فرهیختگان:«هنوز پرسنل شیفت عصر و شب بیمارستان فیروزگر جای خود را عوض نکرده بودند که راهروی اصلی بخش جراحی غرق خون شد و صدای جیغ شاهدان ماجرا با صدای فریادهای تهدیدآمیز ضارب، فضایی رعبانگیز ایجاد کرد. ضارب چاقوبهدست، پرسنل را تهدید میکرد که جلو نیایند و خود مشغول ضربه زدن به پهلو و شکم «مهدی»، یکی از پرستاران جوان بخش جراحی بود. نگهبانان، پزشکان و پرستاران دیگر هم جرات جلو آمدن نداشتند و تا زمانی که ضارب، بیمارستان را ترک نکرده بود، حتی نتوانستند به مهدی که بهشدت در حال خونریزی بود، نزدیک شوند.» این عبارت، یک سکانس از فیلمی جنایی نبود؛ حادثهای است که ساعت 7 شنبه بیستوپنجم اردیبهشت، جلوی چشمان دهها نفر از بیماران و پرسنل بیمارستان فیروزگر تهران اتفاق افتاده است؛ اتفاقی که باعث شده این پرستار، پس از انجام دو عمل جراحی هنوز در بخش «آی سی یو»ی این بیمارستان بستری باشد.
هیچکس به پرستار چاقوخورده نزدیک نشد
ساعت 7 شب بود. پرسنل مشغول تحویل دادن شیفت خود به همکاران شیفت بعد بودند و داروهای بیماران و وضعیت درمانی آنها را با هم چک میکردند که صدای فریادی توجه همه را جلب کرد. مرد جوان با فریاد از همه پرستاران و حاضران در بخش خواست کنار گیت پرستاری بایستند و جلو نیایند. خودش هم «مهدی» یکی از پرستاران را روی زمین خواباند و مشغول ضربه زدن با چاقو به او شد. به گفته شاهدان ماجرا ضارب 4 ضربه چاقو به پهلوها و شکم مهدی وارد کرد. یکی از پرستاران این بیمارستان با تایید این حادثه به «فرهیختگان» گفت: «همه ما متعجب هستیم از اینکه چرا هیچ یک از نگهبانان یا مسئولان حراست بعد از اینکه ضارب فرار کرد دنبال او نرفتند. تهدیدهای ضارب آنقدر همه را ترسانده بود که حتی تا چند دقیقه بعد از رفتنش هیچکس به پرستار چاقوخورده نزدیک نشد.» یکی از پرستاران دیگر که نخواست نامش در گزارش بیاید نیز به «فرهیختگان» گفت: «ترسیدن تمام کسانی که در آنجا حاضر بودند به حدی بوده که پرستار آسیبدیده خودش به زحمت خود را به اتاق عمل رساند و در آنجا از حال رفت. همه فکر میکردند اگر بخواهند به پرستار نزدیک بشوند ممکن است ضارب بازگردد و به آنها هم حمله کند.» پرستاران این بیمارستان همگی از وضعیت امنیت خود در بیمارستان گله کردند. یکی از آنها به «فرهیختگان» گفت: «از لحظهای که این اتفاق افتاده هیچیک از ما جرات نداریم به تنهایی وارد اتاق بیماران شویم.» همه از همراهان بیماران هراس داریم. یک پرستار دیگر بخش جراحی گفت: «جو خیلی بدی در بیمارستان حاکم شده، از طرف دیگر سکوت رئیس بیمارستان و واکنش نشان ندادن هیچ مسئولی بیشتر ما را نگران میکند.»
لزوم ایجاد کمیته دفاع از حقوق پرستاران در مراکز درمانی
ابوالفضل جاریانی، رئیس سابق انجمن پرستاران ایران درباره این خبر به «فرهیختگان» گفت: «فضای بیمارستان و بهطور کلی فضاهای درمانی به این صورت است که پرسنل آمادگی اتفاقات مشابه را دارند، ولی باید مرکزی برای رسیدگی به این امور در مراکز درمانی باشد.» جاریانی ادامه داد: «بارها شاهد درگیری لفظی و حتی فیزیکی همراهان بیمار با پرستاران و حتی واکنشهای خشونتبار با پزشکان بودهایم که با توجه به شرایط خاص جسمی برخی بیماران تا حدودی طبیعی است.» رئیس سابق انجمن پرستاری ادامه داد: «اینکه پرستاران یا حتی پزشکان در مقابل توهینها یا تعرضهایی که از سوی بیمار صورت میگیرد سکوت کنند، وظیفه نیست، اما با توجه به آموزشهایی که دیدهاند مراعات حال روحی همراه بیمار را میکنند، چاقو زدن به پرستار واقعا اتفاقی عجیب و شرمآور است.» او ادامه داد: «طبق ماده 608 و 607 قانون مجازات اسلامی هر کسی که به کارکنان دولت تعرض یا توهین کند مجازات میشود، از سوی دیگر حمله با چاقو مجازات خودش را دارد و ضارب قطعا باید مجازاتش تشدید شود.»