برادرم را بستری نکردند، خودش را از طبقه دوم بیمارستان میلاد پرت کرد پایین

ایران وایر : دل‌درد امانش را بریده و پول همراهش نیست اما مسئولان بیمارستان «میلاد» می‌گویند تنها پس از واریز سیصد هزارتومان به حساب بیمارستان می‌توانند او را بستری کنند. اوکه به شدت درد می‌کشد، در اعتراض به این اقدام به طبقه دوم بیمارستان می‌رود و خودش را به پایین پرتاب می‌کند. او علی شفیعی نام دارد، مردی چهل و هشت ساله که  در حال حاضر در کماست و در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان «میلاد» بستری است.
 
رضا شفیعی؛ برادرش در گفت و گو با ایران وایر می‌گوید: «برادرم جمعه بعدازظهر از بوئین زهرا با من تماس گرفت و گفت دل درد امانش را بریده، من در روستاهای اطراف ساوه در یک شعبه اخذ رای فعالیت می‌کردم. من گفتم: شما ماشین بگیرید و خودتان را برسانید بیمارستان میلاد تهران، من هم حرکت می‌کنم و می‌رسم.» 
 
علی شفیعی همراه دو تن از همشهریانش راهی بیمارستان میلاد می‌شود :«آن‌قدر دل دردش شدید بوده و دستپاچه خودشان را به بیمارستان می‌رسانند که پول همراهشان نبوده.» صندوق بیمارستان میلاد مبلغ سیصد هزارتومان فیش صادر می‌کند و بستری بیمار را منوط به پرداخت این مبلغ می‌داند: «ساعت پنج و چهل و هفت دقیقه، فیش صندوق بیمارستان صادر شده،  این ها همان وقت می‌گویند که ما همراهمان پول نداریم، شما بستری را انجام دهید، تا همراه ما برسدو پول بیاورد.»
 
حرف آن‌ها مورد توجه مسئولان پذیرش قرار نمی‌گیرد: «برادر من از شدت درد روی کف زمین غلت می‌زده و ناله می‌کرده. وضعیتش به حدی وخیم بوده که مردمی که آنجا بودند، اعتراض می‌کنند و حتی حاضر شده بودند ده هزارتومان، ده هزارتومان پول جمع کنند که او را بستری کنند.» علی شفیعی بیمه تامین اجتماعی هم دارد اما چند روز پیشتر تاریخ دفترچه‌اش منقضی شده: « برادرم پول بیمه را داده بوده، اما سه روز از تاریخ دفترچه ‌اش گذشته بوده، گفته من بیمه دارم شما به راحتی می‌توانید از تامین اجتماعی استعلام کنید و من را بستری کنید اما به این موضوع هم اهمیت نمی‌دهند. برادر من بیمه روستایی هم دارد. او از روستا خودش را به بیمارستان رسانده بود.» 
 
ساعت هفت و نوزده دقیقه  است وهنوز علی شفیعی بستری نشده: «از شدت درد زیاد دیگر طاقتش تمام شده، در اعتراض پله‌ها را بالا می‌رود و خودش را به پایین پرتاب کند. حالا زخمی و بی هوش با دست و پا و سر شکسته در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری شده است.» 
 
تمام این مدت برادرش در راه بوده: «راهم خیلی دور بود، پنجاه کیلومتر فقط جاده خاکی رانندگی کردم اما چند دقیقه ای دیر رسیدم. جایی هم که بودم روستا بود و به عابر بانک دسترسی نداشتم که پول واریز کنم.» او یکباره گریه‌اش می‌گیرد: «برادر من به خاطر سیصد هزار تومان الان توی کماست. کسی که دو سال در خط مقدم جبهه برای این کشور جنگیده. جانبار هم هست اما حتی کارت جانبازی هم نگرفته.» 
 
خانواده شفیعی از کادر درمانی بیمارستان میلاد شکایت کرده‌اند: «شکایت نامه‌مان را در کلانتری پائین برج میلاد تنظیم کردیم.» شاهدان ماجرا هم با او که دیر رسیده، صحبت کرده‌اند : «بعضی‌ها حتی شماره تلفن دادند و گفتند هر زمانی به شاهد نیاز داشتید، حاضریم شهادت بدهیم.» البته راهنمایی‌های دیگری هم به آن‌ها کرده‌اند: «برخی به ما گفتند چیزی نگویید، بروید پیش وزیر شکایت کنید، خودش موضوع را پیگیری می‌کند و خسارت هم می‌دهد، اما مگر من کیسه دوخته‌ام، پول می خواهم چه کار، برادرم روی تخته بیمارستان افتاده، وضعیتش آنقدر بد است که ما امید نداریم. کلی آدم دیده‌اند چه بر سرش آمده است.»
 
حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت دی ماه سال گذشته پس از ماجرای جنجالی کشیدن بخیه کودک در بیمارستان خمینی شهر اصفهان گفت: «مریض که آمد، مریض اروژانسی، نبایستی از اسمش پرسید، نه از دینش پرسید، نه از آیینش،‌نه از پولش، نه از دفترچه اش...» او این سخنان را در گفت و گو با یک برنامه تلویزیونی بیان کرد. با این حال به نظر می رسد مدیران بیمارستان میلاد این برنامه را ندیده اند و یا اینکه حرف های وزیر برایشان معتبر نبوده است. 
 
رضا شفیعی در ادامه به دوربین‌های بیمارستان هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «به هر حال باید فیلم این وضعیت در دوربین‌های بیمارستان هم موجود باشد و قوه قضائیه باید رسیدگی کند و پاسخگو باشد.» رضا شفیعی تصمیم گرفته با رسانه‌ها درباره برادرش حرف بزند: «من میخواهم اطلاع رسانی کنم که دیگران گرفتار وضعیتی که ما هستیم نشوند. گیرم اصلا کسی پول ندارد، حتما باید خودش را پرت کند پایین و بعد ببرندش مراقبت‌های ویژه.»
 
علی شفیعی راننده نیسان است و دو کودک زیر ده سال دارد و اکنون یک خانواده چهارنفره به طور مستقیم قربانی این ماجرا شده است: «خودتان حساب کنید که چقدر به برادرم فشار آمده که دست به این کار زده است.»
 
مدیریت بیمارستان میلاد هنوز با خانواده شفیعی دیداری نداشته و از طرف کادر درمانی دلجویی صورت نگرفته است: «ما این همه داد زدیم که باید مدیریت را ببینیم، مدیریت را به ما نشان ندادند.» تماس‌های مکرر «ایران وایر» با بیمارستان میلاد بی پاسخ ماند و آن‌ها اعلام کردند وظیفه پاسخگویی در این خصوص ندارند.