چرا بریتانیا برای ولیعهد عربستان فرش قرمز پهن کرده است

محمد بن سلمان تنها ۳۲ سال دارد. ولیعهد عربستان است (حتی رئیس حکومت هم نیست) و فقط ۹ ماه است که این منصب را به عهده دارد. با این حال وقتی که این عضو تازه وارد سیاست جهانی به لندن سفر کرد، فرش قرمزی فوق‌العاده پیش پایش انداخته شد.
 
او با ملکه الیزابت در کاخ باکینگهام ناهار خورد. مراسم شامی با شاهزاده ولز و دوشس کمبریج (ولیعهد بریتانیا و همسرش) خواهد داشت و همین طور نشستی با نخست‌وزیر.
 
این استقبال گرم تنها به این دلیل نیست که بن سلمان رهبر واقعی کشورش است، بلکه عربستان سعودی که متحد قدیمی بریتانیا است، پس از خروج از اتحادیه اروپا، رابطه‌ای متفاوت با این کشور خواهد داشت.
 
حالا این رابطه برمبنای همکاری‌های نزدیک امنیتی است. عربستان اطلاعاتی را در اختیار نیروهای امنیتی بریتانیا می‌گذارد که به گفته نخست‌وزیر این کشور جان شهروندان را در خیابان‌های بریتانیا نجات می‌دهد.
 
عربستان از مشورت‌های سایبری کارشناسان بریتانیایی استقبال می‌کند. مشورت‌هایی که به این کشور کمک می‌کند تا با تهدیدهای ایران مقابله کند. بریتانیا همچنین میلیاردها پوند سلاح به عربستان می‌فروشد؛ معامله‌ای که به گفته وزیران بریتانیا ده‌ها هزار شغل وابسته به آن است. با این حال این دیدار فقط قضیه ملاقات دو متحد نیست که می‌خواهند روابطشان را باز تعریف کنند.
 
ولیعهد عربستان از یک سو به دنبال کسب حمایت جهانی از اصلاحات اقتصادی داخلی است واز سوی دیگر می‌خواهد به سرمایه‌گذاران هراسان بین‌المللی، برای حضور در این کشور اطمینان خاطر دهد. بریتانیا اما قصد دارد همکاری‌های نظامی و امنیتی را با گسترش همکاری‌های اقتصادی همراه کند.
 
بریتانیا بدون شک از اصلاحات این رهبر جوان که با سرعتی بسیار بالا پیش می‌رود، حمایت خواهد کرد. او مشغول باز کردن فضای کشوری است که سالهاست به محافظه‌کاری معروف است.
محمد بن سلمان با "چشم‌انداز ۲۰۳۰" قصد دارد بخش خصوصی را در عربستان تقویت کند حالا زنان عربستان می‌توانند رانندگی کنند و به ورزشگاه‌های فوتبال بروند. سینماها باز شده‌اند. شماری از چهره‌های برجسته عربستان در راستای مبارزه با فساد دستگیر شده‌اند و میلیاردها پوند وارد خزانه دولت شده است.
 
محمد بن سلمان، روحانیان عربستان را که سال‌ها قدرتی قابل توجه در این کشور بودند را عقب رانده است تا چهره آزادیخواه‌تری از اسلام نشان دهد. او همچنین برنامه‌ای به نام "چشم‌انداز ۲۰۳۰" را شروع کرده است تا بتواند با کاستن از وابستگی اقتصاد عربستان به نفت، اقتصادی بازار محور ایجاد کند.
 
بریتانیا از تمام این‌ها حمایت می‌کند و در تلاش است تا فرصت‌های شغلی برای شهروندانش در زمینه‌های تحصیلی، سرگرمی، گردشگردی و سلامت ایجا کند. ضمن این که علاقه‌اش به سرمایه‌گذاری عربستان در این کشور را هم پنهان نمی‌کند.
 
بریتانیا به خصوص می‌خواهد عربستان را قانع کند تا سهام آرامکو (غول نفتی) را در بازار بورس لندن عرضه کند. این معامله‌ای پر سود خواهد بود که می‌تواند سایر شرکت‌های بزرگ بین‌المللی را هم ترغیب به انجام این کار کند.
 
به بیان دیگر بریتانیا پس از خروج از اتحادیه اروپا به متحد، پول و بازار نیاز دارد و عربستان سعودی در صدر فهرست این کشور قرار دارد.
 
اما شماری از منتقدان هم می‌گویند داستان به سادگی هم پیش نمی‌رود. بسیاری نگرانند که جامعه محافظه‌کار عربستان این اصلاحات اجباری را پس بزند. برخی دیگر فکر می‌کنند که مبارزه با فساد و بگیر و ببندها تاجران بین‌المللی را از عربستان فراری خواهد داد.
 
دیپلمات‌های بریتانیایی هم منتقد رفتارهای ناگهانی محمد بن سلمان در سیاست خارجی هستند. مواردی مانند بحران چندی پیش لبنان که با استعفای سعد حریری در عربستان کلید خورد.
 
مقابله با گسترش نفوذ ایران در منطقه را می‌توان درک کرد اما نه به بهای گسترش بی‌ثباتی. تحلیلگران نگران این هستند که بن سلمان به آن خوبی که مسائل را آغاز می‌کند، نتواند در کاهش شتاب آن‌ها و مدیریت خطرها موفق باشد.