معاون اول رئیس جمهوری ایران ضمن ابراز نگرانی از افزایش «نفرت و خشونت» در جامعه، «ناامید کردن» مردم را «گناه نابخشودنی» خواند و گفت که «اگر کوتاهی و قصور و غفلت مدیران باعث رنجش مردم شده است، باید طلب بخشش کنیم».
به گزارش خبرگزاری ایلنا، اسحاق جهانگیری شامگاه شنبه هفتم بهمن، در شورای عالی اداری استان فارس گفت که «اگر کوتاهی و قصور و غفلت مدیران باعث رنجش مردم شده است باید طلب بخشش کنیم».
وی اضافه کرد:«آنچه باید نگران بود این است که بهجای نقد و انتقاد، نفرت و خشونت در جامعه زیاد شود، زیرا این امر آینده کشور را به مخاطره میاندازد».
معاون اول رئیس جمهوری ایران تاکید کرد که در این شرایط، هر کس مردم را نسبت به آینده کشور «ناامید کند، گناه نابخشودنی کرده و باید طلب مغفرت کند».
وی تاکید کرد: «نفرت و خشونت، وقتی ایجاد می شود که کشور نسبت به آینده خود بیم داشته باشد. اگرچه چالشهای بسیاری از کم آبی، اشتغال، ریزگردها، آلودگی هوا تا مسائل مرتبط با صندوقهای بازنشستگی وجود دارد اما ما میتوانیم این مسائل را با کمک یکدیگر حل کنیم».
اسحاق جهانگیری پیش از این به طور تلویحی، مخالفان دولت را به سازماندهی اعتراضهای روز هفتم دی در مشهد متهم کرده و گفته بود که «کسانی که بانی این قضایا در کشور هستند دود آن به چشم خودشان خواهد رفت؛ آنها فکر میکنند که با این کار به دولت آسیب میزنند».
حزب اتحاد ملت، از احزاب اصلاح طلب، نیز از نقش ابراهیم رئیسی، تولیت آستان قدس رضوی، و آیتالله احمد علم الهدی، امام جمعه مشهد، در سازماندهی این تجمعها در مشهد سخن گفته بود.
با این حال، آیتالله علم الهدی این اتهام را رد کرده است.
در تظاهرات اعتراضی دی ماه معترضان در بیش از ۱۰۰ شهر شعارهایی علیه رهبر و دیگر مقامات جمهوری اسلامی سر داده شد و برخی از معترضان در شعارهای خود خواستار تغییر نظام جمهوری اسلامی شدند.
براساس گزارش خبرگزاریهای ایران، آقای جهانگیری در سخنان خود همچنین گفت که «نمیتوان هیچ کس و جریانی که با نظام بوده اند را حصر کرد».
وی اضافه کرد: «دوران حصر سپری شده و باید با یکدیگر گفتوگو کنیم، گفتوگو بین جریانهای سیاسی و گفتوگوی ملی بین اقوام».
ساعاتی پس ازانتشار این سخنان اما خبرگزاریهای ایران عبارت «حذف» را به جای «حصر» جایگزین کردند. با این همه، وبسایت اعتماد آنلاین در گزارش خود از کلمه حصر استفاده کرد.
رفع حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، از اصلیترین خواستهها در دو انتخابات ریاستجمهوری در سالهای ۹۲ و ۹۶ بود که در تجمعهای انتخاباتی حسن روحانی مطرح میشدند و او نیز وعدههایی، به تصریح یا بهطور تلویحی، در مورد رفع حصر میداد.
در این میان، در طول چهار سال فعالیت دولت نخست آقای روحانی، نه تنها برای تحقق این وعده اقدام عملی و چشمگیری صورت نگرفت، بلکه در دوره دوم ریاست جمهوری او، بر محدودیتها علیه محمد خاتمی، رئیسجمهوری پیشین ایران، نیز افزوده شدهاست.
در این مدت، تنها چند فعال سیاسی اجازه دیدار با آقای کروبی را پیدا کردند.
میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد از بهمن ۸۹ تاکنون بدون محاکمه در حصر خانگی به سر میبرند. درخواستهای آنان برای حضور در دادگاه علنی نیز تاکنون مورد قبول واقع نشده است و نظامیان و روحانیون تندرو در واکنش، آنها را به صدور احکام سنگین از جمله اعدام تهدید میکنند.