آزار پسر خردسال به بهانه نشان‌دادن کبوتر

فرهیختگان : مرد میانسال که به بهانه نشان دادن کبوتر پسر خردسال را به تله انداخته و وی را آزار داده بود، دیروز پای میز محاکمه ایستاد.این مرد که صاحب هفت فرزند است، منکر جرمش شد و ادعا کرد که پسر 6 ساله را برای تفریح به پارک برده بود.به‌رغم هشدارهای فراوان پلیس در این زمینه و حتی ساخت انیمیشن‌های طنز و انتشار آنها در فضای مجازی، باز هم شاهد به دام افتادن کودکان خردسال به بهانه نشان دادن کبوتر، بچه‌گربه و... در تله شوم افراد تبهکار هستیم. این موضوع نشان می‌دهد کاربران اینترنتی بیشتر به وجه طنز این انیمیشن‌ها توجه دارند و بخش هشداری آن را کمرنگ‌تر می‌بینند.
ربوده‌شدن پسر  6 ساله از مقابل خانه مادربزرگ
عصر 6 شهریور 94 مرد جوانی با پلیس 110 تماس گرفت و از ربوده‌شدن پسر  6 ساله‌اش به نام پارسا از مقابل خانه مادرش خبر داد. وی گفت: «من در یکی از ارگان‌های دولتی و در شیفت شب کار می‌کنم. همسر و پسر 6ساله‌ام را به خانه مادرم در حوالی خیابان خزانه آوردم تا شب را آنجا بمانند و خودم به محل کارم رفتم. اما ساعتی بعد همسرم که به‌شدت نگران بود با من تماس گرفت و گفت که پارسا برای بازی به کوچه رفته بود که ناپدید شده است.»
این مرد ادامه داد: «من خودم را به خانه مادرم رساندم و از دوستان پسرم شنیدم که او همراه یک مرد میانسال به مکان نامعلومی رفته است. دوستان پارسا می‌گفتند که مرد میانسال او را به بهانه نشان دادن کبوتر با خود برده است.»
بازداشت مرد میانسال در حاشیه یک پارک
 تلاش پلیس برای یافتن نشانی از پسر خردسال آغاز شده بود که همزمان تعدادی از اهالی محل نیز جست‌وجو برای یافتن پارسا را آغاز کردند و ساعتی بعد وی را همراه مرد میانسالی در حاشیه یک پارک در حوالی پایانه بعثت یافتند. به این ترتیب مرد 50 ساله به نام عزیز بازداشت شد و ادعا کرد که پسر خردسال را برای گردش به پارک آورده است. وقتی پزشکی‌قانونی در گزارشی اعلام کرد پسر خردسال مورد آزار قرار گرفته است، علیه عزیز کیفرخواست صادر و او دیروز در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران غیرعلنی و پشت‌درهای بسته محاکمه شد.
انکار در دادگاه
در جلسه رسیدگی به این پرونده پدر پارسا در جایگاه ویژه ایستاد و گفت: «وقتی همسایه‌ها پسرم را در یک پارک پیدا کردند او درحال گریه بود. پسرم همان شب ماجرا را برای مادرش توضیح داده و گفته بود که از سوی عزیز مورد آزار قرار گرفته است. پارسا گفته بود عزیز او را به بهانه گرفتن کبوتر به کوچه‌ای خلوت کشانده و آزار داده است. با اینکه یک سال و نیم از این ماجرا گذشت اما هنوز وضع روحی پسرم به حالت قبل برنگشته و او از اینکه به تنهایی از خانه خارج شود، ترس و وحشت دارد. به همین خاطر برای عزیز اشدمجازات می‌خواهم تا کودک دیگری را به دام نیندازد.»
سپس متهم 50 ساله در جایگاه ویژه ایستاد و منکر ربودن و آزار پسر خردسال شد. وی گفت: «من پدر هفت فرزند هستم و هیچ وقت در زندگی‌ام دست به چنین کاری نزده‌ام. پارسا مرا از قبل می‌شناخت. او وقتی من را در خیابان دید از من خواست تا برایش یک کبوتر بگیرم. من هم قبول کردم. اما چون نتوانستم کبوتری بگیرم او را برای تفریح به پارک بردم. من و پارسا در پارک بودیم که اهالی محل سر رسیدند و مرا دستگیر کردند.»
 در پایان این جلسه هیات قضایی وارد شور شد تا رای صادر کند.
نیاز به آموزش‌هایی برای پیشگیری از تعرض
محمدباقر قربان‌زاده، رئیس شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران و قاضی رسیدگی‌کننده به این پرونده به «فرهیختگان» گفت: «ما شاهد هشدارهای زیاد پلیس به خانواده‌ها هستیم. بارها در برنامه‌های تلویزیونی و حتی انیمیشن‌های منتشرشده در فضای مجازی نیز به این مساله به صورت غیرمستقیم پرداخته شده است اما متاسفانه باز هم شاهد وقوع چنین ماجراهایی در سطح جامعه هستیم که شاید علت آن بی‌توجهی خانواده‌ها، عدم‌آگاهی فرزندان و توجه به وجه‌های طنز این مسائل در فضای مجازی است.»
او ادامه داد: «به نظرم نمی‌توان درباره این موضوعات به صراحت با کودکان صحبت کرد؛ چراکه صحبت کردن واضح و آگاه کردن کامل آنها از این مسائل در سنینی مثل زیر 10 سال، می‌تواند تبعات بدی در پی داشته باشد. اما آگاه کردن کودکان به‌طور غیرمستقیم و آموزش دادن رفتار مناسب هنگامی که در تله افراد می‌افتند، می‌تواند نقش زیادی در کاهش این جرائم داشته باشد. اما مهم‌تر از این مساله توجه خانواده‌ها به فرزندان‌شان است. متاسفانه شاهد هستیم بسیاری از خانواده‌ها به‌رغم داشتن آگاهی باز هم از فرزندان‌شان غافل هستند و مراقبت‌های لازم را در نگهداری آنها اعمال نمی‌کنند. خانواده‌ها فرصت کافی را برای زیرنظر گرفتن فرزندان‌شان حتی هنگامی که برای بازی به پارک یا کوچه و خیابان می‌روند، نمی‌گذارند. شاید بسیار دیده باشیم خانواده‌هایی را که دیروقت فرزندشان را برای خرید به بیرون از خانه می‌فرستند غافل از اینکه این بی‌توجهی می‌تواند موضوعی را پیش پای آنها بگذارد که تا آخر عمر با آن درگیر باشند. در پرونده‌ای مشابه شاهد بودم که یک مادر درحالی که می‌دانست درزیرزمین خانه‌اش سه کارگر جوان به رویه‌کوبی مبل مشغول هستند، اجازه داده بود فرزندش ساعت‌ها را با آنها بگذراند. همین اهمال‌کاری موجب شده بود محیط برای وقوع جرمی سیاه مهیا شود و فرزندش در دام پسران جوان بیفتد.»