محمد عطریانفر: رضا پهلوی لباس شاهزادگی را دربیاورد و به ایران برگردد

ایران اینترنشنال : عطریانفر، کسی که پس از انتخابات سال ۸۸ دستگیر شد و اعترافاتش از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش شد، پسر شاه را تشویق می‌کند که بیاید و حزب تشکیل دهد و در انتخابات شرکت کند
محمد عطریانفر در گفت‌و‌گویی با روزنامه ایران گفته است که بر‌اندازان در خارج از کشور دکان باز کرده‌اند. این عضو ارشد حزب کارگزاران خطاب به رضا پهلوی می‌گوید اگر رضا پهلوی راست می‌گوید و به جمهوریت اعتقاد دارد، از کسوت شاهزادگی بیرون بیاید و به ایران برگردد و حزب تشکیل دهد. عطریانفر اطمینان می‌دهد که با رضا پهلوی برخوردی هم نخواهد شد، چرا که دستش به خونی آلوده نیست و مسئول رژیم پیشین پدرش بوده است.
 
این اصلاح‌طلب اصلاحات را همزاد صندوق رای می‌داند و می‌گوید اگر کسی با صندوق رای قهر کند، دیگر اصلاح‌طلب نیست، یا گوشه‌گیر و منفعل می‌شود و از سیاست کناره می‌گیرد، یا برانداز می‌شود و مقابل حاکمیت می‌ایستد.
 
عطریانفر معتقد است اصلاح‌طلبان و اصولگرایان دو بال جمهوری اسلامی‌اند، با این تفاوت که بخش بزرگی از تندروی‌ها در جبهه اصلاح‌طلبان کنترل شده است، اما اصولگرایان را تندروها مدیریت می‌کنند.

 وی در پاسخ این پرسش گفت :

سئوال : ارزیابی‌تان از ماهیت جریان‌های برانداز و حوزه نفوذشان چیست؟
 براندازهایی که خارج از ایران برای خود دکان و رسانه‌های تبلیغی در اختیار دارند یا منافقین هستند که از گذشته در یک فرآیند به گروهک تروریستی تغییر ماهیت دادند و تبدیل به عناصر ضد مردمی شدند که سال‌ها در عراق همپیمان صدام علیه این مردم عمل کردند و حالا هم در کشورهای اروپایی و امریکایی پرچم براندازی را علیه نظام ایران برافراشته‌اند. گروه دیگری تحت عنوان سلطنت‌طلب شناخته می‌شوند که امروز بنا بر شرایط رضا پهلوی فرزند محمدرضا آمده و در این عرصه میدانداری می‌کند و برای خودنقشی قائل است. گروه‌های چپ مارکسیستی هم ممکن است باشند که نظام را به رسمیت نمی‌شناسند و اساساً نظام مذهبی ایران را برایش اعتباری قائل نیستند. به باور من هر سه گروه و شاید گروهک‌های محدود دیگر از این نوع مخالفان خارج‌نشین عناصر مخاطره‌آمیزی برای نظام ما نیستند. ممکن است مخالفت‌های آنها دست‌اندازهایی ایجاد کند اما این دست‌اندازها و مشکلات مؤثر نیست و می‌توانیم آنها را رفع کنیم. عمده‌ترین خطری که می‌تواند ولو در پوششى بدون عنوان براندازی خطر ایجاد کند نارضایتی عامه در درون کشور است. اگر سیاست‌های حکومت را به‌شکلی هدایت کنیم که روز‌به‌روز بر ظرفیت نارضایتی مردم افزوده شود و بار مشکلات زندگى آنها را از روی دوش‌شان برنداریم این نارضایتی عمومی تبدیل به بستر بسیار خطرناکی می‌شود که با کمترین جرقه عناصر برانداز خارجی یا عنصری که در درون کشور، پرچم این مخالفت‌ها را عهده‌دار شود می‌تواند به یک جریان آسیب بزرگ اجتماعی تبدیل شود و کشور را دچار مخاطره و حکومت را دچار دست‌انداز و چالش سنگین کند. من بیشتر تأکیدم بر این است که چندان عناصری که در بیرون از مرزها ادعای شرافت ملی می‌کنند و مدعى مدیریتی بهتر از آنچه امروز در جمهوری اسلامی حاکم است دارند؛ صدایشان صدای معطوف به حقیقت و شنیده شدنی نیست و پیامى نیست که عموم مردم برای آن وزنی قائل باشند. اولاً نسلى که جریان سلطنت را به تلخى تجربه کرده و در سال 57 برای همیشه آن را سرنگون کرده‌اند، حالا چطور باید بخواهند که یکبار دیگر نظام پادشاهی را بازگردانند. دوم اینکه رضا پهلوی ادعای جمهوریت می‌کند اما هنوزخود را با عنوان شاهزاده معرفی می‌کند.
 
اگر او واقعاً به جمهوریت قائل است و رأی مردم را برای مردم به رسمیت می‌شناسد، باید کسوت شاهزادگی را از تنش بیرون بیاورد و بیاید اینجا. به طور حتم کسی هم با او کاری ندارد زیرا شخص او دستش به خون کسی آغشته نشده بود و آن پدرش بود که باید پاسخگو مى‌بود. او می‌تواند بیاید حزب تشکیل بدهد، فعالیت کند و در یک فعالیت مردم‌سالارانه اگر توانست به قدرت برسد. بنابراین این حرف‌ها بیشتر شوخی است زیرا اینها با امکاناتی تنفس می‌کنند که ازملت به مصادره برده‌اند. جریان مجاهدین خلق هم که رویکرد تروریستی دارد، ده‌ها هزار نفر از شخصیت‌های سیاسی و مردم ایران را کشته‌اند و هنوز هم سخن از کشتار می‌گویند. سال‌ها پا به پای دشمن در عراق علیه ایران جنگیدند معلوم است که مردم اینها را به رسمیت نمی‌شناسند. محور سوم همان جریان چپ مارکسیستی است که باید گفت به اعتبار اینکه ملت ایران یک ملت مذهبی است و به ارزش‌های انسانی و اسلامی پایبند است به‌طور کلی صدای اندیشه‌های چپ مارکسیستی در ایران شنیده نمی‌شود یا ملت وزن و اعتباری برای آن قائل نیست. بنابراین براندازان از هر نوع وزنی ندارند اما نارضایتی در ایران مسأله مهمی است. این نارضایتی توسط عملکرد بد و اشتباه حکومت و دولتمردان و بی‌توجهی به تکالیف و واجبات ملى‌شان ایجاد می‌شود. مردم کسانی هستند که این کشور ونظام را باور دارند، چه بسا هزینه داده‌اند، چه بسا خانواده شهدا هستند، چه بسا کسانی هستند که مدت‌ها به این کشور خدمت کردند. اگر اینها بیفتند به مسیری که احساس نگرانی کنند و نگرانی خودشان را در شکل نارضایتی بروز بدهند این بستر خطرناکی است که می‌تواند زمینه‌ای باشد برای رفتار چالش‌برانگیز برای نظام که باید آن را هشدار قلمداد کنیم و مسئولان را به این خطر واقف کنیم و بخواهیم که زمینه‌هایی را فراهم کنند که روز به روز سطح نارضایتی‌هایی که شکل می‌گیرد کاهش پیدا کند.