پناهجویانی که با دوچرخه‌های بچگانه از مرز می‌گذرند

مهاجران اجازه ندارند پای پیاده از مرز میان روسیه و نروژ بگذرنددر روزهای اخیر صد‌ها مهاجر، از طریق روسیه وارد نروژ شدند. این مهاجران از مسیر جدیدی به اروپا راه پیدا کردند تا با خطرات عبور از آب‌های مدیترانه مواجه نشوند.

 

آن‌ها که اجازه نداشتند پای پیاده از مرز این کشور بگذرند، ناچار سوار بر دوچرخه این مرز قطبی را پشت سر گذشتند و تجارت سودآوری را برای فروشندگان دوچرخه‌ها ایجاد کردند.

 

"فاهد" روی زانو‌هایش ‌خم می‌شود و سعی‌ می‌کند با دست، ارتفاع دوچرخه‌ای را که با آن از مرز رد شده به من نشان دهد. از او می‌پرسم: "دوچرخه بچگانه سوار شدی؟" "بله، بله مال بچه‌ها بود."

 

لبخندی می‌زند و پیش از آنکه پکی دیگر از سیگارش بگیرد، به خنده می‌افتد. از الجزیره آمده است و دست و پا شکسته ا‌نگلیسی صحبت می‌کند.

 

او از مهاجرانی است که از راه خشکی به روسیه می‌روند و از آنجا خود را به "مدار شمالگان"، جایی که سرزمین‌های قطبی با یکدیگر هم مرز می‌شوند، می‌رسانند.

 

تعداد این گروه از مهاجران رو به افزایش است. در سال ۲۰۱۴، فقط هفت مهاجر موفق به عبور از مرز "استورسکوگ" شدند، در حالی‌ که تنها در اکتبر سالِ جاری، ۱۱۰۰ مهاجر از این مرز گذشته‌اند. برخی‌ از آن‌ها از افغانستان، عراق و لبنان می‌آیند اما اغلب، مهاجران سوری هستند.
روی بدنه بعضی از دوچرخه‌ها هنوز پوشش پلاستیکی حباب‌دار کارخانه دیده می‌شودمقام‌های روسیه اجازه عبور پیاده از مرز را نمی‌دهند و طبقه قوانین نروژ، راننده‌های اتومبیل حق انتقال مسافر از مرز، بدونِ داشتن مدارک معتبر را ندارند، مهاجران از دوچرخه استفاده می‌کنند.

 

فاهد می‌گوید هنگامی که به "مرمانسک" رسید، یک دوچرخه به قیمت ۲۰۰ دلار (۱۳۰ پوند) تهیه کرد. این قیمت شامل هزینه تاکسی‌ای که او را به مرز رساند هم می‌‌شد و به نظر می‌رسد از این معامله راضی‌ است.

 

در این نقطه و پیش از عبور از مرز، سوار دوچرخه شده و ۲۲۰ متر (حدود ۱۰۰ یارد) پدال زده تا خود را به آن سوی مرز در نروژ برساند. این تنها بخش سفر بوده، که او از این دوچرخه استفاده کرده است.

 

صرف نظر از هزینه تاکسی، این سفر، به ازایِ هر متر، کمی بیش از شش دلار برای فاهد خرج برداشته است، احتمالا این یکی‌ از گران ترین سفر‌های دنیا است! هرچند فاهد پشیمان به نظر نمی‌رسد و می‌گوید "برای رسیدن به اروپا، این قیمتِ بالایی نیست."

 

مهاجران موقتاً در شهرکی در نزدیکی‌ِ کیرکنس اسکان داده می‌-شوند - هرچند با توجه به وضعیت فعلی- مسئولان در صدد توسعه شهرک (فضای جدید) برای پذیرش ۵۰۰ مهاجر دیگر هستند.

 

مقام‌های نروژ با اتوبوس، مهاجران را به شهر می‌رسانند. بنابرین دوچرخه‌ها اطراف مرز‌‌ رها می‌شوند.
تصویر مردهایی که سوار دوچرخه‌های بچگانه هستند، کمی‌ خنده دار نیست؟بیشتر دوچرخه‌های بچگانه‌اند. تنها ظرف دو روز اخیر، حدود ۱۰۰ دوچرخه جمع آوری و پشت دیوار اداره پلیس مرزی انبار شده‌اند. بسیاری از آن‌ها نو هستند؛ حتی یک لکه زنگ‌زدگی روی دسته آن‌ها دیده نمی‌شود. روی بدنه بعضی از آنها هنوز پوشش پلاستیکی حباب‌دار کارخانه دیده می‌شود.

 

انعکاس اندک آفتاب روی سپر دوچرخه‌ها دیده می‌شود. اما این مکان شبیه قبرستان دوچرخه‌هاست. دو سه روز یک بار دوچرخه‌ها جمع آوری می‌شوند و در مکان جمع آوری ضایعات خرد شده (به دور ریخته می‌شوند).

 

ظاهرا با این کار اتلاف زیادی صورت می‌گیرد. رئیس پلیس مرزی، "استین هانسن"، دسته یکی‌ از دوچرخه را می‌گیرد، و با وارد کردن کمی‌ نیرو سعی‌ می‌کند آنرا به شکل یک دسته یو(U) شکل در بیاورد.

 

او می‌خواهد این دوچرخه‌ها به کار گرفته شوند، اما می‌گوید آن‌ها استاندارد لازم برای راندن در جاده‌های نروژ را ندارند.

تصویر مردهایی که در حال راندن دوچرخه‌هایی کوچک‌تر از خودشان در جاده هستند، کمی‌ خنده دار نیست؟

 

آنها به محضِ اینکه از "نشانه‌های راه راه سبز و قرمز" عبور کنند، از خاکِ روسیه خارج شده‌اند.
برای این خانواده به خاطر بچه‌شان در قانون ممنوعیت عبور پیاده از مرز استثنا قائل شده‌اندکمی‌ آن‌طرف‌تر، خانواده‌ای جوان را می‌بینم که با بار، چمدان و بچه در بغل، پایِ پیاده، به مرز نزدیک شده‌اند. به نظر می‌رسد به خاطر بچه‌ای که دارند، در "قانون ممنوعیت عبور پیاده از مرز" برای آن‌ها استثنا قائل شده‌اند.

 

هرچند هم پدر و هم مادر، هرکدام با دست آزادشان دوچرخه‌ای را با خود حمل می‌کنند. احتمالا این‌طور، به گونه‌ای "سوار بر دوچرخه" محسوب می‌شوند.

 

واقعیت این است که هیچ کدام از آن‌ها در این لحظه به "بیهوده" بودن این قانون، و اینکه با چه طرف هستند و این‌که ظاهرا در حال دور زدن این قوانین بیهوده هستند، فکر نمی‌کنند.

 

مقامات معتقدند تعداد مهاجرانی که از این طریق وارد نروژ می‌شوند، پیوسته رو به افزایش خواهد بود.

 

با وجود اینکه، سرما و رطوبت شدید در این منطقه تفاوت چندانی با شرایط آب وهوایی سرد روسیه (که مهاجران آن را پشت سر گذشته‌اند) نمی‌کند، اما در عوض، این مرزهای قطبی در تمام طول سال، حتی در زمستانهای سخت، باز هستند. در حالی‌ که مسیر آب‌های مدیترانه، با فرا رسیدن زمستان، طوفانی و نا‌امن‌تر از قبل انتظار قربانیان را می‌کشد.