آمریکا از پیمان مودت ایران و ایالات متحده خارج می‌شود

مایک پومپئو، وزیر خارجه آمریکا گفت که تصمیم خروج از پیمان مدت دو کشور "۳۹ سال به تعویق افتاده بود" مایک پومپئو، وزیر امور خارجه آمریکا اعلام کرد که این کشور از پیمان مودت ایران و ایالات متحده که بیش از ۶۰ سال پیش امضا شده بود، خارج می‌شود.
 
آقای پومپئو گفت این تصمیمی است که ۳۹ سال به تعویق افتاده بود.
 
پیمان مودت ایران و آمریکا مبنای شکایت ایران به دیوان بین‌المللی دادگستری علیه تحریم‌های تازه آمریکا بود.
 
ساعاتی پیش از اعلام این خبر، دیوان بین‌المللی دادگستری در حکم مقدماتی خود در پرونده شکایت ایران از آمریکا، ضمن پذیرفتن بررسی این پرونده، خواهان رفع موانع صدور اقلام بشردوستانه مانند دارو و تجهیزات پزشکی به ایران از سوی آمریکا شده بود.
 
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، در واکنش به تصمیم آمریکا برای خروج از پیمان مودت، حکومت آمریکا را "رژیم قانون‌شکن" خواند.
 
وزیر خارجه آمریکا پس از رای دادگاه لاهه گفت که ایران به دنبال آن است که تصمیم آمریکا را برای خروج از توافق هسته‌ای (برجام) و همین طور بازگرداندن تحریم‌هایی که بعد از اجرای برجام رفع شده بود، به چالش بکشد.
 
او گفت که ایران در این پرونده "با مقاصد تبلیغاتی و سیاسی" از دیوان بین‌المللی دادگستری سوء استفاده می‌کند.
 
آقای پومپئو همچنین ایران را ریشه تهدیدات فعلی علیه آمریکا در عراق و به طور مشخص حمله به کنسولگری ایالات متحده در بصره دانست و مدعی شد که شواهد اطلاعاتی آمریکا در این زمینه بسیار قوی است.
 
او گفت: "ما می‌توانیم دست آیت‌الله‌ و ایادی او را در حمایت از این حملات به آمریکا ببینیم."
 
جان بولتون، مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ هم در سخنانی جداگانه، از حکم دادگاه لاهه ابراز تاسف کرد.
 
آقای بولتون گفت دادگاه تشخیص نداده که در این باره صلاحیت ندارد و "به ایران اجازه داده که از آن برای تبلیغات سیاسی سوءاستفاده کند."
دیوان بین‌المللی دادگستری پیمان مودت چیست؟
در متن دادخواست ایران ایالات متحده متهم شده که با تصمیم رئیس جمهوری آمریکا در خروج از برجام و بازگرداندن تحریم‌های هسته‌ای، ایالات متحده پیمان یا عهدنامه مودت دو کشور مورخ سال ۱۹۵۵ را نقض کرده است.
 
"عهدنامه مودت و روابط اقتصادی و حقوق کنسولی بین دولت شاهنشاهی ایران و دول متحده آمریکا" در ٢٣ مرداد سال ۱۳۳۴ بین نمایندگان دو کشور امضا شد و همان سال به تصویب مجالس شورای ملی و سنا و بعدا به امضای شاه رسید و جنبه قانونی یافت.
 
این عهدنامه مبنای روابط دوستانه بین ایران و آمریکا در سال‌های پیش از انقلاب اسلامی بود اما بعد از انقلاب، روابط دو کشور پس از تصرف سفارت آمریکا و گروگانگیری دیپلمات‌های آمریکایی قطع شد و بعد از چهار دهه هنوز برقرار نشده است.
 
این پیمان تنها عهدنامه و رشته دیپلماتیک میان ایران و آمریکا بود که بعد از قطع رابطه دو کشور در حدود چهار دهه پیش به جا مانده بود.
 
این پیمان از زمان خروج یکی از طرفین از آن به مدت یک سال اعتبار دارد.