واکنش خواهر قربانی کهریزک به مرتضوی

«امید ایرانیان» نوشته است: «عذرخواهی شما درمان ناله‌های جانسوز مادرم و بغض‌های پدرم نیست؛ آن‌ها برای فرزند عزیزشان آرزوهای بزرگی داشتند اما شما با حکم خود همه آن آرزوها را نابود کردید.» این‌ها بخشی از جملات دختری است که روزی برادرش از خانه بیرون رفت و دیگر برنگشت؛ سخت است از لابه‌لای گریه‌های توأمانش بتوانی به‌درستی جزئیات مصائبی را که تیرماه 88 بر جسم و جان و روح جوانانی وارد شده بود، بشنوی. حالا هفت سال می‌شود که محمد کامرانی، امیر جوادی‌فر و محسن‌روح‌الامینی، در بازداشتگاهی که نامش «کهریزک» بود، کشته شده‌اند و «سعید مرتضوی» همان فردی که دستور انتقال بازداشت‌شده‌ها را به کهریزک صادر کرد و هفت سال منکر دست‌داشتن در این حادثه فجیع شد، حالا عذر می‌خواهد از خانواده کشته‌شده‌ها.
 
حالا هفت سال است که خانواده «محمد کامرانی»، یکی از کشته‌شدگان کهریزک، کارت ورود به جلسه کنکور جوانشان را نگه‌داشته‌اند و هفت سال است به برادرشان افتخار می‌کنند و می‌گویند «مگر مرده باشند که از خون عزیزشان بگذرند.»
 
روز یکشنبه نامه‌ای از دادستان سابق تهران منتشر شد که در صدر تمامی اخبار رسانه‌های داخلی و خارجی قرار گرفت؛ قاضی سابق و مدیرعامل سابق سازمان تأمین اجتماعی که این‌روزها نامش به دلیل پرونده‌های ریز و درشت و مراجعات پی‌درپی به دادگاه سر زبان‌ها افتاده - اگر قضاوت او در جایگاه رئیس دادگاه را برای قلع و قمع و بستن فله‌ای روزنامه‌های دوم خرداردی در دوره اصلاحات در نظر نگیریم - حالا پس از گذشت هفت سال در رابطه با یکی از پرونده‌های جنجالی خود در سال 88 - که پیش از این همواره منکر دخالت و دست‌داشتن در آن شده بود- عذرخواهی می‌‌کند و تعجب همگان را برمی‌انگیزد تا این شائبه در اذهان عمومی شکل بگیرد که مطرح‌کردن چنین موضوع حساسی در بحبوحه دادگاه و و خیم‌تر شدن پرونده، می‌تواند با مقاصد از پیش تعیین‌شده‌ای شکل گرفته باشد؛ این موضوع مطرح می‌شود که «سعید مرتضوی» چرا این همه سال در مورد بازداشتگاه مهریزک سکوت کرده بود؟
 
مرتضوی از سوی شعبه ۹ دادگاه کیفری یک استان به ریاست قاضی محمدی‌کشکولی در رابطه با اتهام «معاونت در قتل» (شکایت جدید روح‌الامینی) و «معاونت در تنظیم گزارش خلاف واقع از طریق امر یا ترغیب ماموران مربوطه به تنظیم گزارش خطاب به خود» (بخش نقض شده رأی شعبه ۷۶ در دیوان عالی کشور) تبرئه شده بود. سه‌شنبه ۹ شهریور نیز اولین جلسه در دادگاه تجدید نظر استان تهران برگزار و رسیدگی به جلسات بعدی موکول شد.
 
سعید مرتضوی پس از برگزاری دادگاه، نامه‌ای با مضمون عذرخواهی از خانواده جان باختگان حادثه کهریزک به ریاست دادگاه تقدیم و در آن از حوادث رقم خورده در تیر ماه 88 ابراز تأسف کرده و از خانواده جانباختگان و ملت ایران عذرخواهی کرد.  
این روزنامه الکترونیکی در ادامه می‌نویسد: «اینجا کجاست کهریزک»؛ «کهریزک کجاست؟ آخر دنیا!»؛ «اینجا خدا هم آنتن نمی‌دهد»؛ «همه چیز خوبه؟ بله قربان...»؛ آصفه کامرانی، خواهر محمد کامرانی، یکی از جانباختگان کهریزک، صحبت‌هایش را با این جملات آغاز می‌کند و می‌گوید: «این‌ها همه شعارهای پنج روز کهریزک است. کابوس کهریزک تمام‌شدنی نیست و لکه ننگش هم پاک نمی‌شود، حتی با عذر‌خواهی شما آقای مرتضوی آن هم بعد از هفت سال. اصلاً عذر خواهی برای چه؟»
 
او سخنانش خطاب به مرتضوی را این‌گونه ادامه می‌دهد: «شما که مشغول دفاع از رساله دکترای خود بوده‌اید و عملاً خود را تبرئه کردید، حال چقدر پشت خود را خالی دیده‌اید که بعد از هفت سال یادتان افتاده چه بلایی بر سر عزیزان ما آمده و عذر‌خوای می‌کنید؟ خدا داند.»
 
سعید مرتضوی آن زمان از اتفاقاتی که در کهریزک رخ داده بود اظهار بی‌اطلاعی کرده و گفته بود که آن زمان مشغول دفاع از رساله دکترای خود بوده و از قضیه هیچ اطلاعی نداشته است. به گفته سردار احمدی مقدم، مرتضوی حکم انتقال به کهریزک را داد.
 
خواهر شهید کامرانی می‌گوید: «عذرخواهی شما درمان دردهای ما نیست آقای مرتضوی؛ به گفته آقای احمدی مقدم، عزیزان ما به حکم شما در روز نوزده تیر ماه 88 به کهریزک فرستاده شدند. هنگامی که عزیزان ما در راه رسیدن به کهریزک بودند به محض رسیدن به بهشت زهرا چشم‌بندهایشان را باز می‌کنند و از آن‌ها می‌پرسند که «می‌دانید اینجا کجاست؟ اینجا همان‌جایی است که تا چند وقت دیگر شما هم راهی اینجا می‌شوید.»؛ حال شما چه‌طور می‌توانید بگویید که عمدی در کار نبوده؟»
 
او ادامه می‌دهد: «اگر عمدی در کار نبوده چرا عزیزان ما در سوله‌های بازداشتگاه نگهداری می‌شدند، با وجود اینکه با کمبود جا مواجه بوده‌اند؟ خب حداقل در حیاط بازداشتگاه نگهداری می‌شدند؛ اگر عمدی در کار نبوده چرا به آن‌ها هتک حرمت شد؟ این شکنجه‌ها مگر می‌شود برنامه‌ریزی‌شده نباشد؟ آیا این شکنجه‌ها نزدیکی به مرگ نیست؟»
 
وی خطاب به مرتضوی همچنین می‌گوید: «شما ابراز پشیمانی کردید، ای‌کاش آن موقع که پای شما در پرونده «زهرا کاظمی» هم در میان بود تصمیم می‌گرفتید که دیگر چنین اتفاقاتی رخ ندهد، شاید الان محمد ما هم زنده بود.»
 
کامرانی، عذرخواهی مرتضوی را بی‌فایده می‌داند و می‌گوید: «عذرخواهی شما درمان ناله‌های جانسوز مادرم و بغض‌های پدرم نیست. آنها برای فرزند عزیزشان آرزوهای بزرگی داشتند اما شما با حکم خود همه آن آرزوها را نابود کردید.»
 
خواهر محمد کامرانی به مرتضوی می‌گوید: «راستی ماجرای مننژیت را خاطرتان هست؟ آیا همه این گزارش‌ها غیرعمد و ناخواسته بوده است؟ ای‌کاش شما از جریان کهریزک درس عبرتی بگیرید و تضمینی باشد برای تکرار نشدن چنین فجایعی، نه این‌که بیشتر به‌خاطر طلب بخشش باشد.»
 
در آن زمان، مرتضوی علت مرگ کشته‌شدگان کهریزک را دلایلی نظیر مننژیت ذکر کرده بود. سعید مرتضوی بعدها از مقام خود عزل شد و با شکایت خانواده‌های روح‌الامینی، کامرانی و جوادی‌فر با اتهام‌هایی چون معاونت در قتل، بازداشت غیرقانونی وگزارش خلاف واقع در برابر دادگاه قرار گرفت.