حمله از خاک سفید به قلب فوتبال دنیا/حرف های خواندنی پسری که می خواهد مسی آینده دنیا باشد

رضا شکاری استعدادی که از سوی گاردین به عنوان یکی از 50 ستاره آینده فوتبال دنیا معرفی شده ، برای خبرآنلاین از خودش می گوید.

 

خبرگزاری خبرآنلاین : رضا شکاری ؛ این نام را شاید حتی خیلی از بچه های خبرنگار ورزشی هم تا عصر چهارشنبه به خوبی نمی شناختند. پسر 17 ساله ای که از نظر گاردین به عنوان یکی از 50 پدیده چند ساله آینده فوتبال دنیا معرفی شده است. پسری که در تیم ملی جوانان ایران بازی می کند و البته باشگاه ذوب آهن اصفهان. شاید تا قبل از او ، کمتر چنین اتفاقی برای ستاره های جوان ایرانی افتاده. اولین بار برای مهدی مهدوی کیا و بعد هم نوشته هایی جسته و گریخته درباره جهانبخش. اما رضا شکاری کیست؟ او در گفت و گو با خبرآنلاین از خودش می گوید.

بله ، در این چند روز ، همه با من درباره این خبر حرف می زنند. از تمام لطفی که به من شده ممنونم اما این فقط یک نوشته است. باید سعی کنم در زمین خودم را ثابت کنم.

 راستش من هم به همین دلیل است که می گویم تمام تمرکزم روی بازی ام خواهد بود و فقط از این گزارش خوشحال شدم و سعی می کنم انگیزه بگیرم.  من قبلا یکبار هزینه مغرور شدن را دادم و حسابی از این کارم پشیمانم. دوست ندارم باز هم این اتفاق برایم تکرار شود.

آقا اجازه! می شود درباره اش حرفی نزنم؟یک مسئله شخصی است. ولی برایش بهای سنگینی دادم و یاد گرفتم غرور برای یک فوتبالیست چقدر بد است.

راستش نمی دانم . من فجر سپاه تهران بازی می کردم و امسال آمدم ذوب آهن. در تیم ملی نوجوانان آقای قنبرپور بودیم ، بعد تیم ملی جوانان آقای پیروانی بازی کردم و به اردوی امیدها هم دعوت شدم.

راستش یک گل اینجا به ایتالیایی ها زدم و یک گل هم در کشورشان. شاید در آن بازی به چشم نویسنده مطلب آمدم.

اتفاقا سر تمرین که مرا دید ، گفت معروف شدی پسر و تشویقم کردند. خیلی خوشحالم که از همان ابتدای فوتبالم مربیان کاردرستی مثل آقا یحیی داشتم. آقای قربانی ، آقای صفاییان ، آقای قنبرپور که خیلی دوست شان دارم. امیرحسین خان پیروانی که پدرانه برایم زحمت کشیدند و الان هم کادرفنی تیم ذوب آهن . شخص آقای گل محمدی ، آقا مجتبی و دیگر اعضای تیم مربیگری ذوب.

بله. ولی ما در طول بازی کره شمالی را کشته بودیم اما بازی که به پنالتی رفت ، دچار استرس شدیم. حیف شد. من باز هم از آقا مصطفی برای آن اتفاق عذر می خواهم. ولی همان کره شمالی در ان بازی ها قهرمان شد.

دقیقا . باید انگیزه ام را ده برابر کنم و تلاشم ده برابر بشود. من باید یادم باشد از کجا آمده ام و چه مسیر سختی دارم . به خانواده ام مدیونم و باید جواب همه لطف شان را بدهم.

تهران  محله خاک سفید. ما خیلی خانواده پولداری نداریم. بچه بالای شهر هم نیستم اما به اینکه بچه خانواده ای زحمتکش هسنم ،افتخار می کنم. پدرم کارگر یک کارگاه مبل سازی است و با تمام وجودش برای ما زحمت می کشد. حالا که شانس به من رو کرده و تا اینجا رسیدم ، نمی توانم با مغرور شدن ، زحمات خانواده ام را هدر بدهم.