نمایش عشق آخرین تزار "قدیس" در صدمین سالگرد انقلاب اکتبر.

تیغ تیز شیرمردان و مرزداران ایرانی ۱۰ نسل این رومانوفها رو ناکام گذاشتم. امپراطوری که یک سمتش به چین و سمت دیگرش اروپا بود طی صده‌ها جنگ زورش به یلان دلاور ایران نرسید. این جنگ یکطرف طرف دیگر حمله قبایل وحشی ازبک و تاتار و غارتگران پشتون انگلیسیها و پرتقالیها و عثمانی ها همه همزمان دامنگین سلحشوران ما بود که جانانه دفع شدند (شما ملتی مانند مردم من را میشناسید؟) در کنار اینها شعر و ادب و فلسفه و علم و معماری و حفظ جان مال ناموس اقلیتها (۲۰۰۰ سال ارمنیها به کیش خود در دل ایرانیان عزیز داشته شدند) هدیه ایرانیان در تمام این صدهای جنگی آخرین به این ملل بود. متاسفانه در میان ما ایرانیها زنجه موره و روزه امام حسین زیاد رواج داره بخاطر همین خاطرات پیروزیمون رو هم تبدیل به صحرای کربلا میکنیم (بیجهت تا بگیم چقدر مورد ظلم واقع شدیم). این فیلم در واقع شکوه مرزداران جاوید ایرانی رو به رخ میکشه(عظمت دشمنتونو نشون میده). یاد مردان بزرگی چون عباس میرزا که روی اسب با تن مریض خاک وطنمون رو جاودان کردن جاودان باد.

این درست هست که تزار‌های روسیه همیشه آرزوی وصل روسیه به دریای پارس را داشتند و برای رسیدن به این هدف به هر کاری دست می‌زدند، از فشار به دولت بی‌ لیاقت قاجار برای غصب سرزمین‌های ایران تا کمک به قاضی محمد خائن و بارزانی کرد برای اعلام جمهوری کمونیستی مهاباد در ایران تا حمایت از مزدوران داخلی‌ خود حزب خائن توده‌، مصدق و کاشانی در سال ۱۹۵۳ برای شورش و خیانت به شاه و ملت و ایران تا شورش عربی‌- هندی خمینی روانی در سال ۱۹۷۹ برای اشغال ایران و غیره. اما باید توجه داشت نیکلای رمانف آخرین تزار روسیه سیاستش نسبت به ایران آن زمان بسیار دوستانه و انسان دوستانه بود، ایشان خیلی‌ نسبت به تزار‌های دیگر مظلوم بود و بالاخره دیدیم که او و خانواده او چگونه وحشیانه به دست جلادان بلشویکی به قتل رسیدند.