اهل پشت گوش انداختن هستید؟ زیادی برای شروع یا انجام کارهایتان تعلل میکنید؟ تحقیق تازهای منتشر شده که میگوید دلیل این عادت شاید به بعضی اجزای مغز شما و اندازه آنها مربوط باشد.
در این پژوهش دو بخش از مغز بررسی شده که مشخص میکند آیا ما جزو افرادی هستیم که پیگیر کارها و قرارهایشان با خود هستند یا عادت داریم همه چیز را به تعویق بیندازیم.
محققان این پژوهش اسکن مغز ۲۴۶ نفر را در جستوجوی سرنخی برای فعال بودن با نبودن افراد بررسی کردهاند.
آنها میگویند نتیجه این تحقیق در حوزه علوم روانشناسی نشان میدهد که پشت گوش انداختن کارها بیشتر به مدیریت احساسات مربوط میشود تا مدیریت زمان.
سر نخ اصلی
تحقیق تازه نشان داده است که اندازه آمیگدال یا بادامه -عضوی بادامشکل در لوب گیجگاهی مغز- در افرادی که اهل پشت گوش انداختن هستند، بزرگتر است. این بخش عمدتا وظیفه پردازش احساسات و کنترل انگیزه را بر عهده دارد.
همچنین در این افراد ارتباط بین آمیگدال و بخش پشتی کمربند جلویی قشر مغز یا DCAA ضعیفتر است.
DCAA از اطلاعات آمیگدال استفاده میکند تا درباره واکنش بدن تصمیم بگیرد. این بخش از مغز با مسدود کردن و مدیریت احساسات موازی و عوامل حواسپرتی، به تصمیمگیری کمک میکند.
ارهان گنچ، یکی از محققان این پژوهش در دانشگاه رور بوخوم آلمان میگوید: "کسانی که آمیگدال بزرگتر دارند درباره عواقب منفی کارهایشان نگرانی بیشتری دارند و به همین دلیل مایلند که کارها را پشت گوش بیندازند و تعلل کننند."
این پژوهش نشان میهد افرادی که امروز و فردا میکنند در فیلتر کردن احساسات متناقض و عوامل حواسپرتی ناتوانترند چون ارتباط بین آمیگدال و DCAA در مغز آنها به خوبی کسانی نیست که پیگیر و کننده کار هستند.
توصیههایی برای پشتگوشاندازها
مویرا اسکات، کارشناس بهرهوری معتقد است که که باید برای انگیزه بخشیدن به خود ویژگیهای شخصی را در نظر داشته باشیم:
"باید آگاه باشیم که چه وقتهایی داریم کارها را پشت گوش میاندازیم و ترفندهایی برای راه انداختن خودمان در چنته داشته باشیم."
او توصیه میکند: