آسیب شناسی رفتار وحشیانه با سربازان کودتا / "اعدام با عزت" به از "برادر کشی با ذلت"

روایتهای گوناگونی از شکل گیری کودتای نافرجام ترکیه که به تعبیر بسیاری از کارشناسان هدف قرار دادن حکومت اردوغان از مهمترین علل آن بوده، این روزها محل بحث بسیاری از محافل سیاسی و رسانه ای است.
 
 در جریان این کودتای نافرجام بخشی از ارتش ترکیه به فرمان فرماندهان عالی رتبه اش تلاش کردند تا ظاهراً با سرنگون کردن اردوغان حکومت را در دست بگیرند. آنطوریکه اردوغان در گفتگوی خود با CNN اشاره کرد، چنانچه دیرتر محل اقامتش را ترک میکرد، نظامیان دخلش را نیز می آوردند. در جریان این کودتای مجهول جت‌های جنگی در حال پرواز بر فراز آنکارا بودند و ارتش پل‌های بسفر و سلطان محمد فاتح در استانبول را مسدود کرد، کلیه خطوط تلفن قطع شد در پی آن حکومت ترکیه از پلیس درخواست کمک کرد.اما ساعاتی بعد در اتفاقی نادر تمام خطوط تلفن وصل و مخابرات به فعالیت خود ادامه داد.
 ارتشی ها با حرکت به سوی تلویزیون دولتی ترکیه، بیانیه‌ای با این مضمون که ارتش برای حفظ دموکراسی و حقوق بشر در ترکیه، اداره امور را در دست گرفته است منتشر کرد. در این میان جالب بود که  برخی منابع داخلی ادعا کردند این کودتا توسط نیروهای وابسته به "فتح‌الله گولن" سازماندهی شده که  البته بدون ارائه هیچگونه سندی همچنان نیز بر موضع خود اصرار دارند، اما گولن در پیامی "در همان ساعات ابتدایی حوادث"، کودتا را محکوم کرد و گفت که کودتا کار اردوغان است و بدین ترتیب خود را از مسئولیت این حادثه مبرا کرد.
 اردوغان در نطق تاریخی و آنهم از طریق ارتباط تصویری تلفنی با یکی از شبکه های خبری به عنوان رهبر حزب عدالت و توسعه تلویحاً از هواداران خود خواست برای حمایت از دولتش به خیابان‌ها بریزند. از سویی دیگر نیز نخست وزیر این کشور متعاقباً در خصوص شورش مردم علیه کودتا و خبزش هواداران دولت در جانب داری از حکومت بیانیه ای صادر کرد.
 از اینجا بود که رفتار اعتراضی مردم با حضور در کف خیابانهای شهرها مخصوصاً استانبول، بدون در نظر گرفتن حکومت نظامی به مقابله نظامی و اسلحه کشی تبدیل شد. تیراندازی بالگردهای ارتش به مردم و اماکن دولتی تا حرکت تانکها به سمت فرودگاه و نقاط استراتژیک بر خشم معترضان افزود.
در اولین ساعات شکل گیری اعتراضات مردمی که با هماهنگی معنادار مساجد و سازماندهی و بسیج مردم، بویژه هوادارن نئو عثمانیسم حزب عدالت و توسعه (اردوغانیها) هدایت می شد ردپای خشونت و رفتار غیر قابل توجیه با نظامیان هویدا و صحنه های خشونت علناً ظهور کرد.
ابتدا در شبکه های اجتماعی تصاویری از هواداران اردوغان دست به دست شد که در مقابل "کودتای احمقانه ارتش" باوقار تمام، ایستادگی کرده و در قد و قامت سلحشوران وطن پرست در مقابل این ناآرامی و شورش بی برنامه جانانه ایستادگی می نمایند.
 اما با گذشت زمان تصاویر دلخراش و بعضاً هولناک از برخی طرفداران اردوغان به جهان مخابره شد که پرده از بدرفتاری معترضان با نظامیان تسلیم شده برداشت. در بسیاری از تصاویر و فیلمهای منتشره  به وضوح  موارد حمله به اسیران فاقد اسلحه و البته تسلیمی دیده می شود که شدت ضربات وارده به آنها منجر به جراحت عمیق و قتل آنان شده بود.
صحنه های اعمال خشونت علیه اسیرانی که شاید به نوعی در لحظه ای خاص دشمن ملت خود قلمداد می شدند، اما در حقیقت سربازان جوانی بودند که فرزندان ملت ترکیه و بدنه اصلی ارتش قدرتمند این کشور را تشکیل می دادند.
سربازانی که به روایتی از هر دو طرف تحت فشار بسیار زیادی بودند، اگر اوامر فرماندهان خود را اجرا نمیکردند باید توبیخ و تنبیه می شدند و اگر هم علیه ملت خودشان و امنیت ملی ترکیه اقدام می کردند عقوبت سختی در انتظارشان بود.
سناریوهای مختلفی از علت بروز این کودتا مطرح است که هیچکدام به جدیت نتوانسته از راز این حادثه سنگین پرده بر دارد، اما آنچه مشخص است رفتار خشونت بار طرفداران اردوغان با فرزندان تسلیم شده ملت خود و یا حتی برادران خودشان است که نشان می دهد تا به چه میزانی عطش عقده گشایی و تخلیه روانی در میدان مبارزه ای نابرابر، برای این جماعت مهم و نقش بسزایی دارد.
 تصاویر دلخراش شکنجه تا اعدام خیابانی سربازانی که بدون محاکمه و صدور حکم مورد خشونت برادران خود قرار می گیرند، صحنه های آشنا از اتفاقات این روزهای عراق و سوریه را به ذهن مخاطب و افکار عمومی جهان متبادر می کند.
 گرچه کمیته ها و سازمانهای حقوق بشری نسبت به ادامه رفتار ناپسند طرفداران اردوغان با سربازان حاضر در کودتا که در پشت نام ملت و مردم دست به این چنین جنایاتی زده اند، هشدارهایی داده و از حکومت فعلی درخواست کرده اند با اسیران و بازداشتی ها رفتار مناسبی داشته باشند اما صدور فرمانها و نطقهایی آتشین از سوی دلتمردان برای استمرار حضور حامیان دولت در کف خیابانها، اثر واکنش های حقوق بشری را بسیار کم رنگ کرده است.
حتی اردوغان در پاسخ غیر مستقیم به هشدار موگرینی نسبت به ترک میز مذاکره اتحادیه اروپا با ترکیه در خصوص پیوستن این کشور به اتحادیه اروپا در صورت اعدام کودتاچیان، گفت که این موضوع (اعدام) خواست ملت و مردم ترکیه است!
حتی در خبرها آمده بود برخی از قاتلین که در بین هواداران اردوغان هستند، سابقه حضور در جبهه سوریه و عراق را داشته و در کنار تکفیریها و  وهابی ها دست به جنایتهایی هولناک علیه مردم سوریه و عراق نیز زده اند!
پر واضح است هر جنبش و عملیاتی با هدف سرنگونی حکومتی مشروع به منزله مقابله با مردم و خیانت مسلم نسبت به حقوق یک ملت است که کودتا یکی از ابزارهای نیل به این هدف شوم بوده و در هر کشوری مجازات سنگینی برای عوامل آن پیش بینی شده است.قطعاً حکومت ترکیه نیز این حق را برای دفاع از ملت و سرزمین خود محفوظ می دارد لیکن نوع رفتار تحقیر آمیز و وحشت آور همانند آنچه در سوریه و عراق رخ می دهد با سربازان وظیفه ای که  محکوم به اجرای فرمان مافوق خود بوده و در صورت سرپیچی نیز به شدت مواخذه و تنبیه می شدند در نوع خود کم نظیر است.
فراموش نباید کرد آموزه های اسلامی به صراحت در خصوص مدارا با اسرا و محاکمه و مجازات عادلانه آنها توصیه هایی روشن و شفاف در اختیار مسلمانان قرار داده و به همین دلیل حتی اگر حکم خیانت به یک ملت حبس و یا مرگ باشد، باید سلسله مراتب آن پس از صدور حکم از سوی قاضی به دقت رعایت و اجرا گردد.
مردمان خوب کشورمان در جریان مبارزات انقلابی مخصوصاً در سالهای منجر به پیروزی انقلاب اسلامی با هدایت رهبری فرزانه، بارها و بارها در برابر فرزندان و برادران ملت (سربازان وظیفه ارتش شاهنشاهی) مدارا کردند و با اینکه بسیاری از انقلابیون در جریان اعتراضات و تظاهرات با گلوله های همین سربازان که به دستور فرماندهان عالی رتبه دستگاه ستم شاهی به سوی مردم آتش گشودند، به شهادت رسیدند، اما در بسیاری از موارد به شواهد اسناد بجای مانده از آن دوران،با همین سربازان به درستی و خوی انسانی رفتار کردند.حتی در برخی موارد همین ملاحظات و رفتار ایثارگرانه موجب گردید بسیاری از سربازان و فرماندهانشان به صفوف مردم انقلابی بپیوندند.
آنچه در کف خیابانهای استانبول و برخی شهرهای ترکیه اتفاق افتاده توجیه صحیحی برای وطن پرستان واقعی نیست. نمونه این گونه رفتارهای خشونت بار، در جریان مسابقات انتخابی جام جهانی چند سال قبل و حتی در جریان مسابقات جام ملتهای اخیر اروپا، در درگیری بین تماشاگران تُرک با طرفداران حریف رخ داد که به خوبی نشانگر عدم تسلط جامعه احساسی و گاه بسیار عصبانی ترکیه و مخصوصاً جوانانشان بر اعصاب و احساسات آنی خود است.جایی که شدت جراحات برجای مانده بر پیکر مضروبان به خوبی عمق خشم این مردم را نمایان می کند.  سو استفاده سیاسی و مذهبی از تعصب مثال زدنی مردم کشور "ترکیه" برای بهره برداری به نفع جماعتی معلوم الحال که از هیچ گزینه ای برای محکم کردن پایه های قدرتشان، از جمله مراوده با صهیونیستها، آل سعود و داعش که همگی دستانشان به خون ده ها هزار نفر از مسلمانان بی گناه آلوده است، نمی گذرند، زنگ خطری جدی برای جهان اسلام است. این روزها بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان قربانی سیاسی کاری و مصلحت اندیشی فریبکارانه حاکمانی هستند که نتیجه اهداف پلیدشان ضربه ای کاری بر پیکر امت اسلامی وارد کرده است.