داستان مهاجری سوری: از شنا برای نجات جان تا المپیک ۲۰۱۶ + عکس

تنها هفت ماه پیش بود که یسرا ماردینی، مهاجری سوری برای نجات جانش سوریه را ترک کرد. او با خواهرش ساعت‌ها در دریا شنا کرد تا به ساحلی امن رسید. اما حالا بعد از گذشت آن روزها در حال آموزش دیدن برای المپیک ۲۰۱۶ است.

یسرای ۱۸ ساله امیدوار است که به عضویت تیم پناهندگان دربیاید و با پرچم پناهندگان در المپیک شهریورماه شهر ریودوژانیرو شرکت کند. سهمیه پناهندگان بین پنج تا ده عضو است که در حال حاضر ۴۳ ورزشکار از کشورهای مختلف برای این سهمیه‌ها رقابت می‌کنند. اما در ادامه داستان معجزه‌آسا و عجیب یسرا را می‌خوانید:

 

یسرا و خواهرش سال‌ها شناگران متبحری بودند که در تیم‌شان می‌درخشیدند تا اینکه جنگ مانع از پیگری مسیرشان شد. پدر و مادرشان تلاش کردند آنها را از جنگ و پیامدهایش دور کنند. بارها برای نجات جانشان جابجا شدند اما جنگ خیلی زود همه جا را دربرگرفت. تا اینکه خانه آنها کاملا از بین رفت و یسرا و خواهرش شهر دمشق را ترک کردند. آنها همراه با بیست پناهنده دیگر در ترکیه سوار قایقی که به سمت یونان و جزیره لسبوس در حرکت بود شدند. چیزی از سفرشان نگذشته بود که موتور قایق از کار افتاد. یسرا و خواهرش تنها کسانی در قایق بودند که شنا بلد بودند. سریعا خودشان را داخل آب انداختند و قایق را هل دادند.

 

آنها سه ساعت و نیم با قایق شنا کردند و باقی پناهندگان را هم نجات دادند. بعد از رسیدن به ساحل امن و آرام خواهرها مسیرشان را به سمت آلمان ادامه دادند. آنها از پنج کشور مختلف گذشتند و با مشکلات زیادی روبرو شدند. در مرز بازداشت شدند،

 

پولشان را گم کردند و بسیاری از تعلقاتشان به سرقت رفت. خواهرها علیرغم تمام این مشکلات قوی ماندند و به تلاششان ادامه دادند. بعد از ۳۵ روز نهایتا به آلمان رسیدند و در آنجا ماندگار شدند. حالا با پدر و مادرشان در برلین زندگی می‌کنند.

 

بعد از رسیدن به برلین در یک باشگاه ورزشی محلی به معلم شنا معرفی شدند. یسرا بعد از شروع تمرینات تصمیم داشت خودش را به المپیک ۲۰۲۰ در توکیو برساند اما مربی‌اش پیشرفت او را سریع اعلام کرد و گفت که می‌تواند خودش را به المپیک ۲۰۱۶ برساند.

 

 یسرا تمام دارایی‌اش را از دست داد اما کمک مالی از طرف کمیته المپیک به او اختصاص داده شده است تا خودش را برای رقابت‌ها آماده سازد.  این روزها برنامه یسرا تمرینات سخت و مدرسه است. یسرا می‌خواهد باقی پناهجویان را نیز تشویق کند و باعث افتخار آنها باشد.