استقبال مریوانی‎ها از محمد باختر سرباز فداکار؛ از اینکه پایم را برای نجات یک سگ دادم پشیمان نیستم

 محمد باختر، سرباز فداکار مریوانی که در پادگان عجب شیر پس از نجات یک سگ گرفتار در سیم خاردار بر اثر انفجار مین پای راست خود از دست داد درحالی عصر دوشنبه با استقبال گرم مردم به زادگاهش مریوان بازگشت که تاکید دارد: «از کاری که کردم پشیمان نیستم. اطمینان دارم هر کسی هم جای من بود همین کار را انجام می‌داد»، و حتی می گوید: «اگر بازهم در چنین شـرایطی قـرار گیرد همین کار را خواهد کرد و برایش انسان یا حیوان تفاوتی نمی کند.»
 
محمد باختر که 19 سال دارد، درباره روزی که پای راست روی مین رفت و از زیر زانو قطع شد گفته : «روز شنبه 27 آذر نوبت نگهبانی من بود. ظهر با تحویل گرفتن نگهبانی در پشت پادگان به سر پست رفتم. برف سنگینی باریده بود و هوا بشدت سرد شده بود. تا چشم کار می‌کرد همه جا سفید بود. ناگهان متوجه زوزه سگی شدم که میان سیم خاردارها گرفتار شده بود. با دیدن این سگ ناگهان در خاطرات خودم به چند سال قبل بازگشتم. در دوران کودکی و نوجوانی‌ام سگ گله سفیدی داشتیم که ساعت‌های بسیاری را با آن سپری می‌کردم. نام این سگ را «قطار» گذاشته بودم، چون از نگاه من مثل یک قطار سوت می‌کشید و می‌دوید. علاقه زیادی به این سگ داشتم و همیشه کنارم بود. سال‌ها این سگ کنار ما بود تا اینکه بر اثر بیماری مرد. او حیوان بسیار وفاداری بود و ممکن نبود کمکی لازم داشته باشید و او کمک نکند. وقتی زوزه سگ گرفتار میان سیم خاردار را شنیدم یاد قطار خودم افتادم، ولی نمی‌توانستم پست نگهبانی‌ام را ترک کنم. چیزی هم به پایان نگهبانی‌ام نمانده بود. ساعت 2 بعدازظهر وقتی زمان نگهبانی‌ام به پایان رسید آن را تحویل سرباز بعدی دادم و بسرعت به طرف سیم خاردار رفتم تا سگ را از میان سیم خاردار نجات بدهم.»
 
این سرباز فداکر با اشاره به اینکه «در آن لحظه تنها به نجات این سگ فکر می‌کردم و در آن لحظه فراموش کرده بودم که اطراف سیم خاردار مین‌گذاری شده است. خودم را به سگ رساندم»، گفته «رمق زیادی در بدن این سگ نمانده بود. دستکش هایم را در آوردم و سعی کردم او را از بین سیم خاردار بیرون بکشم اما هرچه تلاش کردم موفق نشدم. تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود که با یک دست بخشی از سیم را بگیرم و با پای راستم روی سیم خاردار فشار بدهم تا این حیوان بتواند از آن میان خلاص شود. در آن لحظه متوجه نشدم که پای راستم روی مین قرار گرفته است. وقتی این حیوان از میان سیم خاردار بیرون آمد، خوشحالی‌ام کسری از ثانیه هم طول نکشید؛ ناگهان با انفجار شدیدی روی زمین پرتاب شدم. دیگر چیزی متوجه نشدم و وقتی چشم باز کردم در بیمارستان بودم.»
 
فداکاری این سرباز مریوانی بازتاب های گسترده ای در شبکه های اجتماعی داشت تا آنجا که ده ها تن از شهروندان تبریزی برای ملاقات و تجلیل از محمد باختر به بیمارستان رفتتند و در نهایت این سرباز فداکار روز دوشنبه که در بخش سی سی یو بیمارستان شهدای تبریز بستری و مورد مداوا قرار گرفته بود، در میان استقبال همشهریان خود به زادگاهش مریوان بازگشت.
 
ایرنای سنندج در این باره نوشت که اقشار مختلف مردم مریوان با شنیدن خبر بازگشت این سرباز چندین ساعت در صف های طولانی منتظر بازگشت وی بودند و با خود دسته های گل، بنرها و پارچه نوشته هایی به همراه داشتند.
 
روی دست نوشته ها و پارچه نوشته های مردم مریوان در این آیین استقبال با زبان های کُردی و فارسی نوشته شده بود: «سفیر مهربانی خوش آمدی»، «قهرمان تو مهربانی را تفسیری دیگر کردی» و« پای قطع شده تو، میله پرچم دوستداران محیط زیست برای همیشه خواهد بود»
 
رئیس سازمان محیط زیست کشور نیز روز شنبه در تماس تلفنی، جویای حال این سرباز شده بود و از فداکاری او تشکر کرد. معصومه ابتکار در این تماس گفته بود: «شما فداکاری بزرگی انجام دادید و نام شما همه جا سر زبان ها بوده و همه از کار بزرگ شما یاد می کنند.»