شرکت نفتی بیپی بریتانیا، تایید کرده است که آمریکا حدود شش ماه پیش، و به دنبال توافق هستهای با ایران، مجوز بهره برداری از میدان گازی "رام" در شمال بریتانیا را صادر کرده است.
شرکت ملی نفت ایران، در این میدان گازی که حدود ۴ درصد گاز بریتانیا را تامین میکند، ۵۰ درصد سهم دارد. باقی سهام هم متعلق به شرکت بیپی است. میدان رام، در دریای شمال و حدودا در ۴۰۰ کیلومتری ساحل شهر ابردین، در شمال شرقی اسکاتلند قرار دارد.
در سالنامه بیپی آمده است که ایران، با موافقت آمریکا، کنترل درآمدهای حاصل از منابع این میدان را از هشتم مهرماه پارسال در دست گرفته است. مبلغ درآمد ایران اعلام نشده اما خالص درآمد پارسال بیپی از فروش سهم گازش در این میدان حدود ۳۲ میلیون دلار بوده است.
استخراج گاز از میدان رام، حدود هفت سال پیش (۱۳۸۹) و در پی تحریمهای هستهای ایران از سوی اتحادیه اروپا متوقف شد. ۴ سال پیش (۱۳۹۲) دولت بریتانیا موافقت کرد که استخراج آغاز شود اما سهم ایران، تا روشن شدن وضعیت تحریمها، در یک حساب مسدود شده واریز شود.
سهم ۵۰ درصدی ایران در میدان گازی رام، در حکومت سابق ایران خریداری شده بود. این میدان در سال ۱۹۷۷ کشف شد اما به دلیل فشار و دمای بسیار زیاد گازش دست نخورده رها شد. حدود ۱۲ سال پیش، بیپی استخراج از این میدان را با استانداردهای ایمنی و زیست محیطی مورد تایید دولت بریتانیا آغاز کرد. میدان رام حدود ۲۳ میلیارد متر مکعب گاز قابل برداشت دارد.
در فاصله سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ که استخراج از این میدان به خاطر تحریمها متوقف شده بود، مشاوران وزارت انرژی بریتانیا، بر لزوم حل مشکل برداشت از این میدان تاکید داشتند. برداشت از این میدان برای امنیت انرژی بریتانیا پراهمیت است. اما شرکت بیپی، نگران از واکنش دولت آمریکا و احتمال تاثیر بر پروژههایش در خاک آمریکا، با احتیاط قدم برداشت.
بیپی، که بیش از صد سال پیش تحت عنوان شرکت نفت ایران و انگلیس (انگلو - پرشین) پایه گذاری شد، پارسال، کمیتهای برای همکاری با ایران تشکیل داد. در این کمیته، به دلیل نگرانی از تحریمهای ایالات متحده، باب دادلی، مدیرکل آمریکایی بیپی حضور نداشت. با این حال این شرکت، تاکنون قرارداد با تهران امضا نکرده است.
باوجود آنکه تحریمهای هستهای ایران برداشته شده است، دولت دونالد ترامپ از سختگیریهای بیشتر علیه حکومت ایران صحبت میکند. شرایطی که میتواند امضای قراردادهای نفتی که معمولا بلند مدت و هزینهبر هستند با زیرساختهای گران قیمت هستند دارند را برای شرکتهای غربی دشوار کند.