سایت پدال نوشت: اخیرا مجله «کار مگزین» انگلستان در گزارشی به بررسی سمند خودروی محبوب ایرانخودرو در انگلستان پرداخته که خواندن آن خالی از لطف نیست.
بهتازگی یک گزارش جالب از آزمایش خودرو سمند توسط مجله اروپایی کار (CAR MAGAZINE UK) در وبسایت این نشریه منتشر شده که مرور آن خالی از لطف نیست. از انجا که آزمایش رانندگی این خودرو ایرانی توسط مرجع معتبری چون کار مگزین در سال ۲۰۱۸ میتواند جالب باشد، تصمیم گرفتیم برگردان فارسی گزارش را منتشر کنیم.
در ادامه خواهیم فهمید که نظر و امتیاز نشریهای که جدیدترین و برترین خودروهای روز دنیا را مورد آزمایش میدهد در رابطه با سمند که عنوان خودروی ملی ایران را یدک میکشد چیست.
نویسنده مجله کار درباره سمند میگوید: «اگر شما انتظار وجود سیستمهای کمکراننده الکترونیکی فراوان، گیربکس و کمکفنرهای پیشرفته را در خودرو دارید، سمند انتخاب کاملاً اشتباهی خواهد بود؛ اما کابین این سدان ایرانی کاملاً بزرگ و جادار بوده، متریال نسبتاً مناسبی در آن به کار رفته و سادگی لذتبخشی دارد.
البته این به معنای پیشرفته بودن کابین سمند نیست چراکه در اینجا حتی از نمایشگر و سیستم اطلاعاتی-سرگرمی هم خبری نیست؛ اما این امر موجب تمرکز بیشتر روی قسمتهای ضروری مثل غربیلک فرمان، پدال ترمز، پدال گاز، کلاچ و تعویض دنده میشود.
من از رانندگی با سمند لذت بردم و خیلی از ویژگیهای آنرا تحسین میکنم. البته من قصد ندارم در صنعت خودروسازی به عصر حجر سفر کنم. مطمئناً پیشرفتهایی که در خودروهای ساخت کشورهای جهان اول صورت گرفته بسیار ارزشمند است و مثلاً یک گلف ۲۰۱۸ بدون شک خودرویی عالی است.
این روزها ویژگیهایی مانند ترمز خودکار، سیستم کنترل کشش و کروز کنترل فعال به ویژگیهای نسبتاً معمولی در خودروها تبدیل شدهاند اما وقتی زمان را به حدود بیست سال قبل بازگردانیم، یعنی زمانی که سمند تازه معرفی شده بود، این خودروی ایرانی حتی در بریتانیا هم مدرن به نظر میرسید و امکان حملونقلی راحت، قابلاعتماد و ایمن را برای خانوادهها فراهم میکرد.
البته طی آزمایش ما نقصهای زیادی در سمند دیده شد که برخی از آنها بهراحتی قابل برطرف کردن هستند اما بسیاری از آنها به ساخت این سدان ایرانی بر اساس خودرویی قدیمی و همینطور لزوم پایین نگهداشتن قیمت و هزینههای نگهداری آن بازمیگردد. همچنین سمند در آزمونهای تصادف یورو انکپ نیز عملکرد خوبی نداشت اما توانست از آزمونهای آلایندگی موفق بیرون آید.
از طرف دیگر طی سالهای اخیر در ایران، خودروهای جدیدتر و مدرنتری ساخته شده و صنعت خودروسازی این کشور به سرمایهگذاری مشترک در بخش تحقیق و توسعه محصولات ادامه داده است. بهعنوانمثال شرکت پینینفارینا در توسعه برخی از خودروهای جدید ایرانی مشارکت خواهد داشت و همچنین بر خودروسازان ایرانی فشار زیادی برای بهبود ایمنی در تصادفات و همینطور آلایندگی محصولاتشان وارد شده است.
بااینحال آیا ممکن است در آیندهای نزدیک ما در اروپا خودروهای ایرانی را بخریم؟ احتمالاً نه اما این غیرممکن نیست زیرا ایکو هم میتواند راه داچیا را طی کند و با مشارکت با شرکتهای خودروسازی بزرگ و معتبر اروپایی در بخشهای پایینی بازار خودروی اروپا حضور پیدا کند یعنی جایی که تقاضای بکر و دستنخوردهای برای خودروهایی با قیمت مقرونبهصرفه وجود دارد.»