دادستان تهران می‌گوید مرگ یکی از دارویش گنابادی در جریان بازجویی رخ نداد

عباس جعفری دولت‌آبادی دادستان تهران یک مقام قضایی بلندپایه ایران فوت محمد راجی یکی از دراویش گنابادی را که در جریان اعتراضات اول اسفند بازداشت شده بود، تایید کرده است.
 
به گزارش میزان، خبرگزاری قوه قضاییه ایران، عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران اما گفته است که این فرد در جریان بازجویی کشته نشده است.
 
سایت مجدوبان نور، پایگاه خبری دراویش نعمت‌الهی گنابادی، پیش از این از کشته شدن آقای راجی، "در اثر ضربات وارده در حین بازجویی در بازداشتگاه پلیس" خبر داده بود.
 
آقای راجی یکی از صدها درویشی بود که در حوادث و درگیری‌های اول اسفند ماه در خیابان پاسداران تهران بازداشت شد.
 
خانواده آقای راجی به سایت مجذوبان نور گفته‌اند که مأموران اداره آگاهی شاهپور تهران (وحدت اسلامی) روز شنبه ۱۲ اسفند از آنها خواسته‌اند "برای شناسایی" زندانی به همراه عکس و مدارک او به اداره آگاهی بروند ماموران ابتدا به آنها گفته‌اند که آقای راجی در کما است اما بعد از چند ساعت با تلفن درگذشت او را به خانواده اطلاع داده‌اند.
 
سایت مجدوبان نور که اخبار دارویش نعمت الهی گنابادی را منتشر می کند می گوید بعد از مراجعه حضوری خانواده، پلیس به آنها گفته است که محمد راجی در اثر ضربات وارده هنگام بازجویی جان خود را از دست داده است.
 
خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضائیه ایران امروز در گزارشی به نقل از یک فرد مطلع که نامی از او نبرده گفته است آقای راجی "در شب حادثه در همان خیابان پاسداران در درگیری مجروح شده و به بیمارستان بقیه‌الله منتقل شد، اما فوت کرد".
 
طیبه راجی، فرزند آقای راجی، به بی‌بی‌سی گفته است به خانواده آنها اجازه داده نشده جسد آقای راجی را ببینند.
 
در جریان درگیری‌های روز اول اسفند، سه مأمور پلیس در حمله یک اتوبوس کشته شدند و یک نیروی بسیجی هم جان خود را زا دست داد.
 
حسن صادقی‌نسب، امام جمعه گناباد، اوایل اسفند ماه در خطبه های نماز جمعه این شهر خواستار تغییر عنوان دارویش نعمت‌الهی گنابادی شده و گفته بود "مؤسس این فرقه از دراویش ملاسلطان است و مردم گناباد مدعی هستند باید نام این فرقه را ملاسلطانی بنامند".
 
آقای صادقی‌نسب گفته بود "محمد حسینی مجری سابق صدا و سیما از دراویش ساکن تهران بود که با فرارش از کشور، دستور آتش‌ زدن مساجد، پایگاه‌ها و حسینیه‌ها را داده است و بعداً مشخص شد این حرکت در راستای خواسته و دستورات رؤسای این فرقه بوده است".
 
سابقه سلسله نعمت اللهی به شاه نعمت الله ولی از عرفای قرن نهم هجری (پانزدهم میلادی) باز می گردد که در ماهان کرمان مدفون است.
 
پیروان این سلسله طریقت در قرن نوزدهم به سه شاخه ذوالریاستینی (منورعلیشاهی)، گنابادی (سلطانعلیشاهی) و صفی علیشاهی (صفائی) تقسیم شدند که شاخه گنابادی در شیوه های خود تفاوت‌هایی با دو شاخه دیگر دارد و به اهل شریعت نزدیکتر است، تا آنجا که مکان‌های تجمع این سلسله به جای خانقاه حسینیه نامیده می شود و مشایخ آن به جای اخذ اجازه ذکر، مجوز اقامه نماز می گیرند.