هنرمند حکومتی به سفره خودش نگاه می کند و برای مردمی که به نان شب محتاجند نسخه می پیچد!

دوستان: باید دنبال علت گشت وپرسید. چرا این سندروم ارزی و غیره گریبان ملت مارا می فشارد, و با ولخرجی در باب جملاتی این حرف حق رو گفته و یا حرف حساب! ره به جایی نمی بریم! معتقدم دو واژه در جامعه بدون جامه ما نهانیده شده اند ۱- ترس ۲- اضطراب. ترس از این که دچار قحطی و جنگ و فلاکت بشویم. که بر اساس همین واقعیت طرف فرشش را می فروشد. اظطراب از ان که پول کشورمان چون پول ونزویلا بشود . باید پرسیده شود. ایا معلم که خونه خودش را فروخته و سکه وارز خریده ایا از شکم سیری بوده یا ترس از روزهای بد؟ با همین واژه که اقتصاد مال خر است, چهل سال پیش برایمون لالایی خوندند ,و ما را هیپنوتیزم دینی کردند .که اکنون تاوان پس میدهیم. خیر عالیجناب: هیچ خبری نیست فقط مردم گرسنه اند و قشر محروم مگر در خواب رنگی ششلیک را مزه کنند. جانتان جور