"وقتی صورت حساب را آوردند نوشته بود ۱۵۰۰۰ پوند، اول فکر کردم اشتباه خواندهام و ۵۰ پوند است اما در واقع هر بطری ۵۰۰۰ پوند قیمت داشت."
تا الان شاید داستان این "قرار گران" به گوش ما خورده باشد و حتی آن را در شبکههای اجتماعی همرسانی کرده باشیم.
اما به هرحال اگر از ماجرا خبر ندارید، خلاصهاش این است: اولین قرار با اپلیکیشن تیندر. در برج شارد لندن. سه بطری شراب. صورت حساب ۱۵۰۰۰ پوندی. ۱۰ سال قسط برای بازپرداخت آن.
این داستان اخیرا میان کاربران شبکههای اجتماعی به طور گسترده پخش شد و افراد بسیاری تصویر آن را که گفته شد از یک گروه واتساپ برداشته و در توییتر پخش شد، دیدند. اما برخلاف چیزی که در ابتدا تصور میشد، این ماجرا هرگز رخ نداده بود.
شارد چه باید میگفت شارد با ۳۱۰ متر ارتفاع، بلندترین برج ساختمانی بریتانیا است و داخل آن دفترها، رستورانها و بارهای زیادی وجود دارد. بیشتر بریتانیاییها فقط برای مناسبتی خاص راهی شارد میشوند.
با گسترش داستان شراب ۱۵۰۰۰ پوندی، شرکتی که مدیریت شارد را به عهده دارد با تلفنهای بیشماری روبرو شد که از چند و چون قضیه میپرسیدند.
شرکت "ریل استیت منیجمنت" به دنبال پرس و جو از تمام فروشندهها گفت که هیچ کدامشان از وقوع چنین اتفاقی خبر ندارند.
و در مورد قیمت؟ آکوا شارد یکی از محبوبترین بارهای داخل شارد است و گرانترین بطری شرابی که دارد شاتو لافیت روتشیلد ۱۹۹۰است با قیمت ۲۳۰۰ پوند.
شماری از کاربران شبکههای اجتماعی از همان ابتدای پخش داستان حدس زدند که احتمالا یک نکته انحرافی این وسط وجود دارد.
کاربری به نام لیتل وان در توییتر نوشت: "در واقع داستان شارد معقول به نظر نمیرسد، چون اگر شما یک شراب پنج هزار پوندی بخرید، آنها با مراسمی مفصل آن را به شما تقدیم میکنند. ابتدا مقداری از آن را برای چشیدن طعمش به شما میدهند و بعد توضیح میدهند که چرا این قدر گران است."
قانون چه میگوید؟ همه ما روال معمول را میدانیم: رفتن به رستوران، نشستن روی صندلی و سفارش دادن غذا.
در بریتانیا وقتی به این مرحله برسید (بعد از سفارش دادن)، شما با رستوران قرارداد بستهاید. طبق قانون اگر قیمت کالا به طور واضح در منو ذکر شده باشد و شما آن را سفارش دهید و مصرف کنید، توافق کردهاید که قیمتش را بپردازید.
دنیله لوئیس-جیمز متخصص قانون مصرفکنندگان میگوید: "اگر رستوران قیمت شراب را به طور درست ذکر کرده باشد و شما بادقت به آن نگاه نکرده باشید، متاسفانه تقصیر خودتان است."
"اقساط ۱۰ ساله" یک رستوران یا شرکت تجاری نمیتواند شما را مجبور به امضای قرارداد پرداخت اقساط کند.
دنیله میگوید: "رستوران باید موافقت شما را برای قرارداد پرداخت اقساط جلب کند. اما اگر شما امتناع کنید، آنها باید کار دیگری بکنند. شما مجبور به انجام دادن کاری که نمیخواهید، نیستید."
آنها شاید علاقه داشته باشند که راه دیگری برای پرداخت بدهی شما پیدا کنند.
داستان اخلاقگرایانه است؟ بنابراین داستان صحت ندارد، اما بدون شک حاوی یک درس است.
فارغ از این که به شارد، ودراسپونز، ناندوز یا یک پارک محلی میروید، دنیله برای شما یک توصیه دارد: "حواستان باشد که منو را درست بخوانید و همیشه مطمئن شوید که میتوانید از پس قیمتها برآیید."