در همین حال جرمی کوربین رهبر حزب مخالف، حزب کارگر، گفته است باید بین "حق دانستن" و "حق حریم خصوصی" توازنی برقرار باشد و نهادهای امنیتی و اطلاعاتی همین حالا هم "قدرت عظیمی" برای تحقیقات دارند.
وزیر کشور بریتانیا همچنین از شبکههای اجتماعی خواست برای مشکلات موجود "راه حلهای تکنولوژیک" ارائه کنند: "هر حمله تروریستی دلیل دیگری است بر نقش اینترنت به عنوان واسطه تشویق و تبلیغ خشونت و انتشار ایدئولوژیهای افراطی از هر نوع."
"ما در این دنیا به کمک شرکتهای شبکههای اجتماعی مثل گوگل، توئیتر، و فیس بوک و حتی شرکتهای کوچکتر مثل تلگرام، وردپرس و جاستپستایت نیاز داریم."
اختلاف بین شرکتهای تکنولوژی و نهادهای امنیتی از سال ۲۰۱۶ و پس از کشتار سن برناردینو در آمریکا شدت گرفته است.
در دسامبر سال ۲۰۱۵، رضوان فاروق و تشفین مالک ۱۴ نفر را در مجتمع بهزیستی سنبرناردینوی کالیفرنیا کشتند و ۲۲ نفر دیگر را زخمی کردند. این زوج مهاجم در تیراندازی پلیس کشته شدند.
پس از آن افبیآی برای دسترسی به اطلاعات موجود در گوشی آیفون مهاجمان از شرکت اپل خواست که قفل این آیفون را بشکند اما شرکت اپل از این کار خودداری کرد و گفت چنین کاری امنیت مشترکان و مشتریانش را به خطر میاندازد.
افبیآی به دادگاه متوسل شد و برای شکستن قفل آیفون حکم گرفت اما در نهایت اعلام شد افبیآی برای شکستن قفل آیفون یک میلیون دلار به یک شرکت خصوصی پرداخته است.
تقریبا دو ماه و نیم پیش روزنامه گاردین بریتانیا در گزارشی فاش کرد با اینکه فیسبوک دسترسی به محتوای پیامهای واتساپ را غیرممکن میداند اما این کار مقدور است.
گاردین نوشت: "بر خلاف ادعای فیسبوک که این شرکت و کارکنانش هم نمیتوانند از محتوای پیامهای ارسالی در واتساپ مطلع شوند، تحقیقات تازه نشان داده که فیسبوک در واقع می تواند برخی از این پیامها را بخواند."
به گفته گاردین از این نقص امنیتی نمیتوان برای خواندن پیامهای کاربران در ابعاد وسیع استفاده کرد اما میتوان برای فرد یا گروههایی به صورت محدود و در زمان مشخص رمزگذاری واتساپ را دور زد.
در آن زمان فعالان حریم خصوصی این موضوع را "تهدیدی بزرگ برای آزادی بیان" دانستند و از اینکه نهاهای دولتی به پیامهایی که دسترسی پیدا کنند که فرستنده و گیرنده فکر می کنند کاملا خصوصی و محرمانه است اظهار نگرانی کردند.
بر اساس قانون اختیار تحقیقات بریتانیا که سال پیش تصویب شد، دولت اختیار دارد حتی بدون ظن به فعالیت مجرمانه به حجم عظیم اطلاعاتی که در اختیار شرکتهای خصوصی است دسترسی پیدا کند.
دولت حتی میتواند این شرکتها را وادار کند که "امکانات فنی" برای جمعآوری اطلاعات را از طریق ردگیری یا هک فراهم کند و "محافظهای الکترونیک" اطلاعات را حذف کند.
بیست روز پیش ویکی لیکس در یکی از بزرگترین افشاگریهای اطلاعاتی، هزاران سند محرمانه منتشر کرد و مدعی شد این اسناد حاوی جزییات نرمافزارهایی است که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) به طور گسترده برای هک کردن ابزارهای کامپیوتری استفاده کرده است.
در گزارش ویکی لیکس آمده که شیوههایی که سیا به کار میگیرد به آن امکان میدهد رمزگذاری شبکههایی مثل واتساپ، سیگنال و تلگرام را "دور زده و با هک کردن تلفنهای هوشمند، پیامهای متنی و صوتی را پیش از اینکه کدگذاری شوند جمعآوری کند."
ویکی لیکس مدعی شد "سیا یا خود این فناوریها را ابداع کرده یا اینکه از طریق سازمان امنیت ملی آمریکا، مرکز ارتباطات و شنود دولت بریتانیا یا شرکتهای فعال در جنگ سایبری به آنها دسترسی پیدا کرده است."
ویکیلیکس همچنین گفت سازمان سیا از "توان سایبری" خود برای نفوذ به کامپیوترها و گوشیهای هوشمند و همچنین ابزارهای خانگی از جمله تلویزیونهای هوشمند و حتی مودمهای اینترنت خانگی استفاده کرده است.
مجموعهافشاگریهای چلسی منینگ، ادوارد اسنودن، شرکت کانادایی سیتزنلب و ویکیلیکس نشان میدهند اکنون میتوان تلفن افراد را بدون اینکه صاحب تلفن متوجه شود، در هر نقطهای در دنیا، به ابزار جاسوسی تبدیل کرد؛ تمام تماسهای تلفنی، پیامکهای و پیامهای رد و بدل شده حتی با اپلیکیشنهایی مثل واتساپ و وایبر را ضبط کرد، با GPS رفت و آمد صاحب تلفن را ردیابی کرد و به هر عکسی که گرفته میشود، هر صدایی که وارد میکروفن میشود، ایمیلها، گذرواژهها و هر کار دیگری که با موبایل انجام میشود دسترسی پیدا کرد.