روزنامه ایران نوشت: رئیس سازمان پزشکی قانونی درباره وضعیت همسرآزاری در ایران گفت: در سال ۹۵، حدود ۳ هزار مرد به این سازمان برای اعلام خشونت توسط همسران خود مراجعه کرده بودند که حالا این تعداد به حدود ۵ هزار نفر رسیده است.
احمد شجاعی گفت: ۹۰ درصد مدعیان همسرآزاری را زنان و ۱۰ درصد باقیمانده را مردان تشکیل میدهند اما در کشور شاهد افزایش ۵.۸ درصدی مراجعات نزاع همسرآزاری در سال ۹۶ نسبت به سال ۹۵ بودیم. تا سال ۹۵ فقط ۵ درصد از مدعیان همسرآزاری را مردان تشکیل میداد، اما در حال حاضر مدعیان مرد به رقم ۷ درصد افزایش یافته است.
۵ هزار مرد پارسال از زنان شان کتک خوردند
وی در تازهترین اظهارنظر خود اعلام کرد که آمار مراجعان همسرآزاری در سال گذشته ۸۱ هزار و ۷۲۹ نفر بوده است که سهم زنان از این نزاعها، ۷۷ هزار و ۵۹ و سهم مردان ۴ هزار و ۶۷۰ نفر بوده که قربانی خشونت و آزارهای روحی و روانی از سوی همسرانشان شدهاند.
همچنین دکتر کوروش محمدی رئیس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران با اشاره به اینکه آمارهای اخیر نشان میدهد روند واکنشهای خشن نسبت به مردان از سوی برخی زنان روندی افزایشی دارد، میگوید: به نظر میرسد اتخاذ چنین روندی از سوی زنان، به نوعی مقابله با فشارهای روانی است که از سوی مردان دریافت میکنند. به همین خاطر باید رفتار مردان با همسران خود را در چارچوب مطالعات علمی بررسی کنیم تا علتهای بروز خشونت زنان بهطور دقیق مشخص شود.
وی میافزاید: اگرچه در سالهای اخیر شاهد تلاشهای زیادی برای ایجاد تصویری واقعی از شرایط و جایگاه والای زنان توانمند جامعه بودهایم اما بخشی از زنان همچنان از دسترسی به شرایط ایدهآل یا حداقلی متناسب با حقوق برابر خود در حوزه شهروندی محرومند و ممکن است تحت فشارهای وارده، واکنشهایی از قبیل خشونت علیه خود یا دیگران نشان دهند. به همین دلیل ضروری است قبل از هر قضاوتی بهطور دقیق و علمی بررسی کنیم که چه عواملی باعث تحریک زنان به سمت خشونت و آزار و اذیت همسرانشان شده است.
محمدی ادامه میدهد: زنان در جامعه ما از کودکی تا بلوغ، تحت تأثیر فشارها و ناعدالتیهای تربیتی و آزارهای فراوانی هستند و چون فرصت بروز و احقاق حقوق خود را حتی در فضای خانواده پیدا نمیکنند، گاهی دچار بنبستهای روانی و برخی نیز دچار آسیبهای اجتماعی میشوند. این فشار بر زنان گاهی آنچنان سنگین و غیرقابل تحمل است که باعث میشود حتی نسبت به خودشان هم دچار رفتار خشونتآمیز شوند.
مشاور رئیس سازمان بهزیستی کشور با اشاره به اینکه این قشر از زنان، زمانی که تحت این هجمه سنگین فشارها، خشونتهای پنهان و آشکار و محدودیتهای اجتماعی به این مرحله میرسند بعضاً دچار هیجانهای منفی میشوند، ادامه میدهد: به همین دلیل، زنان در مقابل هجمهای از محرومیتهای القایی از سوی مردان و بویژه در فضای خانواده قرار میگیرند و این شرایط باعث محرومشدن زنان از حقوق طبیعیشان میشود. بنابراین در چنین شرایطی یکی از احتمالات موجود حاکی از گرایش زنان به سمت رفتارهای خشونتآمیز است.
محمدی میافزاید: از طرفی نیز انواع دیگری از خشونت شامل خشونتهای کلامی، جنسی، غفلت و بیتوجهی کمتر در کانون توجه مراجع مربوطه و مراکز آمار هستند. به همین دلیل لازم است تا موارد خشونت با توجه به انواع مختلف آن بخصوص درمورد زنان مورد بررسی قرار گیرد و نباید غافل بود از این واقعیت که گاهی همین موارد که درنگاه اغلب مردان جامعه ما خشونت محسوب نمیشوند، میتواند موجب شکلگیری انگیزه بروز خشونت در زنان شوند.