ایران وایر , همایون خیری نتایج یک مطالعه جدید که در هفت کشور از جمله چند کشور مسلمان انجام شده نشان داده است کودکانی که در خانوادههای غیرمذهبی رشد میکنند بخشندهتر از کودکانی هستند که در خانوادههای مذهبی بزرگ میشوند. نتایج این مطالعه در نشریه زیست شناسی امروز (Current Biology) منتشر شده است.
باور رایج این است که بر اساس آموزههای مذهبی پیروان هر آیین میبایست در مقابل اعتقادات آیینی دیگران روادارانه رفتار کنند و در بخشندگی به دیگران از یکدیگر پیشی بگیرند. اما اکنون پژوهشگران میگویند در واقعیت چنین رفتاری نادر است و تعصب در میان کودکان خانوادههای مذهبی فراگیرتر از بخشندگی و رواداریست.
در این گزارش که بخشی از آن توسط پژوهشگران مسلمان در سه کشور ترکیه، قطر و اردن تهیه شده آمده است که کودکان با پیشینه مذهبی و بخصوص آنهایی که در خانوادههای مسلمان بزرگ میشوند قضاوتگرند و از تنبیه کسانی که به نظر آنها از راه راست منحرف شدهاند بیش از دیگران استقبال میکنند.
نتایج این مطالعه بر اساس پاسخهای ۱۱۷۰ کودک ۵ تا ۱۲ ساله از کشورهای امریکا، کانادا، اردن، قطر، افریقای جنوبی، ترکیه و چین تنظیم شده است.
مرکز تحقیقات پیو در سال ۲۰۱۲ بر اساس یک نظرسنجی فراگیر اعلام کرده بود که از جمعیت ۶.۹ میلیاردی جهان ۵.۸ میلیارد کودک و بزرگسال به آیینهای مختلف وابستگی دارند و به این ترتیب ۸۴ درصد جمعیت جهان را میتوان در جایی از طیف مذهب جای داد. با اینحال پژوهشگران میگویند کودکانی که از نظر عقیدتی در گروههای آیینی قرار نمیگیرند به بخشش و زندگی مسالمت آمیز با دیگران باور دارند بنابراین بی اعتقادی مذهبی آنها که از خانواده سرچشمه میگیرد مانعی برای رواداری اجتماعیشان بشمار نمیرود.
پیش از این نشان داده شده بود که بخشندگی افراد ارتباط مستقیمی با باورهای آنها ندارد. بعنوان مثال یک پژوهشگران دانشگاه در گزارشی که در نشریه روانشناسی فردی و اجتماعی منتشر شده نشان داده بودند که افراد معتقد و بی اعتقاد وقتی با درخواست کمک مصدومان روبرو میشود میتوانند مسیر عبورشان را طوری تنظیم کنند که از کنار درخواست کننده عبور نکنند.
دو پژوهشگر مسلمان دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا نیز در گزارشی گفته بودند که افراد با اعتقاد و بی اعتقاد وقتی درخواست کمک پولی یک فرد فقیر در خیابان را بصورت نوشته میبینند واکنش آنها نسبت به قبول درخواست فرد یکسان خواهد بود. بنابراین اعتقاد یا بی اعتقادی آیینی نمیتواند تعیین کننده روش برخورد افراد یک جامعه با موضوعات انسانی باشد.
پژوهشگرانی که مطالعه جدید را انجام دادهاند میگویند نکته قابل توجه این است که در فاصله سنتی ۵ تا ۱۲ سال میتوان رشد تدریجی باورهای برآمده از خانوادهها را در رفتار کودکان مشاهده کرد. به این ترتیب یک نوجوان ۱۲ ساله به تعصب بیشتری درباره افراد دگراندیش نسبت به باور خود قضاوت میکند.
گزارش که از پاسخهای کودکان مسلمان، مسیحی، یهودی، بودایی، هندو، و ناباور تنظیم شده مهمترین باور رایج در مورد تفاوت افراد مذهبی و غیر مذهبی یعنی بخشندگی را به چالش کشیده است و میگوید کودکانی که در خانوادههای غیرمعتقد پرورش مییابند در موضوع بخشش به همنوعان بخشندهتر از کودکان مذهبی و از جمله کودکان مسلمان و مسیحی بعنوان پرجمعیتترین ادیان جهان هستند.
قدیمی ترین هاجدیدترین هابهترین هابدترین هادیدگاه خوانندگان