ملیحه مردی؛ قهرمانی که فقط برای ایران جنگید

نه رسانه دارد، نه اسپانسر. می‌گوید همسرش تا امروز بیش از ۱۲۰ میلیون تومان فقط صرف هزینه‌های سفر و اردوهایش کرده و حتی یک ریال از این مبلغ برایش بازگشت نداشته اما نامش به گوش بسیاری از ایرانیانی که در فضای مجازی زندگی می‌کنند، رسیده است. «ملیحه مردی»، همان دختر فولادی که شاید شما هم او را در اینستاگرام دیده باشید، تنها دختر ایرانی است که تا امروز حق مسابقه در رقابت‌های حرفه‌ای داخل قفس را داشته است. اما دقیقاً این مساله را چند نفر در ایران می‌دانند؟!
 
«تنها رسانه ما تا امروز اینستاگرام بوده. مردم خیلی لطف دارند اما نمی‌دانم چرا تا امروز فقط لطف مردم شامل حال ما شده!»
این بخشی از درد و دل های همسرش، «علیرضا» است؛ مردی که تقریباً تمام زندگی مادی و معنوی‌ خود را هزینه رسیدن ملیحه به آرزوهایش کرده است.
 
ملیحه مردی ۲۵ آبان ماه سال ۱۳۶۶ در شهرری متولد شد. او از ۱۲ سالگی سراغ کاراته رفت. حدود دو سال کاراته کار بود و در همان زمان هم  رشته «کیک بوکسینگ» را تجربه کرد. در ۱۴ سالگی به تیم ملی کیک بوکسینگ ایران دعوت شد. شاید می‌توانست نامش در کتاب «گینس» ثبت شود چون ۱۰ دوره در رشته کیک بوکسینگ، قهرمان کشور شد اما بعد از مدتی، کیک بوکس را به دلیل محدودیت‌های فعالیت فدراسیون ورزش‌های رزمی کنار می‌گذارد و سراغ قایق رانی (کایاک) می‌رود.
 
او از روزهای قایق رانی می‌گوید: «من روزی هشت ساعت تمرین می‌کردم؛ یعنی سه تا چهار برابر بیش تر از بقیه تیم. صبح یک روز زمستانی که انفرادی تمرین داشتم، قایق برگشت و من وسط دریاچه آزادی ته آب رفتم. خیلی سخت بود که در آن سرما، تمام‌مسیر را با شنا برگردم. چند بار زیرآب کشیده شدم. تا ماه‌ها کابوس می‌دیدم.»
 
او دوباره سراغ بدن‌سازی برمی‌گردد؛ این بار فقط در رشته پرورش اندام. عکس‌های بدن‌سازی او در صفحه اینستاگرامش، خیلی زود مورد توجه کاربران ایرانی قرار می‌گیرد.
 
ملیحه از روزهای برگشت به بدن سازی و کیک بوکسینگ می‌گوید: «من سالن نداشتم. می‌رفتم توچال و دو وزنه پنج کیلویی به پاهایم می‌بستم و تا قله را می‌دویدم. تمرین من با همسر و برادرم بود، آن‌هم با لباس مبدل در سالن آقایان! با این ‌همه، به من دل‏گرمی می‌دادند اما خودم گاهی فکر می‌کردم که واقعاً برای من آینده‌ای نیست. با این وجود، روزی شش ساعت تمرین می‌کردم.»
 در صفحه اینستاگرام ملیحه مردی می توان تمرینات سخت او را دید. علیرضا بااین که خودش قهرمان «تای بوکسینگ» ایران بوده، علاقه‌ای نداشت مربی او باشد. علیرضا به «ایران‎وایر» می‌گوید: «بحث مربی و همسر بودن با هم متفاوت است. ملیحه یک همسر می‌خواست که کنارش باشد و یک مربی که روبه رویش بایستد.»
یک دایرکت در اینستاگرام، صفحه تازه‌ای را برای زندگی «ملیحه مردی» باز می‌کند: «آقایی خودش را ایرانی معرفی کرد و گفت در سازمان "WBK" (سازمان رزمی چین) کار می‌کند. گفت ایرانی است و دلش می‌خواهد برای مسابقات رسمی دوره بعد، یک مشت زن خانم را در رقابت‌ها داشته باشد. من و علیرضا باهم به فرودگاه رفتیم و با او ملاقات کردیم و قرار شد یک ماه دیگر به چین بروم.»
 
علیرضا از روزهای سفر به پکن می‌گوید: «من زنی را برای مبارزه به پکن فرستادم که فقط خودمان می‌دانستیم هنوز کتف در رفته‌اش از دو سال قبل درد می‌کند. هنوز قفسه سینه‌اش که در مبارزه شکست، کاملا خوب نشده و زانوی پایش هم یک ماه قبل ضربه شدید خورده بود. اما با این‌ حال، از جیبم هزینه کردم که این فرصت از دست نرود.»
 
مسابقات کیک بوکسینگ چین دقیقاً بهترین موقعیت برای دختری بود که می‌خواست برای اولین بار در فضایی رسمی شناخته شود. رقیب تمرینی‌ او دختری بود به نام «تانگ جین»، سوپر استار کشور چین  از سازمان «kunlun fhait.»
 
ملیحه می‌گوید: «برای من که در ایران حتی سالن تمرین نداشتم، بازی کردن جلوی 5 هزار تماشاگر چینی راحت نبود. من ۱۰ دقیقه مبارزه کردم اما یک جا فهمیدم که نمی‌توانم روی پایم بایستم.»
ملیحه از ناحیه زانوی پای راست مصدوم بود.
 ملیحه مردی تنها زن ایرانی است که تابحال در رقابت های قفس شرکت کرده و موفق به پیروزی شده. اما او هنوز هم به چین می‌رود و در رقابت‌های A کلاس جهانی شرکت می‌کند. او اولین زنی ایرانی است که پا به رقابت‌های حرفه‌ای قفس گذاشت و نخستین زن ایرانی شد که حریف خودش را در رقابت‌های قفس شکست داد. علیرضا می‌گوید برای اعزام او به رقابت‌ها، قید پول پیش خانه‌ای که می‌خواسته اجاره کند را زده است. ملیحه هم این‌گونه حرف‌های همسرش را تکمیل می‌کند: «سال ۲۰۱۴ به من پیشنهاد شد که به امارات بروم و با پرچم امارات رقابت کنم. تمام هزینه‌های ما را هم می‌دادند اما واقعاً علاقه‌ای نداشتم ملیتم عوض شود. هزینه‌ها سرسام‌آور شده، فشار زندگی عادی هم هست اما هم من، هم علیرضا امیدواریم یک روز، یک اسپانسر برای ما داخل همین مملکت پیدا شود.»
 
دختری که حالا بیش از ۹۴ هزار فالوئر را در صفحه اینستاگرامش دارد، بزرگ‌ترین آرزویش رسیدن به همان هدیه‌ای است که از سال ۲۰۰۶ میلادی چشم ‌به ‌راهش نشسته است: «از بازی‌های آسیایی که برگشتیم، قرار بود ۱۰ سکه طلا و یک سفر حج هدیه بگیریم. سفر حج که کلاً منتفی شد و به‌جای ۱۰ سکه هم پنج سکه دادند و گفتند به‌سلامت!»
 پس از رقابت مقابل «تانگ جین» چینی ها به او لقب «سوپر ملیح» دادند. همسرش فقط یک نگاه عاشقانه به او ندارد؛ علیرضا می‌گوید: «از نظر چینی‌ها، او «سوپر ملیح» بود. اما از نظر من، ملیحه یک اسطوره است. همین که می‌خواهد راه را برای بقیه دخترهای کشورش باز کند، برای من یک دنیا ارزش دارد. تا حالا ۱۲۰ میلیون هزینه کرده ام و اگر لازم باشد، فرش زیر پایم را هم برایش می‌دهم.»
 
با مروری در صفحه اینستاگرام ملیحه مردی، می‌توان به خوبی فهمید که او یک دنیای جداگانه برای خودش ساخته است. در دنیای خودش، قهرمان می‌شود و در رسانه خودش مشهور. فضایش تنگ است اما می‌خواهد دیوارها را با عضله‌های پولادین خود حرکت بدهد.