ژن درمانی؛ شنوایی با موفقیت به موش بازگردانده شد

دانشمندان آمریکایی با کمک ژن درمانی موفق شده اند شنوایی موش های کاملا ناشنوا را به حالت تقریبا عادی باگردانند.
 
آنها می گویند که بازگرداندن شنوایی به حالت عادی در این حیوان راه را برای معالجه ای مشابه در انشان "در آینده نزدیک" هموار می کند.
 
در این مطالعه که در نشریه "نیچر بیوتکنولوژی" چاپ شده دانشمندان موفق به تصحیح ایرادهایی شدند که باعث عملکرد معیوب موهای حسگر امواج صدا می شد.
 
محققان از یک ویروس مصنوعی برای رفع این ایرادها استفاده کردند.
 
دکتر جفری هولت محقق از بیمارستان کودکان بوستون گفت: "بی سابقه است، این اولین بار است که شاهد این میزان احیای حس شنوایی هستیم."
 
حدود نیمی از همه انواع ناشنوایی به دلیل ایرادی در دستورالعمل هایی است که در دی ان ای نهفته است.
 
در این مطالعه در بیمارستان کودکان بوستون و دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد موش ها دچار یک ایراد ژنتیکی موسوم به سندروم آشر بودند.
 
این باعث می شود دستورالعمل ساختن موهای میکروسکوپی در داخل گوش دقیق نباشد.
چپ: موهای طبیعی گوش. وسط: موهای معیوب گوش. راست: موهای ترمیمی شده در گوش سالم، مجموعه هایی از سلول های بیرونی مو امواج صدا را بزرگنمایی می کنند و سلول های درون مو این صداها را تبدیل به علائم الکتریکی که به مغز می رسد می کنند.
 
موها به طور عادی ردیف هایی مثل حرف V تشکیل می دهند. اما در سندروم آشر آشفته هستند که به شدت بر شنوایی اثر می گذارد.
 
محققان یک ویروس مصنوعی تولید کردند که توانست دستورالعمل صحیح ساختن سلول های موی گوش را به گوش منتقل کند.
 
آزمایش ها نشان داد که موش های ناشنوا توانستند صداهای ضعیف ۲۵ دسیبلی را بشنوند. این میزان معادل زمزمه است.
 
دکتر گوئنل گیلیوک به بی بی سی گفت: "ما خیلی شگفت زده بودیم که شنوایی تا این حد احیا شد و ما واقعا از این دستاورد خوشحالیم."
 
در حدود ۱۰۰ نوع مختلف عیب ژنتیکی وجود دارد که می تواند باعث از بین رفتن حس شنوایی شود. برای هر کدام از اینها یک درمان متفاوت لازم است.
 
دکتر هولت به بی بی سی گفت: "ما واقعا یک درک خوب علمی از کارکرد و بیولوژی بخش درونی گوش پیدا کرده ایم و حالا در مرحله ای هستیم که این دانش را در انسان به کار بریم که در آینده خیلی نزدیک خواهد بود."
 
یکی از سوالات مهم ایمنی ویروس به کار گرفته شده است. این ویروس قبلا در سایر شیوه های ژن درمانی به کار گرفته شده.
 
دانشمندان همچنین باید نشان دهند که این تاثیر ماندگار است. آنها می دانند که این تاثیر برای حداقل شش ماه در موش ادامه داشته.
 
همچنین سوالاتی درباره اینکه چه زمانی باید درمان را انجام داد وجود دارد. در موش این درمان فقط وقتی موثر بود که موش تازه به دنیا آمده اما وقتی ده روزه بود دیگر اثر نداشت.