اسلامی یاد نگرفتیم موقعیت سنجی کنیم بلد نیستیم واکنش های مناسب در مقابل رخداد های فجیع نشان دهیم. شادی کردن در کنار اجساد را جایگزین امید دادن میکنیم. حتی فرق امید و شادی را نمیدانیم. این روز ها درد میبارد از این سرزمین، بوی مرگ و سیاهی، آسمان ایران را فرا گرفته، آنوقت ما میخندیم و می رقصیم، خواسته هایمان بسیار حقیر است بس که حقیرمان کردند. تفکر آخوندی را آن کسی دارد که در لباس مخالف جمهوری اسلامی، همسو با سیاست هایش به عادی سازی مرگ و پرپر شدن مردم می پردازد. تفکر اسلامی را آن کسی دارد که در مواقعی که انسان ها چون برگ خزان میریزند نیشش را باز میکند و اندامش را می چرخاند و دهن کجی میکند بر انسانیت، بر شرافت. آگاه باشیم و بازیچه دستان کثیف جمهوری اسلامی نشویم که منتشر کنندگان این رقص را اگر در توییتر و دیگر صفحات دنبال کنید می رسید به مرداب متعفن جمهوری اسلامی!

[::رقص پرواز - پراگ، چک::]. کاملا با توضیحاتتون موافقم.