اقتصاد زندان؛ سیگار و کارت تلفن نقش دلار را بازی می کنند

سربازی هم همینطوره. دوره ما سیگار نخی 100 تومن بود و وقتی نوبت نگهبانی سیم خاردار ما میرسید نصفه شب با اسلحه میرفتیم نزدیک ترین ده و باکس باکس سیگار میخریدیم و تجارت داشتیم. البته ثواب هم بود چون سیگاری ها کارشون به جایی رسیده بود که چایی خشک میپیچیدند لای کاغذ میکشیدند. یادش بخیر! ریپورت از مردم ده رسیده بود و کل آموزشی دژبان تو کف بود که کی مسلح میره ده هادی شهر خرید. آخرسر هم نفهمیدند که نفهمیدند ;)

دویستو پنجاه هزار نفرزندانی؟؟؟؟؟من تو خبری گفته بودم تعداد زندانیها ی امروز طبق گفته خود ملاها ده برابر دوران شاه خائن بقولی هست دویست هزار نفر!!! جمعیت دوبرابر شده! اما سی هزارتا در عرض چند ماه اضافه شده انگار! دولت زهر بیار جانانه مقاومتی اقتصادی اسلامی خدمتگذار ملت مستضعف !

البته تجارت های جالبتری هم داریم که مربوط به نظافت میشه و هر زمان نوبت بچه پولدارها میرسید نظافت توالت را میخریدند و بچه های فقیرتر با مبلغ فوق العاده ارزونی حاضر میشدند نوبت نظافت را انجام بدهند. یا تجارت آشپزخونه که مامورهای آشپزخونه شربت آبلیمو و ته دیگ را میفروختند. کلا مردم مملکت ما آخر تجارت هستند. امر بر یا همون منشی یا بقول سربازهای دیگه انبر، دیگه میشد گل سرسبد که فقط نامه مینوشت و نه صبحگاه داشت و نه رژه. غذا هم که همزمان با فرمانده و غذاهای خوب و رستورانی میخوردند. اینها و راننده حاج آقا هم پست های رزرو شده آقازاده ها است که فقط آموزشی و با امریه میامدند و آفتاب مهتاب ندیده برمیگشتند خونشون. راننده هم که صبح میرفت دنبال حاج آقا میرسوند پادگان و برمیگشت خونه و لباس شخصی و آزاد و غروب هم میرفت حاج آقا را از پادگان میبرد منزل و دوباره هم لباس شخصی و آزاد. کل دوران دوساله خدمتشون به اندازه یک روز سرباز بدبخت زحمت نمی کشیدند.

شکنجه نباشه پول سرتونو بخوره.

ای تو روحت خمینی با این آدم سازئید.

هر جا باشی پول داشته باشی وضعت فرق میکنه ، نمونش زنجانی ، جزایری،رفسنجانی ، ال چاپو و و و و