ستاره‌هایی که در زادگاه‌شان نمی‌درخشند

تصور کنید استعداد فوتبالی مسی به جای بارسلونا در یکی از شهرهای انگلستان به شکوفایی و اوج رسیده بود، دوران نوجوانی و جوانی‌اش را با عشق به "ماهی و سیب‌زمینی سرخ‌کرده" (غذای سنتی بریتانیا) گذرانده و شهروند این کشور شده بود.
 
آن وقت این احتمال وجود داشت که برای ادای دین به کشوری که او را به عنوان تبعه‌‌اش پذیرفته ، به تیم ملی انگلستان بپیوندد.
 
تیم ملی فوتبال انگلستان اما آن‌قدر خوش شانس نبوده که چنین اتفاقی برایش بیافتد؛ مسی -تا جایی که مشخص است- نه تابعیت دوگانه دارد و نه علاقه ای به غذای ملی انگلستان. اما به هر حال وقتی بازیکنی جوان و با استعداد باشی و تابعیت دوگانه هم داشته باشی به احتمال زیاد برای انتخاب تیم ملی‌ سر دو راهی قرار خواهی گرفت.
 
یکی از بازیکنانی که اخیرا در همین رابطه نامش بارها و بارها شنیده شد، ویلفرد زاها بود. مهاجم کریستال پالاس در ساحل عاج به دنیا آمده اما بعد ازگرفتن تابعیت انگلیسی، تیم ملی این کشور را برای بازی انتخاب کرد و حتی در دو بازی هم برای این تیم به زمین رفت.
 
با این حال زاها در آستانه دیدارهای جام ملت‌های آفریقا به تیم ملی ساحل عاج دعوت شد اما از آنجایی که بازی‌های زاها برای "سه شیر" دوستانه بوده او اجازه تغییر تیمش را داشت و همین کار را هم کرد.
 
ویلفرد زاها تیم ملی کشوری که در آن متواد شده بود را انتخاب کرد اما فوتبالیست‌هایی که عکس او عمل کرده‌اند هم کم نیستند. این مطلب نگاهی دارد به ستاره‌هایی که بعد از گرفتن تابعیت دوم، ترجیح داده‌اند پیراهن تیم ملی آن کشور را به تن کنند:
دیگو کاستا بهترین گلزن لیگ برتر، برای هواداران چلسی که حالا که به لطف گل‌های او در صدر ایستاده، حکم قهرمان را دارد اما وقتی در 2013 با فرستادن نامه ای به کنفدراسیون فوتبال برزیل رسما علاقه‌‌اش برای بازی در تیم ملی اسپانیا را اعلام کرد، با برخوردی کاملا متفاوت روبرو شد. او در نهایت در جام جهانی 2014 پیراهن "لاروخا" را به تن کرد.
 
آن زمان کاستا در اتلتیکو مادرید می‌درخشید و همین باعث شد ویسنته دل بوسکه، مربی سابق اسپانیا رویش دست بگذارد. این بازیکن پیش از آن تنها در دو بازی دوستانه برای تیم ملی زادگاه‌اش برزیل به زمین رفته بود.
 
کاستا به امید این که در اسپانیا به عکس برزیل فرصت بیشتری برای بازی کردن پیدا کند، تیم ‌ملی‌اش را تغییر داد؛ انتخابی که به مذاق برزیلی‌ها اصلا خوش نیامد و بدتر از آن اسپانیایی‌هایی بودند که با فریاد‌های "تو اسپانیایی نیستی" از او استقبال کردند.
 
دوران حضور کاستا در تیم ملی اسپانیا اما پایان خوشی نداشت. مدافع قهرمانی جهان در بازی‌های 2014 برزیل در همان مرحله گروهی از دور مسابقات حذف شد و در پی آن کاستا هم نتوانست در فهرست بازیکنان اسپانیا برای یورو 2016 جایگاهی به دست بیاورد.
پاتریک ویرا بازیکن افسانه‌ای تیم‌های آرسنال، میلان، اینتر و یوونتوس، یکی از اسطوره‌های تیم ملی فرانسه نیز به حساب می‌آید اما اصلا در این کشور به دنیا نیامده. ویرا در "داکار"، پایتخت سنگال متولد شد.
 
وقتی 8 سالش بود به فرانسه مهاجرت کرد و از آنجایی که پدربزرگش در ارتش فرانسه خدمت کرده بود، خیلی زود توانست تابعیت این کشور را بگیرد. پاتریک از موقعیتی که برایش پیش آمده بود نهایت استفاده را کرد و با درخشش در قهرمانی‌های فرانسه در جام جهانی 98 و جام ملت‌های اروپای 2000 به بخشی از تاریخ فوتبال این کشور تبدیل شد.
جان بارنز بازنز در "کینگستون"، پایتخت جامائیکا به دنیا آمد. پدر او سرهنگ ارتش بود اما در کنارش فوتبال هم بازی می‌کرد و کاپیتان تیم ملی جامائیکا هم بود.
 
وقتی جان 12 ساله شد، پدرش به سمت مشاور دفاعی کمیسیون عالی جامائیکا در لندن منسوب شد و آن‌ها به انگلیس مهاجرت کردند. او فوتبال حرفه‌ای را از دسته‌های پایین فوتبال انگلستان و از تیم "سادبری کورت" شروع کرد و بعد از یک سال در ازای یک دست لباس ورزشی جدید به واتفورد پیوست.
 
بارنز 6 سال بعد وقتی یکی از نمادهای واتفورد به حساب می‌آمد به لیورپول رفت تا 10 سال درخشان دیگر را به کارنامه‌اش اضافه کند. بارنز تیم ملی انگلیس را برای بازی انتخاب کرد و در نمایش خوب این تیم در جام ملت‌های اروپا در سال 88 و جام جهانی 90 نقشی تعیین کننده‌ای بازی کرد.
 
او زننده یکی از گل‌های تاریخی انگلیس به برزیل، در دیدار دوستانه این دو تیم در 1984 بود. این بازی با برد 2 بر صفر "سه شیر" به پایان رسید. بارنز به غیر از فوتبال در موسیقی هم فعالیت داشت. او بخش "رپ" تک آهنگ "World in Motion" گروه انگلیسی "نیو اردزر" (New Orders) را نوشت و اجرا کرد. این آهنگ، شماره یک جدول بهترین‌ها شد و مدت 18 هفته هم در بین 75 آهنگ برتر انگلیس باقی ماند.
پاتریس اورا بازیکن پیشین منچستریونایتد در کودکی به همراه خانواده‌اش از سنگال به بلژیک مهاجرت کردند اما مدت زیادی در این کشور نماندند. آن‌ها به فرانسه رفتند تا پسرشان شانس درخشیدن در فوتبال این کشور را داشته باشد.
 
بازیکنی که به عقیده الکس فرگوسن یکی از بهترین مدافعان چپ اروپاست. مدافع 35 ساله یوونتوس، به غیر از دو قهرمانی در سری A با این تیم، 5 قهرمانی لیگ برتر و یک قهرمانی درلیگ قهرمانان اروپا با منچستر یونایتد هم در کارنامه‌‌اش دارد.
گونسالو ایگواین مهاجم یوونتوس وقتی تصمیم گرفت به جای بازی برای تیم ملی کشور زادگاهش برای آرژانتین بازی کند، 19 ساله بود و برای رئال مادرید بازی می‌کرد.
 
گونسالو در شهر "برست" فرانسه به دنیا آمد. او فرزند "خورخه ایگواین" فوتبالیست آرژانتینی است که آن زمان برای "استاد برستوا" بازی می‌کرد. خانواده ایگواین وقتی او 10 ماه بیشتر نداشت به آرژانتین برگشتند و این بازیکن به غیر از تابعیت فرانسوی، تابعیت آرژانتینی را هم گرفت.
 
گونسالو در جام جهانی 2014 برزیل در کنار مسی و سرخیو آگوئرو در خط حمله آرژانتین تا فینال پیش رفت و شاید اگر موقعیت تک به تک فوق‌العاده‌‌‌اش با دروازه‌بان آلمان را از دست نمی‌داد، نتیجه آن جام طور دیگری رقم می‌خورد.
ناصر شاذلی  
هافبک بلژیکی- مراکشی وست بروموویچ در شهر "لیژ" در شرق بلژیک به دنیا آمده اما اولین بازی ملی‌اش را برای مراکش انجام داده. او در این دیدار دوستانه مقابل ایرلند شمالی به عنوان بهترین بازیکن زمین هم انتخاب شد.
 
این بازیکن 27 ساله اما در نهایت تیم ملی فرانسه را انتخاب کرد. خودش در این باره گفته: "اول صد درصد مطمئن شدم بعد تصمیم گرفتم برای بلژیک بازی کنم."
میروسلاو کلوزه تصور تیم ملی سال اخیر آلمان بدون ماشین گلزنی‌اش واقعا سخت است. میروسلاو کلوزه بهترین گلزن تاریخ جام جهانی و یکی از اسطوره‌های فوتبال آلمان به حساب می‌آید اما اصالتا اهل این کشور نیست.
 
او در لهستان به دنیا آمد اما از 8 سالگی در آلمان زندگی کرد و در نهایت هم دعوت تیم ملی لهستان را در سال 2001 رد کرد و پیراهن آلمان را پوشید. سوالی که اینجا پیش می‌آید این است که اگر کلوزه پیشنهاد لهستان را قبول می‌کرد، الان کارنامه حرفه‌ایش با 16 گل در جام جهانی می‌درخشید؟