آلرژی به کرم‌های ضدآفتاب

کرم ضدآفتاب، یک محصول زیبایی حیاتی است. اما دارای فرمولی از عناصر است که شاید برخی افراد نسبت به آن واکنش آلرژیک نشان دهند.

درماتولوژیست‌ها بارها و بارها این نکته را بیان داشتند که کرم ضدآفتاب یک محصول آرایشی بسیار مهم است که باید روزانه مورد استفاده قرار بگیرد و به طور مرتب در طول یک روز مجدداً استعمال شود. اما اگر این محصول حیاتی، که از شما در برابر اشعه ماوراءبنفش خورشید محافظت می‌کند، پوست شما را دچار خارش و قرمزی کند چه؟ در اینجا آنچه باید در مورد آلرژی و حساسیت نسبت به کرم‌های ضدآفتاب بدانید، را توضیح می‌دهیم:
چه چیزی سبب بروز آلرژی در برابر کرم ضدآفتاب می‌شود؟
آلرژی نسبت به کرم ضدآفتاب تنها تعداد کمی از افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مطالعه‌ای که بین سال‌های 2001 تا 2010 انجام شد این نتیجه را نشان داد که در میان 24000 بیمار تست شده تنها 1 درصد آلرژی مرتبط با کرم ضدآفتاب داشتند. اگر فکر می‌کنید که شما نیز جز این 1 درصد هستید، باید بدانید که دو نوع حساسیت نسبت به این کرم‌ها وجود دارد که هرکدام علت منحصر به فرد خود را دارا هستند:

1. آلرژی تماسی
این حساسیت زمانی رخ می‌دهد که یک ماده شیمیایی در یک محصول، با قرار گرفتن بر روی پوست، مستقیماً موجب بروز یک واکنش از طرف آن شود. این حالت می‌تواند هم زمانی که شما در منزل به سر می‌برید و هم زمانی که بیرون از خانه هستید، رخ دهد و این حساسیت شایع‌ترین نوع آلرژی نسبت به کرم‌ ضدآفتاب می‌باشد.

2. آلرژی نوری
این آلرژی زمانی بروز می‌یابد که نور خورشید با یک ماده شیمیایی موجود در محصول مورد نظر تداخل پیدا کرده و موجب واکنش آلرژیک شوند. علائم آلرژی نوری تنها زمانی ظاهر می‌شوند که کرم‌ ضدآفتاب در برابر نور خورشید قرار بگیرد.
به طور کلی، آلرژی پس از اولین برخورد بروز پیدا می‌کند. در این مورد، اولین برخورد می‌تواند ناشی از قرار گرفتن در معرض اجزای شیمیایی موجود در دیگر محصولات آرایشی مانند بالم لب (محصول مراقبت از لب‌ها)، شامپو و یا لوازم آرایشی باشد.
هردو اجزای فعال و غیرفعال موجود در کرم‌های ضدآفتاب می‌توانند شروع کننده یک واکنش آلرژیک باشند. بنابراین هر چیزی، از ماده نگهدارنده تا ماده معطر موجود در آن می‌تواند مقصر این حساسیت باشد. همچنین انواع مختلفی از مسدودکننده‌های های نور ماوراءبنفش موجود در این محصولات نیز می‌توانند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک شوند، از جمله اکسی‌بِنزون، آووبنزون و سینامات. PABA (پارا آمینو بنزوئیک‌اسید) نیز یک مسدود کننده قوی اشعه UVB است که به دلیل خطر ابتلا به آلرژی به ندرت در تهیه کرم‌های ضدآفتاب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آیا برخی افراد با احتمال بیشتری دچار آلرژی نسبت به کرم ضدآفتاب می‌شوند؟
کسانی که سابقه ابتلا به اگزما و دیگر واکنش‌های پوستی را دارند، با احتمال بیشتری در معرض حساسیت ناشی از کرم ضدآفتاب قرار دارند. زنان جوان نیز بیشتر در معرض خطر هستند. طبق تحقیقی، مردان، افرادی که بالای 40 سال سن دارند و کسانی که دچار درماتیت پیشرفته هستند کمتر به آلرژی به کرم ضدآفتاب دچار می‌شوند.
علائم آلرژی نسبت به کرم ضدآفتاب چیست؟
این نوع آلرژی با قرمزی و خارش و برآمدگی‌های ناگهانی در نقطه‌ای که کرم بر روی آن اعمال شده همراه است. این‌ها معمولاً راش‌های تأخیری هستند، همچنین ممکن است یک تورم و یا تاول پر از مایع باشند.
اگر مشکوک به آلرژی به کرم‌های ضدآفتاب هستید، فوراً پوستتان را شستشو داده و دیگر از آن محصول استفاده نکنید، به متخصص پوست مراجعه کنید و کرم مورد نظر را نیز با خود به همراه داشته باشید. ممکن است درماتولوژیست با شما در مورد تست قطعه‌ای صحبت کند که آزمایش تخصصی است که در مطب پزشک در جهت ارزیابی مواد خاصی که ممکن است حساسیت‌زا باشند انجام می‌شود.
چگونه از خودمان در برابر خورشید محافظت کنیم؟
داشتن حساسیت به کرم‌های ضدآفتاب به این معنا نیست که شما می‌توانید آزادانه زیر نور خورشید، که می‌تواند موجب سرطان پوست شود، قرار بگیرید. برای حفظ ایمنی در برابر نور خورشید، از کرم‌های ضدآفتاب فیزیکی یا معدنی استفاده کنید که تنها بر روی سطح بالایی پوست قرار می‌گیرند (و برخلاف کرم‌های شیمیایی، به داخل پوست نفوذ نمی‌یابند). کرم‌های ضدآفتاب فیزیکی که شامل اکسید روی یا دی‌اکسید تیتانیوم هستند، نور را منعکس می‌کنند و کمتر از سایر مواد به عنوان عوامل آلرژن شناخته شده‌اند زیرا به پوست نفوذ پیدا نمی‌کنند. کرم‌های فیزیکی سفیدتر و چسبناک به نظر می‌رسند به این خاطر که وارد لایه‌های زیری پوست نمی‌شوند.
به یاد داشته باشید که استفاده کلاه، عینک آفتابی و محافظ بثورات نیز گام بزرگی در جهت حافظت از پوست در برابر نور UV است. استفاده از این‌ها در کنار یک کرم‌ ضدآفتاب مناسب به شما این امکان را می‌دهد که مانند دیگران از آفتاب لذت ببرید.