بوی دنباله‌دار 'تند و ناخوشایند' است

دنباله‌دار پی ۶۷ تقریبا دو سال پیش بود که که مدارگرد روزتا پس از سفری ده ساله، در شش میلیارد کیلومتری زمین، در مدار دنباله‌دار ۶۷پی/چوریوموف-گراسیمنکو قرار گرفت و حدود چهار ماه بعد کاوشگر فیله از ان جدا شد و بر سطح دنباله‌دار فرود آمد.
 
حسگرهای روزتا و فیله، جو بی‌اندازه رقیق دنباله‌دار را بررسی کردند و انواعی از گازهای فرار و بویناک از جمله آمونیاک، سولفید هیدروژن و سیانید هیدروژن را در آن ردیابی کردند، گازهایی که می‌توان بوی آنها را به ترتیب به بوی ادرار، تخم‌مرغ گندیده و بادام تلخ تشبیه کرد.
 
دست‌اندرکاران نشاندن کاوشگر بر روی دنباله‌دار - که برای اولین بار بشر قادر به انجام آن شده - همچنان پر از ایده‌های نامتعارف هستند.
 
دکتر کالین اسنودگراس اخترشناسی که با پروژه روزتا کار می‌کند به این فکر افتاد که بر اساس گازهایی که در دنباله‌دار ردیابی شده، بفهمد این صخره یخی که حدود چهار کیلومتر در چهار کیلومتر طول و عرض دارد و دنباله‌اش یک میلیون کیلومتر است، واقعا چه بویی می‌دهد.
 
او از یک شرکت عطرسازی خواست برایش این کار را انجام دهد، البته چون برخی از گازهای پی ۶۷ مثل سیانید هیدروژن سمی هستند، شرکت عطرسازی از مواد دیگری به جای آنها استفاده کرد که همان بو را می‌دهند اما سمی نیستند.
 
دکتر اسنودگراس می‌گوید: "بیشتر پی ۶۷ از بخار آب، دی اکسید کربن و منو اکسید کربن تشکیل شده که هیچ بویی ندارند، ما چیزهایی را انتخاب کردیم که بوی شدیدی دارند."
 
جیکوب آرون که بوی عطر دنباله‌دار را استشمام کرده در مطلبی در نشریه نیوساینتیست استشمام این بوی "تند و ناخوشایند" را که شبیه هیچ بوی دیگری نبوده به این تشبیه کرده که انگار جسمی خارجی وارد جمجمه‌اش شده است. کسانی که علاقمند باشند عطر این دنباله‌دار را بو کنند در نمایشگاه تابستانی انجمن سلطنتی بریتانیا در ماه آینده این فرصت را پیدا خواهند کرد که بوی رقیق شده دنباله‌دار را استشمام کنند.
 
علاوه بر این تعدای کارت‌پستال‌ هم به این بو آغشته شده است که در این نمایشگاه بین علاقمندان توزیع خواهد شد.
 
دکتر اسنودگراس می‌گوید: "اگر می‌شد بوی دنباله‌دار را استشمام کرد، چنین بویی می‌داد، اما روی دنباله‌دار بدون لباس فضایی متوجه این بو نخواهید شد، چیزی که شما متوجه خواهید شد این است که هوا نیست."