سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان ادعا دارد در هفت سال گذشته در مورد یک تیم خاص و یک مربی صحبتی نکرده است.
به گزارش خبرآنلاین؛ کارلوس کیروش در حاشیه تمرین امروز (سهشنبه) تیم ملی درباره اینکه تیم ملی با چهار بازیکن تمریناتش را شروع کرده است، اعلام کرد:
* تنها چیزی که در حال حاضر من را به فکر میبرد سلامتی دوست عزیزم سرالکس فرگوسن است که امیدوارم خیلی زود به بهبودی برسد. باید روح جنگیدن ایشان و حمایتی که خانوادهاش از او داشتهاند را واقعاً تحسین کنیم. البته امروز خبرهایی داریم که نشان میدهد حال ایشان بهتر است.
* زمانی که راجع به آمادهسازی تیم ملی در مسیر جام جهانی صحبت میکنیم نمیشود درباره باشگاهها یا مربیان مختلف حرف بزنیم، چون من در هفت سال گذشته هیچ وقت این کار را نکردهام! در این مدت هیچ وقت در مورد عملکرد مربیان باشگاهی حرف نزدهام.
* با کمال احترام و خضوع همیشه گفتهام و بار دیگر هم تکرار میکنم که بازیکنان شاغل در فوتبال کشور نیاز به آمادگی خاصی دارند تا آماده حضور در جام جهانی باشند. این نظر خاضعانه من است. مدیران فدارسیون، مسئولان لیگ و ورزش کشور با نظر من اما موافق نیستند. من هم دیگر باید این موضوع را پذیرا باشم، هر چند که موافق آن نیستم. البته نمیدانم که در این وضعیت باید گریه کنم یا لبخند بزنم.
* مسابقات لیگ تعطیل شد تا تیم ملی بتواند برنامه آمادهسازی داشته باشد. درست است؟ موافق این نظر که هستید؟ فکر نمیکنم لیگ در تاریخ ۷ اردیبهشت (۲۷ آوریل) برای تیم ملی تعطیل شد بلکه فقط برای باشگاههایی که در لیگ قهرمانان آسیا حضور دارند، این اتفاق افتاد تا آنها برای این بازیها تمرکز داشته باشند. پس در واقع لیگ برای تیم ملی تعطیل نشد. این یک حقیقتی است که با آن روبهرو هستیم. متأسفانه AFC با درخواست من و فدراسیون فوتبال موافقت نکرد.
* گاهاً خدا یک کادو به شما میدهد، اما ما نباید فقط امیدوار به این باشیم کادویی از طرف خدا به ما برسد. در نتیجه ما باید خیلی واقعگرایانه و منطقی به قضیه نگاه کنیم. من یک مثالی میزنم؛ کرانچار در مقطعی گفت کارلوس کیروش برای آمادهسازی تیم ملی وقت کافی دارد، چرا که لیگ هفتم اردیبهشت تمام میشود، اما الان در آن مقطع هستیم و این اتفاق رخ نداده است و این یعنی اینکه اظهارنظر او درست نبود. من با ۳۷ سال تجربه در مربیگری و چهار دوره حضور در جام جهانی حتماً دانش و اطلاعات کافی ندارم! اما اعتقاد من این است بازیکنانی که در لیگهای آفریقا و آسیا بازی میکنند احتیاج به آمادهسازی سطح بالاتری دارند اما احتمالاً من اشتباه میکنم!
* مسبب این اتفاقات AFC است که آنجا این برنامهریزیها انجام شده و باعث لطمه زدن به تیمهای حاضر در لیگ قهرمانان آسیا میشود. این سؤال را باید با AFC مطرح کرد. شما یک شخص جنتلمن دارید که نایب رئیس AFC است. باید از او سؤال کنید که چرا بازیهای مرحله یک هشتم در این زمان برگزار میشود. احتمالاً این درست است که AFC تفکراتی دارد که بازیکنان ایران، عربستان و دیگر تیمهای آسیایی به همان قدر زمان برای آمادهسازی احتیاج دارند که بازیکنان تیمهای پرتغال و اسپانیا نیاز دارند، بازیکنانی که در تیمهای بارسلونا، رئال، منچستر و دیگر تیمهای بزرگ بازی میکنند، اما بازیکنان ما مقابل نفت تهران بازی میکنند و با این حال به همان زمان برای آمادهسازی احتیاج دارند.
* در فیفادی قبلی چهار تیم آسیایی حاضر در جام جهانی ۱۰ بازی دوستانه انجام دادند که فقط ایران نتیجه خوبی گرفت، اما هنوز AFC روی همان موضوع پافشاری دارد. با این حالت شما از من سوال میکنید که آیا خوشحال هستم؟ چرا باید خوشحال باشم؟ البته خیلی خوشحالم. آیا مقصر این مشکلات من بودهام؟ من فقط زمانی که اشتباه میکنم خوشحال نیستم. وظیفه من خدمت به تیم ملی و هواداران است. اگر یک بار اشتباه کنم شب نمیتوانم بخوابم اما این مشکلات دیگر وظیفه من نیست و الان من بسیار خوشحالم. اشتهایم سر جای خودش است و از لحاظ سلامتی هم خدا را شکر خوب هستم. مزاح و شوخطبعی من نیز از گذشته بیشتر شده است.
* ما تحت چتر دیکتاتوری مسئولین AFC هستیم. الان منافع فوتبال در کار نیست چرا که اگر اینطور بود نباید مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان آسیا در این زمان برگزار میشد. البته اگر من مربی استقلال بودم فکر میکنید چه کاری انجام میدادم. مطمئنا وظیفهام این است که از باشگاه خودم دفاع کنم. من هم مربی پرتغال بودهام و هم منچستر. زمانی که در تیم ملی پرتغال بودم از منافع ملی و زمانی که در منچستر بودم از منافع باشگاهی حمایت میکردم اما چیزی که ما میخواهیم این است که بازیکنانمان در یک فرم خوب باشند. مقصر AFC است که از منافع ۵ تیم صعود کننده به جام جهانی دفاع نکرده است.