ویدیویی رنگی و کمیاب از خیابان لاله زار تهران در سال ۱۳۳۵

+162
رأی دهید
-2

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۳۸
    13lack Bird - لندن، انگلستان

    از یک طرف احساس بسیار زیبای به آدم دست میده از طرفی‌ کلی‌ دلم میگیره وقتی‌ فیلمای قدیم ایران یا خاطرات اون زمان‌ها که ما هنوز نبودیم رو میبینیم و می‌شنویم. کاش میشد تاریخ رو مثل فیلم برگردوند. روزهای خوب رفت آدماش رو هم با خودش برد. چی‌ بودیم؟ چه کردیم؟ چه شدیم؟
    4
    108
    جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۳۶
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۳۸
    ziba shar - استکهلم، سوئد

    آرزوم بود اون موقع اون دوران اون روزا زندگی‌ میکردم............ :(
    7
    103
    جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۱
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۳
    Sabokbilam - کالیفورنیا، ایالات متحده امریکا

    یادش بخیر اون قدیما کافه لاله زار و پیچ امین الدوله و بازار بعدش خیابون لختی ها و چارراه سید علی و خیابون هدایت و خونه های دکتر نفیسی ودکتر احتشام ای بابا باید من کامنت بذارم ساعتی هفت دلارمو بگیرم یا نه? بقیه شو ولش
    11
    63
    جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۲
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۵۳
    mlowes - واشنگتن، ایالات متحده امریکا

    روز‌های طلائ ایران - بدرود .
    3
    95
    جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۶
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۴
    شاه و شیخ - قم، ایران

    [::ziba shar - استکهلم، سوئد::]. من آرزوم اینه که همون آزادی، دموکراسی و سکولاریسمی که در سوئد و سوئیس و دیگر نقاط پیشرفته دنیا حاکم است در کشور مصیبت زده خودم آنهم نه فقط برای خودم، که برای همه نسلها حاکم شود تا دیگر هیچ هموطنی مجبور به هجرت نباشد.
    22
    67
    جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۷:۳۵
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۳۶
    پرنده پروازی - حیدراباد، هندوستان

    من واقعا با دیدن این فیلم ها قلبم به درد میاد از همه ان چیز هایی که میتونستیم داشته باشیم و الان محرومیم.بیزارم از وضع کنونی که همه چیمون حتی هویتمون از دستمون رفته. صاحب خونه هندی مون میگفت که 50 تا 60 سال پیش یکسری ایرانی ها میومدن و در هند درس میخوندند و شلوار هایی به پا داشتن (منظورش شلوار جین) که ما هرگز ندیده بودیم و موتورهای چراغ بنزی که فقط ایرانی ها داشتن ولی الان در هند ایرانی بودن یعنی بی اعتبار بودن و شرایطی که خونه هم به ایرانی اجاره نمیدن، این فقط نمونه کوچکیش هست. موسیقیمون، فرهنگ، همه و همه به باد رفت.
    4
    40
    جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۱۶
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۸
    amir-amir - تورنتو، کانادا

    خاطرم است روزى به اتفاق هم بازیها تصمیم گرفتیم به لاله زار براى دیدن یک فیلم سینمائى برویم براى همین منظور چند هفته اى طول کشید که هریک توانستیم حدود ٤٠ ریال پس انداز بکنیم. در روز موعود اکىپ همگى با اتوبوس شرکت واحد روانه لاله زار شدیم هر سفر ٢ ریال خرج بر داشت. سینماى مورد نظر به نام متروپل ( که متاسفانه به جمع سینماهاى تعطیل شده پىوست و در آن موقع یادم هست چه سینماى شیک و صندلى هاى قرمز راحتى داشت) بود و فیلم از آن وسترن هاى ایتالیائى بود که امروزه به نام وسترن اسپاگتى معروف است فیلم معروف خšوب ٬بد٬ زشت با بازى کلینت ایسود ٬ لى وان کلیف ٬ الى والاش که تازه روى اکران آمده بود. هرکدام مبلغ ٣٠ ریال براى فیلم پرداختیم آن روز یک خاطره فراموشن نشدنى براى همه بچه ها بود.
    5
    54
    جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۳۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.