پرونده دو پسر جوان و یک مرد افغان که متهمند در دو ماجرای جداگانه دست به جنایتهای سیاه زدهاند، به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد تا آنها به اتهام آزار پسر نوجوان و ربودن یک پسربچه معلول محاکمه شوند.
رسیدگی به نخستین پرونده از چهاردهم خرداد 95 به دنبال شکایت پسر 14 ساله که همراه پدرش به کلانتری قرچک ورامین رفته بود، در دستور کار پلیس قرار گرفت.
ربودن پسر نوجوان در راه بازگشت از مدرسه
پسر نوجوان که مدعی بود از سوی دو پسر جوان مورد آزار قرار گرفته و با قمه تهدید شده، در تشریح ماجرا گفت: «در مدرسه، آخرین امتحانم را دادم و خوشحال به خانه برمیگشتم که دو پسر هممحلهایمان به نامهای سالار و میلاد که 18 و 19 ساله هستند، راهم را بستند و بیدلیل با من درگیر شدند.
آنها به صورتم سیلی زدند. وقتی علت این رفتار را پرسیدم جواب سربالا دادند.
یکی از آنها به من گفت باید در حمل کپسولهای گاز به آنها کمک کنم، اما وقتی میخواستم از دستشان فرار کنم به رویم قمه کشیدند. آنها با تهدید قمه مرا ربودند و مجبورم کردند همراهشان به یک خانه قدیمی بروم. بعد در خانه قدیمی دست و پایم را با طناب بستند و بدون توجه به التماسهای من، آزارم دادند.
یکی از آنها که از من فیلم میگرفت تهدیدم کرد اگر دفعه بعد به خواسته آنها تن ندهم فیلم را در محل پخش میکنند و آبرویم را میبرند.»
او ادامه داد: «از ترس آبرویم میخواستم این راز را برای همیشه پنهان نگه دارم اما چون این ماجرا تاثیر بدی در روحیهام گذاشته و موجب افسردگیام شده بود، پدرم به ماجرا پی برد.»
بازداشت پسران آزارگر
به دنبال اطلاعاتی که پسر نوجوان به پلیس داد دو متهم جوان بازداشت شدند. اما سالار در بازجوییها منکر آدمربایی شد و ادعا کرد به خواسته پسر نوجوان وی را آزار داده است.
میلاد نیز خودش را بیگناه خواند و گفت: «من در این ماجرا دستی نداشتم. سالار به من گفته بود با یکی از بچههای محل اختلاف دارد. او به من گفته بود برای ادب کردن پسر نوجوان قصد دارد او را آزار بدهد.
سالار از من خواست همراه او بروم و از آنها فیلم تهیه کنم تا پسر نوجوان ادب شود. من کلید خانه داییام را گرفتم و در اختیار سالار قرار دادم. وقتی داییام در خانه نبود من و سالار پسر نوجوان را به آنجا بردیم اما من وارد خانه نشدم و پشت در خانه نگهبانی میدادم.» به دنبال اظهارات این دو پسر برای آنها کیفرخواست صادر شد تا بهزودی در دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شوند. این در حالی است که پسر نوجوان برای متهمان اشد مجازات خواسته است.
ربودن پسر معلول
دومین پروندهای که برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران ارسال شده، مربوط به ربودن یک پسر بچه معلول است.
نوزدهم خرداد 94 زن جوانی که دست پسر معلولش را گرفته بود به کلانتری قیامدشت رفت. وی گفت: «پسرم به معلولیت جسمی و ذهنی مبتلاست. او برای بازی از خانه بیرون رفت اما وقتی بازگشت گریه میکرد و بدنش زخمی شده بود. وقتی ماجرا را از پسرم پرسیدم فهمیدم که یک مرد افغان پسرم را به یک انبار کشانده و قصد آزار او را داشته اما چون پسرم داد و فریاد راه انداخته او را رها کرده است.»
با شکایت این زن پلیس به انبار مورد نظر رفت و مرد نگهبان را بازداشت کرد. این مرد افغان که منکر آزار پسربچه معلول بود، گفت: «در کارگاه تنها بودم. وقتی دیدم پسر معلول در گوشه خیابان ایستاده او را به داخل کارگاه کشاندم. قصد آزار او را داشتم اما داد و فریاد راه انداخت و من برای آرام کردن او کتکش زدم. چون پسربچه مدام فریاد میکشید از ترس آبرویم او را رها کردم. یک اسکناس 10 هزار تومانی هم به او دادم تا آرام شود. من او را آزار ندادم.»
بررسی دوباره حکم سنگین
این مرد در شعبه 101 دادگاه بخش خاوران محاکمه و به 15 سال زندان و پرداخت دیه به خاطر ضرب و شتم پسربچه محکوم شد، اما با اعتراض متهم پرونده با قرار عدم صلاحیت به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد تا بار دیگر محاکمه شود.