خودآزاری یک نشانه است؛ نشانه یک مشکل روانی حاد که باید حل شودبراساس یک تحقیق تازه، میزان موارد گزارش شده درباره خودآزاری در میان دختران ۱۳ تا ۱۶ ساله بریتانیایی "افزایش شدیدی" داشته است.
این گزارش براساس آمار سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ پزشکان خانواده در سراسر بریتانیا تهیه شده است.
افزایش اضطراب و مشکلات روانی در میان جوانان میتواند مهمترین دلیل افزایش موارد خودآزاری باشد.
موسسه خیریه انجمن ملی پیشگیری از آزار کودکان (اناسپیسیسی)، توصیه میکند که حمایتهای روحی از سالهای اولیه نوجوانان موضوع مرگ و زندگی آنهاست.
از سال ۲۰۰۱ میلادی، آمار دخترانی که دست به خودآزاری زدهاند (۳۷.۴ مورد در هر ده هزار نفر) در مقایسه با پسرهای همسالشان ۱۲.۳ مورد بیشتر بوده است.
اما آمار دختران از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ از ۴۵.۹ مورد در هر ده هزار نفر به ۷۷ مورد افزایش پیدا کرده است.
پژوهشگران دانشگاه منچستر این نتایج را براساس بررسی اطلاعات ۱۷ هزار بیمار از بیش از ۶۰۰ درمانگاه به دست آوردند.
صوفی مارتین، ۱۲ ساله بود که بعد از اینکه در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار گرفت، برای اولین بار دست به خودآزاری زد.
بعدها وقتی پدرش بر سر قیمومیت او، مادرش را به دادگاه کشاند، او خودش را سرزنش میکرد.
او به بیبیسی گفت: "فکر میکردم تقصیر منه و باید به خاطر آن مجازات شوم و این وقتی بود که شروع کردم به خودآزاری."
صوفی میگوید: "راحت شدم، دردناک بود اما باعث میشد که حس بهتری داشته باشم."
وقتی صوفی یواشکی به بهترین دوستش درباره این حس و خودآزاری گفت، همه چیز بدتر شد.
او گفت: "دوستم همه چیز را به دوست پسرش گفت و او همه ماجرا را روی فیسبوک منتشر کرد. این باعث شد بیشتر اذیتم کنند."
وقتی مادرش فهمید چه اتفاقی افتاده، او را پیش دکتر برد. اما حدود یک سال طول کشید تا به خدمات متخصص مسائل روانی دسترسی پیدا کند.
صوفی مارتین از نوجوانی دچار خودآزاری شد'هنوز وحشت دارم' آن زمان مدرسهاش را عوض کرد، احساس کرد که گذشته را پشت سر گذاشته است.
اما چند سال بعد، وقتی در رابطه عشقی دچار شکست شد، دوباره خودآزاری را از سرگرفت.
یک موسسه خیریه او را تحت پوشش قرار داد و برای او جلسههای خصوصی ملاقات با مشاور روانی گذاشت.
صوفی میگوید: "حرف زدن با مشاور خیلی بهم کمک کرد. حرفهایی که نمیخواهی به مادرت بزنی. نمیخواهی به او بگی، از خودم متنفرم، از بدنم، از شکل ظاهرم متنفرم"
دو سال از آن روزها گذشته و به نظر میآید همه چیز بهتر شده است. صوفی الان در حال گرفتن دیپلم زیبایی است.
میگوید: "الان خیلی بهترم. اضطرابم خیلی کمتر شده اما هنوز از اینکه دوباره دچار این حالت شوم، وحشت دارم. به خاطر همین هنوز رفتن پیش مشاور را ادامه میدهم."
'اضطراب مدرسه' ناو کاپور، نویسنده این تحقیق و استاد روانشناسی و سلامت عمومی در دانشگاه منچستر، میگوید که با این یافتهها نباید بیجهت به پدر و مادرها و جوانان هشدار داد.
"ما به خوبی میدانیم که درباره خیلی از نوجوانان، وقتی بزرگ میشوند وضعیت بهتر میشود و دست از خودآزاری برمیدارند. اما تاکید میکنم که خودآزاری باید جدی گرفته شود. خیلی مهم است که بفهمیم که خودآزاری عوامل پنهان دارد."
در این تحقیق همچنین مشخص شده است که بسیاری از نوجوانان مبتلا به خودآزاری در مناطق بسیار فقیری هستند که به ندرت به متخصص سلامت روان دسترسی دارند.
افرادی که دست به خودآزاری میزنند بیشتر از بقیه در معرض خطر اقدام به خودکشی قرار دارند. در حال حاضر خودکشی دومین عامل مرگ در افراد زیر ۲۵ سال در سراسر جهان است.
موسسه خیریه انجمن ملی پیشگیری از آزار کودکان در بریتانیا آمار این تحقیق را بسیار غمانگیز توصیف کرده است.
فقط در سال گذشته بیش از ۱۵ هزار جلسه مشاوره درباره مساله خودآزاری و خودزنی برگزار شده است.
"خودآزاری ریشه در مشکلات عمیقتر و اساسیتری دارد، به همین دلیل تشکیل گروههایی که از چنین افرادی حمایت کنند، بسیار حیاتی است. بدون چنین حمایتهایی با عواقبی رو به رو خواهیم شد که به مساله مرگ و زندگی افراد منجر خواهد شد."
"تام مدرز"، رئیس کارزار "سلامت روان جوانان" میگوید: "اضطراب مدرسه، مشکلات شکل و فرم بدن، فشار شبکه های اجتماعی و تجربههای دشوار کودکی، همه میتواند بر سلامت روان دختران نوجوان اثر بگذارد.
او میگوید: "به خاطر زندگی اجتماعی، لازم است که کارهایی انجام دهیم تا مشکلات روانی افراد را در همان مراحل اولیه شناسایی و درمان کنیم."
"قبل از هر چیز و برای شروع، باید نظام آموزشی را بازنگری کنیم به طوری که در مدرسهها اولویت به سلامت دانش آموزان داده شود و فقط بر اساس عملکرد علمی آنها نباشد."
انزوا و میل به تنهایی از نشانههای روانی خودآزاری عنوان است
چطور به کودکی که خودآزاری میکند، کمک کنیم؟ - نشان دهید که آنها را درک میکنید
- با آنها حرف بزنید
- عوامل خودآزاری را کشف کنید
- به آنها اعتماد به نفس بدهید
- نشان دهید که به آنها اعتماد دارید
- مساله را با احتیاط به دیگران بگویید
- به آنها کمک کنید که راه دیگری برای کنار آمدن با مشکلاتشان پیدا کنند
چطور نشانههای هشدار دهنده را کشف کنیم؟ دیدن نشانههای جسمی مانند هرگونه زخم، کبودی، جای سوختگی و کنده شدن قسمتی از موهای سر. این زخمها اغلب در قسمت سر، مچ دستها، بازوها، رانها و سینه دیده میشود.
علائم روانی و احساسی که سختتر کشف میشود:
- افسردگی
- زیاد گریه کردن و زودرنجی
- انزوا و میل به تنهایی
- اضافه وزن یا کاهش وزن ناگهانی
- سرزنش خود و ضعف اعتماد به نفس
- مصرف مواد مخدر