انعکاس حملات تروریستی پاریس در مطبوعات ایران.

[::pars40 - فرایبورگ، سوییس::]. دوست عزیز من مرگ انسانها رو محکوم میکنم از رژیم ایرانم متنفرم ولی آیا آنچه که در الجزایر فرانسویها کردند (جمیله بوپاشا اتفاقا 10 قرن پیش هم نیست) یا نشاندن بزرگترین دشمن ملت ایران زیر درخت سیب در ییلاق و دست خمینی در دست کاپیتان با ایرفرانس ، فروختن خون آلوده به ایدز ، فروختن سوپر اتاندارد و میراژ و فروختن شیمیایی به صدام ، زدن هواپیمای ایران توسط آمریکا و خفه خون گرفتن اینها ، سلاخی مرحوم بختیار بد فرستادن قاتلش با سلام وصلوات با زدو بند با ملاها، پناه دادن به تروریسیتی بزرگتر از داعش یعنی مریم جون و اوباش بمب گذارشون ، کشته شدن نزدیک به هزار حاجی بدخت از همه جا بیخبر و خفه خون گرفتن همه اینها همه و همه حادثه هستن و مردن انسان چیزیست مخصوص انسانهای خارج ولایت اینها!! نه دوست عزیز مرگ حقه و برای دارا و نادار برابره میگن بیخود با آتش بازی نکن و تا سوخته نشی بیخود با همسایت 100 سال دعوا نکن زور نگو تا اونم نهایتا یک سنگ به سر بچت نزنه و اگر میشه در یکروز به مواضع اصلی داعش با 10 هواپیما حمله تلافی جویانه کرد نیازی به لاس زدن 10 ساله نیست!

در اینکه قتل و جنایت به هر نحو و شکل آن محکوم است جای هیچ تردیدی نیست اما شاید سوال این باشد که آیا دنیا نسبت به نوع ، نژاد و ملیت قربانیان تروریسم به یک اندازه از خود واکنش نشان میدهد ؟ اصلاً چرا راه دور برویم همین آقای زیباکلام که مکلف فرمودن مردم تا سفارت فرانسه بروند و فیس تو فیس به ایشان تسلیت بگویند آیا در برابر کشتار نوع انسان با ملیتی دیگر مثلاً قربانیان بیروت کمترین واکنشی دال بر همدردی نشان دادند ؟ اینگونه ابراز احساسات گزینشی نشان میدهد نوع قربانیان خیلی مهم نیستن در واقع آنچه مهم است نوع بازماندگان قربانیان است شاید !

romano - تهران، ایران شما درست میگی اما من از این دید میگم که همه مردم عادی هستن اگر سیاست مدار یا نظامی بودن فرق داشت اما متاسفانه همیشه مردم عادی قربانی میشن . و این تیتر ها هم فقط مردم ایران رو بدنام میکنه وگرنه سیاستمدارهای ایرن و اروپا که سالهاست دارن با هم شامپاین میخورن پشت درهای بسته .